Περί ορυκτού πλούτου.

Όσο πάει και πυκνώνουν οι συζητήσεις για τον ορυκτό πλούτο της χώρας. Θέμα που πρώτος το είχε στην εκπομπή του ο Κ. Χαρδαβέλας και που όσο κι αν χλευάστηκε από τους «σοβαρούς» δεν διαγράφηκαν οι γνώμες, οι γνώσεις και τα ντοκουμέντα που κατατέθηκαν εκ μέρους καθηγητών, επιστημόνων, ερευνητών και διατελεσάντων σε υπεύθυνες θέσεις του ΙΓΜΕ και του αρμόδιου υπουργείου.

Στη συνέχεια ήρθε η καλή εκπομπή της ΕΤ3 του Αλ. Τριανταφυλλίδη στην οποία οι παριστάμενοι πολιτικοί παραδέχθηκαν ευθέως πως όλες οι έρευνες και μελέτες καταδεικνύουν την μεγάλη πιθανότητα η Ελλάδα να κάθεται πάνω σε μια θάλασσα πετρελαίου και τεραστίων αποθεμάτων φυσικού αερίου, (νότια της Κρήτης, στο Ιόνιο και στο Αιγαίο) χωρίς να αφήνουμε στην άκρη τον χρυσό και το ουράνιο που αποδεδειγμένα υπάρχουν. Ακολούθησε δέσμευση του πρωθυπουργού σε ερώτηση του Καρατζαφέρη, περί «μη συνεκμετάλλευσης» με την Τουρκία, πράγμα που από μόνο του δηλώνει επίσημα ότι υπάρχει ορυκτός πλούτος, γιατί αν δεν υπήρχε προς τι η κουβέντα για συνεκμετάλλευση. Και απορεί κανείς, σε μια τέτοια εποχή που τα χρέη μας πνίγουν και οι δανειστές μας στραγγαλίζουν, γιατί αφήνουμε το θέμα να σέρνεται; Γιατί δεν βάζουμε μπρος τις έρευνες ειδικά σε περιοχές που δεν θα δημιουργήσουν τριβές (Δυτική Ελλάδα); Μήπως (θα αναρωτηθεί ένας κακόπιστος) για να φτάσει η χώρα στην χρεωκοπία, να έρθουν ξένες εταιρείες να πάρουν τη δουλειά κοψοχρονιά και να θησαυρίζουν Άγγλοι Αμερικάνοι Ολλανδοί και ο λαός να πεινάει όπως συμβαίνει στη Νιγηρία;

σημ. Η σιωπή των μεγάλων καναλιών για το θέμα, συνηγορεί στο ότι θέμα υπάρχει