Ράιχ-τάδε; Ε, και;

Πολλοί από τους τηλεοπτικούς (κυρίως) σχολιαστές νομίζουν ότι ευφυολογούν τονίζοντας το «Ράιχ» που υπάρχει στο επίθετο του νέου επιτηρητή της χώρας και που παραπέμπει σε άλλες ιδιότητες και δραστηριότητες. Και γιατί παρακαλώ μας ενοχλεί το «Ράιχ» που μόνο ηχητικά ξυπνάει μνήμες δυσάρεστες; Εδώ έχουμε βγάλει πρωθυπουργό που λέγεται Παπανδρέου, έχουμε αντιπρόεδρο που λέγεται Πάγκαλος, είχαμε παλιότερα πρωθυπουργό που λεγόταν Ράλλης και κολλάμε σ’ έναν Ράιχ-τάδε; Υποκρισία του κερατά! Ο άνθρωπος με το καλημέρα, είπε σε συνέντευξή του στην Σία (άλλο ύποπτο όνομα κι αυτό) Κοσιώνη του Σκάι κάτι που κι αν ακόμα του ξέφυγε δεν παύει να είναι αλήθεια. Είπε: «τα προβλήματα της Ελλάδας είναι τόσο πολλά και δύσκολα, που ακόμα και μια καλή κυβέρνηση θα δυσκολευόταν να τα λύσει. Γι αυτό είμαι εδώ, για να την βοηθήσω.» Ακόμα και μια καλή κυβέρνηση! Οδεύουμε κατά πως φαίνεται σε μια καλή κυβέρνηση από το εξωτερικό. Τα μέλη της άλλης (του εσωτερικού) θα αξιολογηθούν και στο σύνολό τους θα μπουν σε εργασιακή εφεδρεία μέσα στα πλαίσια της προσπάθειας να μειωθεί ο δημόσιος τομέας. Θα έχουμε μια κυβέρνηση «φιλελλήνων» που κινούμενοι αποκλειστικά από αισθήματα φιλίας και αγάπης προς αυτή την «ηρωική χώρα, την κοιτίδα του πολιτισμού και της δημοκρατίας», θα την βοηθήσουν να εκμεταλλευτεί σωστά τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της, τον ήλιο τα ορυκτά τις ομορφιές της, μια κυβέρνηση που θα στείλει τους θαμώνες του καφενείου «η Βουλή» σε άλλα παρακατιανά καφενεία να συνεχίσουν τις ατέρμονες και αδιέξοδες αντιπαραθέσεις τους για το ποιοί έχουν κάνει την μεγαλύτερη ζημιά στη χώρα. Να πω την αμαρτία μου, καθόλου δεν θα στενοχωρηθώ με μια τέτοια εξέλιξη, πιο πολύ από τ’ αφεντικά σιχαίνομαι τα τσιράκια, τους λακέδες. Σιχαίνομαι όσους με έργα και λόγια στηρίζουν και υποστηρίζουν την ληστρική επιδρομή σε βάρος των πολιτών. Που παραβιάζουν τη Συνταγματική επιταγή να συνεισφέρει ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του, που επικαλούνται έκτακτες ανάγκες για να βάλουν το χέρι τους στην τσέπη μας. Μα κι ο κλέφτης από ανάγκη γίνεται, αλλά κανένα δικαστήριο δεν θα τον απαλλάξει. Σιχαίνομαι αυτούς που έφεραν τη χώρα σε κατάσταση να έχει μόνο εταίρους και όχι πολίτες, να αξιολογεί πρώτα τα συμφέροντα των εταίρων, τις όχι ζημίες τους, τις υποχρεώσεις απέναντί τους και όχι τις ανάγκες των πολιτών, την οφειλόμενη μέριμνα την εκπλήρωση των αυτονόητων υποχρεώσεων μιας δημοκρατικής διακυβέρνησης. «Ναι, πολλά από τα μέτρα που παίρνουμε είναι άδικα, αλλά βρισκόμαστε σ’ έναν πόλεμο» υποστηρίζουν, ακολουθώντας τη γραμμή του ΓΑΠ «όπως αν είμαστε σε πόλεμο και χρειαζόταν να αγοράσουμε αεροπλάνα και καράβια, από τους πολίτες θα ζητούσαμε να συνεισφέρουν, έτσι γίνεται και τώρα προκειμένου να αποφύγουμε την καταστροφή» χωρίς να σκέφτονται ότι την τελευταία καταστροφή ακολούθησε ένα Γουδή.