Θλιβερές συγκρίσεις...

Έβλεπα πριν μέρες στο ΜΕΓΚΑ τα εγκαίνια του χωριού Μάκιστος της Ηλείας που καταστράφηκε από τις πυρκαγιές και που ξαναχτίστηκε με δαπάνες της οικογένειας Βαρδινογιάννη. Στα εγκαίνια παραβρέθηκε η Μαριάνα και ο Γιώργος Βαρδινογιάννης (ο καπετάνιος) και όλοι οι κάτοικοι πανευτυχείς για την αποκατάσταση του χωριού τους. Απλοί άνθρωποι φιλούσαν τα χέρια της κ. Βαρδινογιάννη που ήταν φανερά συγκινημένη. Την ανακήρυξαν ευεργέτη, έστησαν μια προτομή της και ονόμασαν την πλατεία "Βαρδή και Μαριάνας Βαρδινογιάννη"
Όμως, πόση ντροπή αρμόζει στην λεγόμενη Ελληνική Πολιτεία για ότι συμβαίνει στις άλλες καμένες περιοχές, στα άλλα καμένα χωριά, στους άλλους πυροπαθείς που έχασαν τα σπίτια τους εκείνο το καλοκαίρι του ’07;
Η οικογένεια Βαρδινογιάννη, είτε από φιλανθρωπία και πατριωτισμό, είτε από ανάγκη εξασφάλισης υστεροφημίας, έφερε σε πέρας ένα μεγάλο έργο. Οι Ελληνικές κυβερνήσεις τι έκαναν; Κατά δήλωση του παρευρεθέντος στα εγκάινια της Μακίστου κ. Σηφουνάκη, «Αυτή την ώρα (τρία χρόνια μετά δηλαδή) στο υπουργικό συμβούλιο, εγκρίνεται το Ειδικό Πρόγραμμα Ανασυγκρότησης των πυρόπληκτών περιοχών»(!!!).

Πιο ουσιαστικό και αποτελεσματικό ήταν το ενδιαφέρον της Κυπριακής Δημοκρατίας για την Αρτέμιδα.
4.000 κατεστραμμένα σπίτια αντιμετωπίστηκαν με την άμεση καταβολή 3.000 ευρώ και άλλων 10.000 (υπό προϋποθέσεις), και πέραν αυτού ουδέν. Κοντέϊνερς μέχρι και σήμερα.
Είναι να μη σε βρεί το κακό στην Ελλάδα μας.