Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Ουστ ρε κάθαρμα μαυραγορίτη!

Κυριακή, με την ανακοίνωση ότι οι φορτηγατζήδες ΘΑ ξεκινούσαν απεργία, η αμόλυβδη πήρε 5 λεπτά. Την Δευτέρα άλλα 5, χώρια που ξαφνικά τελείωσε η απλή αμόλυβδη και υπήρχε μόνο η κατοστάρα. Δευτέρα επίσης, στη λαϊκή οπωροκηπευτικά και φρούτα είχαν πάρει την ανηφόρα επειδή ΘΑ υπήρχε έλλειψη. Είπαμε ότι σε κάθε κατοχή, το είδος που ευδοκιμεί είναι ο ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΗΣ, αλλά στην Ελλάδα ανθίζει όλο τον χρόνο. Πότε επειδή κάνει ζέστη, πότε επειδή κάνει κρύο, πότε επειδή έβρεξε, πότε επειδή δεν έβρεξε, επειδή ανέβηκαν τα καύσιμα, επειδή απεργούν οι αγρότες, επειδή έγινε σεισμός, επειδή απολύθηκε η Τατιάνα… και ο φλώρος ο Έλληνας σπεύδει να προμηθευτεί τα πάντα. Δηλαδή σκέψου να βρεθούμε καμιά φορά στη θέση της Γιουγκοσλαβίας με τους βομβαρδισμούς...
Δεν θα μείνει κανείς μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: