Το φίδι γέννησε…*

*…αυτό που είπε ο Μπεγλίτης ότι εκτρέφουν όσοι αποδοκιμάζουν την κυβερνητική πρακτική. Κι απ το αυγό του βγήκε «δημοψήφισμα».
Πριν απ’ αυτό θα έχουμε ψήφο εμπιστοσύνης. Στήνει ξανά τους 152 (αυτή τη στιγμή) άβουλους χειροκροτητές του στον τοίχο και τους ζητάει να πουν αν είναι μαζί του ή όχι. Και παρ’ όλο που δεν τους αξίζει καμιά λύπηση, εγώ τους λυπάμαι. Το δίλλημα είναι φοβερό. Είσαι μαζί του και παραμένεις βουλευτής, ή τον μουντζώνεις και τερματίζεις την πολιτική σου καριέρα. Βέβαια και παραμένοντας μαζί του επανεκλογή δεν βλέπεις, αλλά τουλάχιστον παίρνεις μια παράταση. Και μια ακόμα ψήφος υπακοής δεν πρόκειται να καταστήσει την παρουσία τους στη βουλή πιο ανάξια απ’ όσο την έχουν η ίδιοι απαξιώσει μέχρι τώρα. Οι εκπρόσωποι του λαού εδώ και καιρό εκπροσωπούν μόνο τον εαυτό τους και το προσωπικό τους συμφέρον.
Και πάμε στο δημοψήφισμα.
Ποιο θα είναι άραγε το ερώτημα; ΕΓΩ ή η πτώχευση; Ευρώ ή δραχμή; Ναι ή όχι στη δανειακή σύμβαση; Φασόλια ή φακές;
Με την γνωστοποίηση της απόφασης της κυβέρνησης να διενεργηθεί δημοψήφισμα ώστε ο λαός να αποφασίσει για την νέα δανειακή σύμβαση, πανικός κατέλαβε την Ευρώπη. Γύρω στις 11.00 οι Γαλλικές τράπεζες έχαναν 10% και οι Γερμανικές 8%. Και μόνο με την σκέψη ότι οι Έλληνες μπορεί να πουν ΟΧΙ, το σύστημα άρχισε να τρίζει, ένοιωθε να χάνει τον προστάτη του, τον άνθρωπό του στην Αθήνα. Τον άνθρωπο που ανέλαβε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των δανειστών της χώρας και προς τούτο έριξε τον λαό της χώρας στην πιο βαθειά λιτότητα στην πιο άγρια ανατροπή της ζωής του, στην πιο βίαιη μείωση του βιοτικού του επιπέδου. Δεν ξέρω αν τελικά θα γίνει δημοψήφισμα, γιατί πιστεύω ότι αυτή η κυβέρνηση θα πέσει πολύ πιο σύντομα απ’ όσο νομίζει, αλλά θεωρώ ότι πιά κανείς δεν δικαιούται να αμφιβάλει για τον δουλικό τρόπο με τον οποίο ο πρωθυπουργός και αυτοί που τον στηρίζουν χειρίστηκε την κατάσταση. Ποτέ δεν απείλησε, ποτέ δεν εκβίασε τους δανειστές βάζοντας στο τραπέζι τις συνέπειες που θα αντιμετώπιζαν αν η Ελλάδα βαρούσε κανόνι. Αντίθετα απείλησε και εκβίασε τους Έλληνες κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, και με την σύμπραξη πάντα της θλιβερής κοινοβουλευτικής του ομάδας κατάφερε να πιάσουν και οι απειλές και οι εκβιασμοί ώσπου οι Έλληνες πήραν ανάποδες. Τώρα επιχειρεί τον τελευταίο εκβιασμό προσπαθώντας να παραμείνει στην εξουσία και να ολοκληρώσει το έργο που του ανατέθηκε. Κάνει ακόμα ένα τραγικό λάθος. Άκουσα χθες ότι ο Σιράκ είχε πει ότι «σε ένα δημοψήφισμα πολύ συχνά οι πολίτες δεν απαντούν στο ερώτημα, αλλά σ’ αυτόν που το θέτει». Στην παραζάλη στην οποία έχει περιέλθει ιδιαίτερα μετά τις τελευταίες λαϊκές αντιδράσεις, έχει ταυτίσει τον εαυτό του με την παραμονή της χώρας στην ΕΕ, την παραμονή του στην εξουσία με το ευρώ, κι αν ο λαός αποπειραθεί να αρνηθεί αυτήν την δόλια ταύτιση, θα μας πάρει ο διάολος. Ελπίζω ο διάολος να βάλει μια σωστή σειρά.

υγ. Περαστικά στον αντιπρόεδρο. Να είναι καλά στην υγεία του στην ώρα της κρίσης που πλησιάζει. Και σε ιδιωτική κλινική ε;