Πρωί 7.30 η ώρα πήρα τηλέφωνο στα ραντεβού του ΙΚΑ. Δεν ταλαιπωρήθηκα, μετά από 7-8 προσπάθειες έπιασα γραμμή. Ο υπάλληλος ευγενικός και εξυπηρετικός αλλά για τον ενδοκρινολόγο της συζύγου μου πρότεινε 22 Μαρτίου και για οφθαλμίατρο για εμένα 21 Μαρτίου. Εγώ βέβαια που βλέπω λίγο θολά, τι να κάνουμε θα περιμένω, αλλά θα περιμένει και ο θυρεοειδής της γυναίκας μου ή σε σαράντα μέρες θα κάνει τον οργανισμό της άνω κάτω; Θα μου πείτε, αυτά είναι περσινά ξινά σταφύλια και θα συμφωνήσω, αυτό είναι το επίπεδο περίθαλψης στην Ελλάδα χρόνια τώρα, ΟΜΩΣ οι 300 της Βουλής οι πολιτικοί ΟΛΩΝ τον κομμάτων, όταν αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα προστρέχουν στο ΙΚΑ και κλείνουν τέτοια ραντεβού; Δεν νομίζω, όπως δεν νομίζω να χρησιμοποιούν αστικές συγκοινωνίες για παράδειγμα. Οπότε από πού κι ως πού ελπίζει κανείς ότι μπορεί να τους απασχολούν τέτοια προβλήματα;
Η νομεγκλατούρα της δημοκρατίας μας δεν νοιώθει τα λαϊκά προβλήματα.
Τι διάολο, όλοι ίσα κι όμοια;
1 σχόλιο:
Να σκεφτείς ότι αυτη η περίθαλψη κοστιζει στο κράτος κάτι δις. Σκέψου δηλαδή να μην κόστιζε κατι δις και να κοστιζε ποσά λογικά, οτι δηλαδή καταλαβαίνει κανείς με τη λέξη λογική, τι είδους περιθαλψη θα ήταν. Θα σε έπιανε σκωλικοειδείτης και θα έκλεινες ραντεβού στην επόμενη δεκαετία. Καταλαβαίνεις δηλαδή,΄πόσο το συστημα έχει κλατάρει, από κάθε πλευρά.
Δημοσίευση σχολίου