Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

Χρονιάρα μέρα...

Μπορεί ο Γιάννης Αγιάννης να έχει την ονομαστική του γιορτή, αλλά όπως αυτοί μαύρισαν τη ζωή του Έλληνα, έτσι κι εγώ δεν θα τους χαριστώ.
«Οποιος τραβήξει το καλώδιο της κυβέρνησης, θα σταματήσει το μηχάνημα αναπνοής της χώρας», δήλωσε η Διαμαντοπούλου, υπουργός τάχα Παιδείας και με βλέψεις για παραπέρα ανέλιξη, ενώ χαρακτηρίζει «ελλειμματικό» το Μνημόνιο.
«Είναι πλέον σαφές ότι το Μνημόνιο αποδείχθηκε ελλειμματικό και η εκτέλεσή του δύσκολη και χωρίς τα αποτελέσματα στα οποία ελπίζαμε». Σημείωσε, ωστόσο, πως η υπογραφή του ήταν αναγκαία γιατί την εποχή εκείνη η μη υπογραφή του θα σήμαινε και «ναι» στη διακοπή πληρωμών.
Είναι αξιοσημείωτο οτι έχουν ταυτίσει το μέλλον της χώρας με το δικό τους πολιτικό μέλλον.
Ο Γιάννης Αγιάννης, γνωστός σκοτεινός τύπος, οραματίζεται τη στιγμή που ο λαός θα τραβήξει το καλώδιο της κυβέρνησης προκειμένου να ανασάνει η χώρα.

5 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Είναι απαράδεκτος να ταυτίζεις το Γιάννη Αγιάννη, έναν άνθρωπο που στάλθηκε στα κάτεργα επειδή έκλεψε ένα ψωμί, έναν άνθρωπο που όταν εκλέχθηκε δήμαρχος θυσιαζόταν και κινδύνευσε για το καλό των απλών πολιτών, με τη μαλάκω... Τα κόκαλα του Ουγκώ θα τρίζουν. Ο Αγιάννης ήταν λαϊκός άνθρωπος και θύμα της νομικής αντίληψης της εποχής του, αλλά γενναίος και καλός.

ο δείμος του πολίτη είπε...

σ.σ. το "απαράδεκτος", χαριτολογώντας...

Swell είπε...

Δείμε, μαλάκω η επιλεγείσα από τον Ανδρέα νεαρά ευρυστέρνα, η οποία με αυτό το "προσόν" έγινε ό,τι έγινε;

zoyzoy είπε...

Χρόνια Πολλά εύχομαι από καρδιάς με υγεία, και δύναμη!.

Με θαλασσινά!

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

δείμε, η αναφορά στον Γιάννη Αγιάννη, αυτόν τον ανεπανάληπτο ήρωα των παιδικών μου χρόνων, έγινε επειδή κι εκείνος κι εγώ γιορτάζαμε στις 7/1 και ίσως περίμενε κάποιος να είμαστε πιο ήπιοι...