Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Τελικά ποιοι είναι το μπάσκετ;

-"Εμείς είμαστε το μπάσκετ"
ωρύεται ο ένας Γιαννακόπουλος, δεν μπορεί να βάζουμε τα εκατομμύριά μας και να έχουμε απεργίες!
Ωραία αντίληψη και αναμενόμενη από έναν στυγνό κεφαλαιοκράτη. Κάνει την τρέλα του σκορπώντας κάποια από τα πολλά εκατομμύρια που βγάζει με νόμιμο αλλά όχι ηθικό τρόπο (να θυμίσω το φάρμακο για τους πάσχοντες από AIDS που ενώ έχει το φασόν, δεν το παράγει γιατί δεν τον αφήνουν να το διαθέτει σε τιμή πενταπλάσια από την υπόλοιπη Ευρώπη) και προφανώς την ίδια αντίληψη θα έχει και για τα δικαιώματα των εργαζομένων του.
Αλλά κι αυτοί που περισσότερο δικαιούνται να λένε «εμείς είμαστε το μπάσκετ», κάτι δίμετρα παλληκαράκια που κωλώνουν μπροστά στις απειλές των αφεντικών των ομάδων τους και κατεβαίνουν να παίξουν αδιαφορώντας για συναδέλφους τους που παίζουν αβέβαιοι για τα ψίχουλα που παίρνουν (σε σύγκριση με τα δικά τους εκατομμύρια). Τι θα σου κάνουν ρε Διαμαντίδη, Μπουρούση; (τα ονόματα έτσι στην τύχη) Τέτοια δουλικότητα απέναντι σε κομπλεξικούς που πουλάνε μούρη μόνο με τα λεφτά τους; Όλοι εσείς που έχετε εξασφαλίσει το πλούσιο του υπόλοιπου βίου σας, γυρνάτε την πλάτη στα παιδιά που τα χορεύουν στο ταψί κάτι παρακατιανοί παράγοντες.
Τώρα τον ρυθμό τον κρατάτε εσείς, αφού αντί να πάρετε τον Γιαννακόπουλο και τον κάθε Γιαννακόπουλο και να τους βάλετε μέσα στα καλάθια και να φύγετε, τους φιλάτε το χέρι σαν άπορες κορασίδες.
Άντε να χαθείτε όλοι…
κότες!

3 σχόλια:

tzonakos είπε...

O Kώστας Τσαρτσαρής σε μία συνέντευξη ειπε καθαρά οτι κάποιοι παίκτες αμοίβονται υψηλά ( έβαλε και τον εαυτό του ). Δεν ξεχνάνε τους άλλους που αμοίβονται με ψίχουλα και δεν ξέρουν και πότε θα τα πάρουν.
Γι αυτο παλεύουν αλλα και για άλλα δικαιώματα των εργοδοτών προς τους παίκτες.
Τωρα το ερώτημα "ποιός ειναι το μπάσκετ" ειναι σαν το αυγο και την κότα.
Χωρίς αυγο δεν εχει κότα και χωρίς κότα δεν εχει αυγό.
Σαν παλιός αθλητής του μπάσκετ που το παρακολουθώ ανελλιπώς εδω και πάνω απο 30 χρόνια, και αν μου βάλεις το πιστόλι στον κρόταφο να απαντήσω ποιός ειναι το μπάσκετ, θα απαντήσω : Οι παίκτες και τα γήπεδα, μετά οι φίλαθλοι που το αγαπούν και μετά οι παράγοντες.
Ολων μας ειναι το μπάσκετ, δεν ανήκει σε μιά ράτσα μόνο και δεν μπορεί να το οικειοποιείται κανείς μόνο για πάρτη του.
Και ναι, έπρεπε να συμμετέχουν όλοι στην απεργία.

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

Και βέβαια το μπάσκετ είναι και τα γηπεδάκια στα πάρκα περισσότερο από τους κάθε Γιαννακόπουλους. Αυτοί δεν αγαπάνε το άθλημα, αγαπάνε τη φάτσα τους την προβολή τους και κάποιο λαϊκό έρεισμα που αποκτούν...
Ναι ο Τσαρτσαρής τα είπε αυτά, τον άκουσα, αλλά φαίνεται μετά κάποιος του ψιθύρισε κάτι...

tzonakos είπε...

ΕΔΩ τα λέω κι εγω ενα χεράκι ...