ΤΥΠΟΙ και ΤΟΠΟΙ της Θεσσαλονίκης 1950-1970 Νο 12

12 Φημισμένα φαγάδικα
Ο τομέας στον οποίο η Θεσσαλονίκη αποβάλει το ανόητο «συν» και είναι πράγματι πρωτεύουσα, είναι το φαΐ και τα γλυκά. Στον τομέα «φαΐ» δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε,
"τα Κούτσουρα" του Δαλαμάγκα περίφημη ταβέρνα στην οποία έκανε εμφανίσεις και ο Τσιτσάνης και την αναφέρει σ’ ένα τραγούδι του «πάμε πέρα στην Ακρόπολη στη Βάρνα, κι από ‘κεί στα Κούτσουρα του Δαλαμάγκα», βρισκόταν στην Νικηφόρου Φωκά κατεβαίνοντας αριστερά. Λίγο πιο κάτω και δεξιά άλλη εξαιρετική ταβέρνα «ο Βλάχος». Ταβέρνα επιπέδου που κάθε Αθηναίος θεωρούσε ότι έπρεπε να επισκεφθεί, ήταν ο «Κρικέλας» στου Βότση με ζωντανή ποικίλη μουσική και σπεσιαλιτέ κυνήγι. Εστιατόριο πολύ υψηλού επιπέδου χωρίς αντίστοιχα υψηλές τιμές, το «Όλυμπος Νάουσα» στην αρχή της παλιάς παραλίας μετά την πλατεία Ελευθερίας. Τα «σουτζουκάκια στου Ρογκότη», που πήραν το όνομα από την οδό που βρισκόταν τότε, μια κάθετο από την Τσιμισκή προς την πλατεία Ελευθερίας, ήταν ακόμα ένα σημείο αναφοράς κάθε καλοφαγά που επισκεπτόταν την πόλη. Εξαιρετικές ψησταριές η «Κληματαριά» στην Αγίας Σοφίας πριν την Μητρόπολη για γύρο, που αργότερα μετακόμισε και στη συνέχεια χάθηκε, το «Άριστον» στη Διαγώνιο που εξακολουθεί και σήμερα στην Δημητρίου Γούναρη με εκπληκτικό γύρο και σουτζουκάκια αλλά και εξαιρετική μελιτζανοσαλάτα και ρωσική. Πολύ καλή ψησταριά και τα «Πράσινα Φανάρια» κοντά στο αεροδρόμιο για όσους είχαν αυτοκίνητο, με αρνάκι σούβλας κοκορέτσια κλπ. Η «Αλεπού» στην Τσιμισκή, συνήθως για περιποιημένο σάντουϊτς με σουβλάκι ή σουτζουκάκι. Στην παλιά παραλία πολύ καλό ζυθεστιατόριο «ο Στρατής». Στις συνοικίες, φημισμένος για οτιδήποτε έμπαινε στη σούβλα ο «Σαΐτης» στα Κάστρα, και για σπέσιαλ κοτόπουλο σούβλας ο «Κρητικός» στην Τούμπα που σέρβιρε σε λαδόλολλα συνοδεία εξαιρετικής βαρελίσιας ρετσίνας. Στα Κάστρα βρισκόταν και ο "Κουλούρης" ο Παοκτσής με διάφορες σπεσιαλιτέ σ’ ένα μαγαζί γεμάτο με φωτογραφίες του ΠΑΟΚ.
Οι ψαροταβέρνες τόσο πολλές και εξαιρετικές, δεν είναι δυνατό να απαριθμηθούν. Βρισκόταν σε διψήφιο αριθμό στην Κρήνη και 2-3 στην περιοχή Σαλαμίνα στην αρχή της Μπότσαρη. Και βέβαια να κλείσουμε με τα «μπακαλιαράκια» στο λιμάνι και τα λεγόμενα «βρώμικα» στη Μοδιάνο και στα Λαδάδικα επί της Τσιμισκή. Είναι σίγουρο ότι στη Θεσσαλονίκη τα σημεία γαστριμαργικής απόλαυσης είναι αμέτρητα, εδώ αναφέρθηκαν λίγα και χαρακτηριστικά όπως θα γίνει και για τα γλυκατζήδικα που θα ακολουθήσουν.