Εκκλησία vs Θρησκεία

Τώρα που η Εκκλησία τελείωσε με τα διαδικαστικά της διαδοχής, θέλω να δημοσιοποιήσω μια, προ ημερών, προσωπική εμπειρία ξεκαθαρίζοντας από την αρχή οτι έχω σχέση με τη Θρησκεία αλλά όχι με την Εκκλησία.

Πήγα στον Άη Δημήτρη, επειδή ήμουν εκεί κοντά, σε ώρα μη λειτουργίας. Υπήρχε κι άλλος κόσμος γιατί η εκκλησία αυτή είναι και προορισμός πολλών τουριστώναπό την Ελλάδα και το εξωτερικό. Αφού απόλαυσα την ομορφιά και την επιβλητικότητα του ναού, πήγα να προσκυνήσω τη λάρνακα του Αγίου. Δίπλα της ακριβώς υπήρχε μια στήλη ύψους ενός μέτρου, καλαίσθητα ξυλόγλυπτη με μια σχισμή στο επάνω μέρος της. Ένας κουμπαράς δίπλα στον Άγιο! Το θαυμαστικό είναι περιττό θα μου πείτε, παντού έτσι κάνουν. Όμως έξω από το μαρμάρινο κουβούκλιο που βρίσκεται η λάρνακα, υπάρχει ανοξείδωτο τεπόζιτο μ' ένα χωνί στο επάνω μέρος κι ένα διαφανή δείκτη στο πλάι και μια ταμπέλα που γράφει : "Ρίχνετε το λάδι μόνοι σας". Το τεπόζιτο το υπολόγισα να χωράει 250 με 300 λίτρα και ο δείκτης έδειχνε να 'χει μέσα γύρω στα 150. Ζητώντας συγνώμη από τον Άγιο μέτρησα τα καντήλια που έκαιγαν και ήταν πάρα πολλά, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ 12 ΕΚΑΙΓΑΝ ΛΑΔΙ, τα υπόλοιπα είναι ηλεκτρικά!!! Αναρωτήθηκα πόσο λάδι άραγε φέρνουν οι πιστοί (για να το κάνουν σελφ σέρβις πρέπει να είναι πολύ) ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΑΕΙ;