Περί Φενέρ Μπαχτσέ

Στον αγώνα που θα γίνει αύριο στην Τούμπα, φοβάμαι πως «κάποιοι» συνεπικουρούμενοι από «κάποιους» θα αποπειραθούν –δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουν- να δημιουργήσουν καταστάσεις άσχετες με το ποδόσφαιρο.

Θες επειδή οι Τούρκοι έχουν αναρτήσει στο παρελθόν το γνωστό πανό με τον Μωάμεθ, θες επειδή «η Πόλη είναι δικιά μας», θα θεωρήσουν οτι είναι ευκαιρία να «τα πούνε» στους Τούρκους.
Η Ιστορική μνήμη είναι απαραίτητο να υπάρχει σαν στοιχείο της πορείας μας, αλλά οι ρεβανσιστικές πρακτικές πέρα από άχρηστες είναι και επικίνδυνες. Ο πολιτισμός μας επιβάλει την αντιμετώπιση των αντιπάλων σε αθλητικό επίπεδο και όχι στο στυλ «θυμάστε τι έγινε στην Σμύρνη το ’22 και στην Πόλη το ’56;» γιατί μ’ αυτή την λογική πρέπει να σκοτωνόμαστε κάθε φορά που η αντίπαλη ομάδα είναι Γερμανική, Ιταλική, ή γενικώς κεντροευρωπαϊκή (θυμάστε τι μας έκαναν οι Σταυροφόροι;). Και τους Αμερικάνους με τη χούντα και τους Εγγλέζους που κρεμούσαν τους Κύπριους τους ξεχνάς;
Εκτός από αυτά, στα οποία οι ανεγκέφαλοι λίγη σημασία θα δώσουν, υπάρχει και η πρακτικότητα. Στην ομάδα μας οι βασικοί Έλληνες παίκτες είναι 3-4 και οι υπόλοιποι δεν έχουν ιδέα ούτε από Πόλη, ούτε από Μωάμεθ ή Αγιασοφιά.
Ρίξτε όμως μια ματιά στο δυναμικό της Φενέρ. Η μεγάλη πλειοψηφία είναι Τούρκοι που όπως όλος ο κόσμος έτσι κι αυτοί θα έχουν την εθνική τους περηφάνεια και θα έχουν ένα επιπλέον κίνητρο να την υπερασπιστούν αν αισθανθούν ότι θίγεται. Το συμφέρον μας είναι να αντιμετωπίσουμε την Φενέρ σαν μια οποιαδήποτε ομάδα από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Το τι θα κάνουν αυτοί στην έδρα τους, τους περισσότερους δικούς μας θα τους αφήσει αδιάφορους για το λόγο που ανέφερα παραπάνω.
Εγώ τα είπα, το ποιος ακούει είναι άλλο θέμα