Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

Δυο μέρες τώρα μ’ έφαγε η αγωνία.


Το άγχος χτύπησε κόκκινο.

Λες, σκεφτόμουν, να κάνουν και τρίτο “debate”, τηλεμαχία, αναμέτρηση, κάτι τέτοιο τέλος πάντων;
Γενικολογίες, αοριστολογίες, μπουρδολογίες, ψέμματα, χάντρες και καθρεφτάκια, κομπασμούς για το τίποτα, υποσχέσεις... δεν το ξαναάντεχα.

Βλέπεις η υπερδοσολογία σ’ αυτά δεν είναι εύκολα αποβλητέα από τον οργανισμό. Δεν είναι σαν την βιταμίνη «C» που η παραπανίσια λήψη της αποβάλλεται με το κατούρημα. Στις παραπάνω περιπτώσεις το “overdose” σε κάνει να αναρωτιέσαι «μήπως δεν είμαι μαλάκας;» Και πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι ο μαλάκας που αμφιβάλει, είναι δυό φορές μαλάκας.

υγ. Περαστικά στην κυρία που έπαθε πνευμονία από υπερκόπωση, και που αντίθετα με τις εντολές των γιατρών, συνεχίζει τον αγώνα για το καλό του τόπου.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ευγενέστατο σε βρίσκω!!!!
Μα κανείς να μη βρεθεί να πει περαστικά;

ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ είπε...

φαίνεται είναι πολλοί οι ασθενείς...

Swell είπε...

θεωρώ θετικό πάντως στοιχείο, το ότι στο Ντυνάν δέχονται για νοσηλεία και μεγάλα ζώα. Προοδεύουμε...