Europa League και ΠΑΟΚ

Έγινε η κλήρωση των ομίλων στο Europa League και ο ΠΑΟΚ βρέθηκε στον ίδιο όμιλο με Τότεναμ, Ρούμπιν Καζάν και Σάμροκ Ρόβερς, και όπως είναι φυσικό άρχισαν τα σχόλια και οι προβλέψεις από ειδικούς και μη (αν υπάρχουν μη ειδικοί όσον αφορά το ποδόσφαιρο). Εγώ ανήκω στους μη ειδικούς και σαν τέτοιος θα πω τη γνώμη μου για τον όμιλο. Ποιά Τότεναμ, ποιά Ρούμπιν και ποιά Ρόβερς τώρα; Ποιά να με ανησυχήσει και ποιά να φοβηθώ; Να μας κληρώνανε με τίποτα Εορδαϊκούς Γιάννενα Άγ. Νικόλαους Πανσερραϊκούς και άλλους τέτοιους, να ανησυχήσω, να ιδρώσω να με ζώσουν τα φίδια. Να μου πέσει εκείνη η σιχαμένη μικρή Ολλανδέζα η Αϊντχόφεν, να πω «ώπα μεγάλε σκούρα τα πράγματα» αλλά μ’ αυτούς που ήρθαν στο δρόμο μου είμαι ήσυχος. Με τις μεγάλες ομάδες ο ΠΑΟΚ γίνεται ισότιμος αντίπαλος κι αν δεν τους αποκλείσει όπως κάτι Άρσεναλ και Φενέρ Μπαχτσέ, θα τους κάνει ν’ ακούνε ΠΑΟΚ και να ανάβουν λαμπάδα στον Άγιο της ημέρας όπως κάτι Ολλανδοί και Ρώσοι πέρσι. Δεν ανησυχώ λοιπόν, είμαι σίγουρος όχι για την πρόκριση, αλλά για το ότι η ομάδα θα παίξει καλά και θα μας κάνει περήφανους. Όχι όλους βέβαια, γιατί υπάρχει και η μερίδα εκείνη που και στα καλά ακόμα, βρίσκει λόγο να γκρινιάξει. Εκείνο που με ανησυχεί είναι ότι στην (κατά την ΟΥΕΦΑ) πέμπτη σκληρότερη έδρα της Ευρώπης θα έρθουν κατά πως λένε 3000 Εγγλέζοι. Αυτοί με τις μπύρες τους και οι αντίστοιχοι δικοί μας με τις (Τούμπα Λίμπρε) ρετσίνες τους μπορούν να δημιουργήσουν ένα εκρηκτικό μίγμα και δεν είμαστε τώρα για τέτοια, πολύ περισσότερο που 2000 δικοί μας θα πάνε αργότερα στο Λονδίνο. Και για τα Ιρλανδάκια ανησυχώ γιατί είναι αδελφοποιημένα με τους «βάζελους» φοράνε πράσινα κι έχουν για σήμα το τριφύλλι. Τέλος πάντων αγωνιστικά δεν φοβάμαι τον ΠΑΟΚ, κάποιους ΠΑΟΚτσήδες φοβάμαι.