Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Αγώνας κατά της φτώχειας.

Υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, γήπεδο γεμάτο, μεγάλοι παίκτες στο χορτάρι μεταξύ των οποίων και ο μέγας ΖιΖού, πρόεδρος της Δημοκρατίας και Αρχιεπίσκοπος παρόντες, σκοπός φιλανθρωπικός, όλα ωραία.
Μέχρι ν’ αρχίσουν τα «πουτάνας γιοί Παναθηναϊκοί» και άλλα συνθήματα αναλόγου περιεχομένου, που «έδεναν» με ένα πανό στο πέταλο «Μπιτσαξή εντολοδόχε του Παναθηναϊκού παραιτήσου».
Δεν πάμε καλά. Δεν είμαστε σε θέση να ξεκολλήσουμε από την χαζομάρα, να αξιολογήσουμε τις ανάγκες και τις προτεραιότητες, να αποδεχτούμε ότι κάποια πράγματα είναι αλλιώς.
Αν κάποιο πανό έπρεπε να σηκωθεί ήταν το «Έξω οι κλέφτες» μιας και ο αγώνας ήταν κατά της φτώχειας. Φτώχεια προς την οποία οδεύουμε ολοταχώς, αλλά μας πειράζει μόνο ο εντολοδόχος του Παναθηναϊκού. Αυτούς που συχνάζουν στα επίσημά σας γιατί δεν τους λέτε δυό φωνήεντα; Στο κάτω κάτω οι περισσότεροι στην εργατική τάξη ανήκετε (όπως συμβαίνει και στις άλλες ομάδες) γιατί βλέπετε τον εχθρό αλλού;

1 σχόλιο:

tzonakos είπε...

Oυτε συνεννοημένοι να είμαστε δεν θα γράφαμε τόσο μα τόσο τα ίδια.