Ψευδώνυμο ενός ομοφυλόφιλου του οποίου το πραγματικό όνομα δεν ήξερε κανείς. Εξαιρετικά ωραίο παιδί με ανδρικά ρούχα αλλά γυναικείο μακιγιάζ που μάλλον τον ασχήμαινε, δεν δεν προκαλούσε αλλά δεν περνούσε και απαρατήρητος. Δεν πτοήθηκε ποτέ από το ξεφωνητό που έπεφτε όταν περνούσε από στέκια νεολαίας ή γιαπιά οικοδομών, ούτε απάντησε ποτέ. Ο μεγαλύτερος εχθρός του ήταν μια γριά ζαρωμένη και ως εκ τούτου ζηλιάρα αδελφή, η «Στελλίτσα», που τον κακολογούσε και τον καταριότανε όπου βρισκόταν.
για τους "Αθλιους"
Ιαβέρης
Πόρνη της κακιάς ώρας που εκδιδόταν σε υπαίθριους χώρους στα Λαδάδικα σε απελπισμένους. Ηλικιωμένη και κακάσχημη κυκλοφορούσε με μια τσάντα γεμάτη από τα κέρματα που ήταν τα «μεροκάματα». Το παρατσούκλι «Λάϊκα» της το είχε κολλήσει η πιάτσα από το όνομα της σκυλίτσας που είχαν στείλει οι Ρώσοι στο διάστημα, αλλά στην περίπτωσή της παρέπεμπε στο επάγγελμα. Μια τραυματική εμπειρία είχε (ο Γιάννης Αγιάννης) με την Λάϊκα, όταν αργά ένα βράδυ αυτή περνούσε έξω από το «Πτι Παλαί». Μόλις βρέθηκε δίπλα του κάποιος γαύγισε. Η Λάϊκα το ‘πιασε το υπονοούμενο και γυρνώντας απότομα τού ‘φερε την τσάντα της στο κεφάλι. Ζαλίστηκε, πρέπει να είχε μέσα πολλά μεροκάματα …
Είπα να επέμβω, αλλά το καλοσκέφθηκα και δεν...
για τους "Άθλιους"
Ιαβέρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου