4 Περαία Μπαξέ Αγία Τριάδα με τα καραβάκια.
Μικροί πηγαίναμε (μας πήγαιναν) τα καλοκαίρια για μπάνιο στις ακτές Περαίας, Μπαξέ Τσιφλίκι (Νέοι Επιβάτες) Αγία Τριάδα. Μπορούσε να πάει κανείς και με το ΚΤΕΛ, αλλά η μεγάλη απόλαυση ήταν με τα καραβάκια και γι αυτό τα προτιμούσε ο κόσμος. Ξεκινούσαν από το τέλος της παραλίας εκεί που είναι η προτομή του ναυάρχου Βότση, και η επιβίβαση γινόταν μετά από παραμονή στην στεγασμένη «ουρά». Ονόματα αξέχαστα, Λευκή, Ποσειδών, Ναυτίλος, Ευδοκία, Θεσσαλονίκη… σιδερένια και ξύλινα, μετασκευασμένα πρώην ψαροκάϊκα, «έπιαναν» στη σκάλα της Περαίας μετά από 45 λεπτά και εκεί κατέβαιναν οι πιο πολλοί για να βρεθούν όσο γίνεται νωρίτερα στη θάλασσα που τα νερά της ήταν πεντακάθαρα όπως της Χαλκιδικής σήμερα. Βάλε 4 μέτρα το ύψος του καραβιού συν 3 μέτρα το βάθος στην άκρη της σκάλας, κι όμως τα κοχυλάκια στον βυθό τα έβλεπες ευκρινέστατα. Τα καραβάκια συνέχιζαν για τους άλλους δύο προορισμούς και μετά ακολουθούσαν το αντίθετο δρομολόγιο. Στα μαγαζιά της ακτής παρήγγειλαν οι μεγάλοι κανένα αναψυκτικό ή μπύρα και για τα παιδιά πατάτες τηγανητές οι οποίες συνόδευαν τα φερμένα από το σπίτι κεφτεδάκια και ντομάτες. Οι μαγαζάτορες ήξεραν την κατάσταση αλλά έκαναν το κορόϊδο, αλλιώς δεν θα πατούσε κανείς. Στην Αγία Τριάδα αργότερα, λειτούργησε για πρώτη φορά οργανωμένη «πλαζ» του ΕΟΤ, με σύγχρονα αποδυτήρια, ντουζιέρες παιγνίδια, μουσική, σελφ σέρβις και ΜΟΥΣΙΚΑ ΠΡΩΙΝΑ με συγκροτήματα της Θεσσαλονίκης, τότε που η κάθε πολυκατοικία είχε και το συγκρότημά της, και μαζευόταν όλη η νεολαία της πόλης.
Μπάνιο μπορούσε να κάνει κανείς οικονομικότερα στο Καραμπουρνάκι (στάση Παπαρούνα) και στην Αρετσού (στάση Απολυμαντήρια) Την περιοχή την έλεγαν έτσι γιατί όταν ερχόταν οι πρόσφυγες δια θαλάσσης τους πήγαιναν εκεί, όπου υπήρχαν εγκαταστάσεις καταγραφής και απολύμανσης. Η θάλασσα δεν ήταν τόσο καλή αλλά ήταν μια φτηνή διέξοδος δροσιάς ειδικά για τους κατοίκους της περιοχής (Καλαμαριά).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου