Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Από ένα βιβλίο (ΙΙ)

Δεύτερο απόσπασμα από το βιβλίο του Χ. Α. Χωμενίδη "Το σπίτι και το κελλί" εκδόσεις Πατάκη 2005 (το πρώτο απόσπασμα αναρτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου.
Ο επιχειρηματίας (που είχε αποκτήσει επαφή με μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης "Εταιρία", μετά από μία ακόμα συνάντησή μαζί του)...
...Οδηγώντας προς το σπίτι του έπεσε σε τρομερό μποτιλιάρισμα. Η ανισόπεδη διάβαση που κατασκευαζόταν στο ύψος του Χαλανδρίου είχε αφήσει ελεύθερη για την κυκλοφορία μόνο μια λωρίδα της λεωφόρου Κηφησίας.
«Έστω ότι ξέρω»
συλλογίστηκε, «πως το συγκεκριμένο έργο έχει κοστολογηθεί στο διπλάσιο της αξίας του και ότι το επί πλέον ποσό έχει μοιραστεί ανάμεσα σε έναν μεγαλοεργολάβο και σε έναν υπουργό ο οποίος ξόδεψε σχεδόν μισό δις για την τελευταία μονάχα προεκλογική εκστρατεία του. Και έστω ότι έχω καταδικαστεί από τις συνθήκες να ξεροσταλιάζω εδώ πρωί απόγευμα πήγαινε κι έλα σε μια δουλειά που δεν μου αρέσει και που μου δίνει το βασικό μισθό, άντε και κάτι παραπάνω. Κι έστω ότι δεν διαφαίνεται στο ορατό μέλλον καμιά απολύτως προοπτική βελτίωσης της ζωής μου.
Προσχωρώ, έτσι και μου παρουσιαστεί η ευκαιρία στην «Εταιρία»;
Βγάζω το άχτι μου πυροβολώντας αυτά τα δύο γουρούνια;»

Δεν υπάρχουν σχόλια: