Οι κασέτες έγιναν CDs

Θα πω δυό λόγια σήμερα για τις επώνυμες καταγγελίες σχετικά με χειραγώγηση διαιτητών στο χώρο του ποδοσφαίρου. Εξ άλλου αθλιότητες συμβαίνουν σε όλες τις μορφές δραστηριοτήτων της κοινωνίας μας. Ανεξάρτητα από το αν τα καταγγελλόμενα είναι προϊόντα υποκλοπών και συρραφών και ως εκ τούτου δεν γίνονται δεκτά στα δικαστήρια, δεν παύουν να είναι αδιάψευστα τα όσα αναφέρονται. Η φωνή του Μπέου είναι αναγνωρίσιμη και όσα περιγράφονται έχουν πράγματι συμβεί. Όπως είναι γεγονός η παρακολούθηση τηλεφώνων ακόμα και του τότε πρωθυπουργού, η μεταφορά εκατομμυρίων σε σακούλες σκουπιδιών από γνωστό εκδότη – τηλεαστέρα, (Θ. Αναστασιάδης) η μεσολάβηση βουλευτή (Κουκοδήμος) σε άλλο δημοσιογράφο (Τριανταφυλόπουλος) προκειμένου να μη δοθεί συνέχεια σε αποκαλύψεις σκανδάλου, η «χορηγία» της Ζήμενς που χάθηκε μεταξύ Τσουκάτου και ΠΑΣΟΚ, οι υπεράκτιες του Βουλγαράκη και άλλα πολλά για τα οποία η κοινωνία δεν έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι συνέβησαν και για τα οποία δεν έχει γίνει το παραμικρό, έτσι και τώρα δεν θα γίνει τίποτα. Το αν παράγοντας ομάδας αποφασίζει ποιος διαιτητής θα παίξει σε ποιό παιγνίδι, τον συμβουλεύει για ελαφρά αλλά όχι σκανδαλώδη υποστήριξη, τον απειλεί «πρόσεξε μη με εκθέσεις γιατί θα έρθουν τίποτα Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Πολωνοί, που δεν θα μπορώ να ελέγξω» και στη συνέχεια τον κατσαδιάζει για την απόδοσή του, δεν είναι ψέματα, αλλά δυστυχώς είναι προϊόντα υποκλοπής. Ότι συνέβη και με τις κασέτες της εποχής Μητρόπουλου – Σπάθα «ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδίζει, κι όλοι οι άλλοι να πάνε να….» θα συμβεί και τώρα. Κάποιος εισαγγελέας θα ασχοληθεί -έτσι για τα μάτια- και πέραν τούτου ουδέν. Ίδια βρωμιά, ίδια βοθρολύματα, η μόνη διαφορά είναι ότι οι κασέτες έγιναν CDs.