"Ο Θεός της Ελλάδας"

Λένε ότι μετά τη «μεγάλη έκρηξη» το «χάος» και τα «γενηθήτω φως» κλπ, κι αφού είδε ο Θεός ότι όλα ήταν ωραία φτιαγμένα, έπλασε τον άνθρωπο. Πολλά πολλά χρόνια μετά, αποφάσισε να μοιράσει και τη γη στους λαούς που είχαν ήδη δημιουργηθεί. Έτρεξαν όλοι και πήραν το κομμάτι γης που τους έδινε ο μεγαλοδύναμος. ΟΛΟΙ, εκτός από τους Έλληνες! Βλέπετε την προηγούμενη το είχαν ξενυχτήσει, ξύπνησαν αργά και θολωμένοι ακόμα, πίναν καφέ στα καφενεία, ώσπου κάποιος θυμήθηκε «ρε σεις, ο Θεός σήμερα μοιράζει τη γη!»
Αλλόφρονες έτρεξαν όλοι στο Θεό, που κοιτάζοντάς τους βλοσυρά τους ενημέρωσε πως «δυστυχώς μοίρασα τα πάντα, δεν έχει μείνει τίποτα για εσάς».

ΠΑΝΙΚΟΣ! Οι Έλληνες έπεφταν κάτω, τραβούσαν τα μαλλιά τους, σκίζαν τα ρούχα τους, όλα αυτά τέλος πάντων που είδαμε αργότερα στις τραγωδίες, τάματα και υποσχέσεις, είχαν δεν είχαν τον συγκίνησαν.
«Ησυχάστε», τους είπε, «έχω κρατήσει ένα μικρό κομμάτι για μένα, για όταν αποσυρθώ, πηγαίνετε τώρα εκεί και μετά βλέπουμε».

Πανευτυχείς ήρθαμε εδώ σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο με την πεποίθηση που έκτοτε έχει παραμείνει σαν έκφραση οτι «έχει ο Θεός». Και πράγματι τον τόπο αυτό τον είχε φροντίσει καλά. Του είχε δώσει τα πάντα, θαυμάσιο κλίμα, εύφορη γη, λίμνες ποτάμια δάση, μια εξαιρετική θάλασσα, ένας δεύτερος Παράδεισος.

Χιλιάδες χρόνια πέρασαν και - σε όποιο Θεό κι αν πιστεύετε, αλλά και άθεοι αν είστε - οι Έλληνες είναι η ζωντανή απόδειξη ότι ο «καλός Θεός της Ελλάδας» ΥΠΑΡΧΕΙ!

Είναι θαύμα που η χώρα αυτή και οι κάτοικοί της υπάρχουν ακόμα. Που παρά τα μύρια όσα πέρασε αυτός ο τόπος (τιμωρίες άνωθεν, προς συμμόρφωση) πόλεμοι λεηλασίες, κατακτητές, μίση πάθη διχόνοιες, αιώνες απομάκρυνσης από τον πολιτισμό που αναπτύχθηκε εδώ και τα φωτεινά μυαλά που άνοιξαν δρόμους σε όλους τους τομείς και για όλους τους λαούς, ο τόπος εξακολουθεί να ζει.

Θαύματα καθημερινά και ασταμάτητα. Ανοίγεις τη βρύση και τρέχει νερό. ΘΑΥΜΑ! Γυρνάς το διακόπτη κι ανάβει το φως. ΘΑΥΜΑ! Σε μια «χώρα διεφθαρμένη» με κατοίκους «τεμπέληδες» (δεν είναι δικοί μου οι χαρακτηρισμοί) το ότι υπάρχουν - έστω στο βαθμό και την κατάσταση που υπάρχουν - υποδομές, σχολεία, νοσοκομεία, συγκοινωνίες, είναι ΘΑΥΜΑ! Όμως κάποτε τα θαύματα τελειώνουν.

ΕΝΑ μόνο θαύμα απομένει να γίνει, μπας και σωθούμε οριστικά.
Να μας φωτίσει ο Θεός να διαολοστείλουμε επιτέλους όλους όσοι τάχα υπηρέτες του δημοσίου συμφέροντος, το μόνο που υπηρέτησαν ήταν οι τσέπη τους και τα αφεντικά τους εδώ και έξω. Μια για πάντα. Και να διαγραφούν τα ονόματά τους από δρόμους και πλατείες, αλλά η μνήμη τους να συντηρηθεί σαν μελανά σημάδια στην ιστορία του τόπου.
Αμήν!