Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Όταν μια Δημοκρατία…

...δεν είναι σε θέση να προστατέψει ούτε το υπ. «προστασίας του Πολίτη», όταν δεν είναι ικανή να διασφαλίσει ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών με πλοία και αυτοκίνητα, όταν δεν μπορεί ακόμα να λύσει το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, όταν από τα νοσοκομεία λείπουν ακόμα και τα βασικά, όταν η εκπαίδευση καρκινοβατεί ανάμεσα σε διαδοχικά νομοσχέδια, όταν σε όλες τις υποχρεώσεις της απέναντι στους πολίτες βάζει το κριτήριο της ιδιωτικοοικονομικής διαχείρισης, όταν ψεύδεται και αυθαιρετεί παραβιάζοντας το ίδιο το Σύνταγμα στο οποίο ορκίστηκε, τότε δεν είναι Δημοκρατία. Είναι ολιγαρχία κάποιων εξουσιομανών που με ψεύδη παραπλάνησαν τον λαό και φέρονται σαν «ελέω Θεού» ηγεμόνες. Με την πρόφαση των απαιτήσεων των ξένων ελεγκτών που οι ίδιοι έφεραν, παίρνουν αποφάσεις και ψηφίζουν νόμους που αλλάζουν ριζικά το μέλλον των Ελλήνων σε βάθος γενεών. Από την προσωρινή περικοπή της 13-14ης σύνταξης προχωρούν στην πλήρη κατάργησή της ακόμα και για τότε (σύντομα όπως ισχυρίζονται) που η οικονομία θα έχει ανακάμψει. Οι χειρότεροι διαχειριστές της χώρας οδήγησαν τα τελευταία 30 χρόνια και συνεχίζουν να οδηγούν τον τόπο και τους πολίτες στην πιο μαύρη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας της.
ΚΑΤΟΧΗ!

1 σχόλιο:

sonora είπε...

Βλέποντας σήμερα τους τίτλους των εφημερίδων,σε μαύρες σκέψεις έπεσα.Όλοι ανακαλύπτουν τώρα την Αμερική.Τόσα χρόνια,που ζούσαν αναρωτήθηκα.Ο δικός μου κόσμος είχε ουρές στο ΙΚΑ,χαλασμένα μηχανήματα ,ιδιωτικές εταιρείες να καθαρίζουν δήθεν τα νοσοκομεία,σάπια παράθυρα,απαράδεκτα μαγειρεία,τοίχους με ρωγμές απο τους σεισμούς που δε φτιάχτηκαν ποτέ,και άλλα πολλά,που διαπίστωσα μόνο σε 2 επισκέψεις σε ασθένειες δικών μου ανθρώπων,το 2002,και το 2006.Φαίνεται ότι κανένας δημοσιογράφος,δικηγόρος ή εισαγγελέας,δεν αρρώστησε όλα αυτά τα χρόνια,και δεν πρόσεξε τι συμβαίνει.Μάλλον εγώ ζω στον πολύ υποκειμενικό μου κόσμο,και μου φταίνε οι λεπτομέρειες.
Νομίζω ότι αυτό που θα μας σώσει,είναι το μύνημα-ερώτημα που έγραψες προς την Παπαρήγα,να της το στείλεις εσύ και άλλοι,κιαυτό να γίνεται για κάθε θέμα.