Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2008

Δεν υπάρχει κανένας;


Βγαίνει και λέει ο Μάκης (ο γνωστός) μ' εκείνο το χαφιεδοπονηροξιπασμένο ύφος οτι "αν πατήσω ένα κουμπί" και αφήνει μετέωρη την απειλή για οποιονδήποτε και δεν κουνιέται φύλο. Αυτό το σύστημα βέβαια περνάει στην Ελλάδα των εχόντων και κατεχόντων και σας θυμίζω το πρόσφατο παράδειγμα του Κεφαλογιάννη στην Κρήτη που έλεγαν κάποιοι για τη σχέση του με Ζωνιανά κλπ. Είπε μπροστά στις κάμερες, τάχα θυμωμένος, "αν ανοίξω το στόμα μου..." Εγώ λέω οτι αν το ανοίξει καμιά παπαριά θα πεί απ' αυτές που συνήθως λένε οι πολιτικοί. Ο εισαγγελέας όμως, που είναι σοβαρότερος από εμένα, γιατί δεν τον φώναξε να του πεί "για λέγε κύριε Κεφαλογιάννη, σ΄ακούω".

Τι μαλάκας είμαι, εδώ δεν φώναξε τον μικρό Κεφαλογιάννη που δήλωσε οτι εκβιαζόταν από δημοσιογράφους...

Δεν υπάρχουν σχόλια: