Όσο πάνε και λιγοστεύουν τα κόκκινα χρηστικά (ρούχο, πετσέτα, μαντήλι κλπ) που κρεμάνε οι παλιές νοικοκυρές αλλά και οι νέες που το ξέρουν από τις μάνες τους, στα μπαλκόνια κάθε τέτοια μέρα (μόνο ένα στον τέταρτο όροφο)
Την παραλία που παρά την όποια διαφωνία με την αισθητική της, λυπάμαι να βλέπω να την καταστρέφουν, όχι μόνο με μαρκαδόρους αλλά και βανδαλίζοντας την όποια διακόσμηση
Ήρθαν και οι τουρίστες, παρκάρουν το τροχόσπιτο στην παραλία, θ’ αδειάζουν φυσικά και την τουαλέτα στη θάλασσα…
Άντε και του χρόνου με την γκρίνια μου…
Μια πανέμορφη ομίχλη κάλυψε την παραλία
Την παραλία που παρά την όποια διαφωνία με την αισθητική της, λυπάμαι να βλέπω να την καταστρέφουν, όχι μόνο με μαρκαδόρους αλλά και βανδαλίζοντας την όποια διακόσμηση Ήρθαν και οι τουρίστες, παρκάρουν το τροχόσπιτο στην παραλία, θ’ αδειάζουν φυσικά και την τουαλέτα στη θάλασσα…Άντε και του χρόνου με την γκρίνια μου…
7 σχόλια:
Ωραίες εικόνες ΑΘΛΙΟΙ.
Χρόναι εχω να κάνω πρωινή βόλτα στη Σαλλόνικα. Μου εχει λείψει.
Ευχές για Καλό Πάσχα.
Αυτή η ομίχλη ειναι η πατρίδα μας,η Θεσ/νίκη μας,τα νιάτα μας,τα σκασιαρχεία μας.
Δεν με λυπάσαι ρε φίλε μέρες πουνε και βρήσκομαι μακριά
Σου εύχομαι να περάσεις υπέροχα,
Καλό πάσχα και καλή ανασταση,
ο φίλος σου Νικόλας
αφού έχεις χρόνο να κάνεις βόλτες μια χαρά εισαι....
χαχαχα
Καλή Ανάσταση να έχουμε!
Αυτό με τα κόκκινα που κρεμάνε στο μπαλκόνι πρώτη φορά το ακούω, ομολογώ!
Έχεις τον τρόπο σου να δημιουργείς συνειρμικές αναμνήσεις και μεταφορικά παραληρήματα στους μέτοικους και στους μετανάστες της ημεδαπής. Κουβαλώ πάντα μέσα μου την ομίχλη σταύρωση που χάνεται ξαφνικά κι απρόοπτα μόλις καλοκαθίσει στον παράλιο ουρανό ο αναστάσιμος ήλιος. Η πόλη της παιδικής μου ομίχλης.
Καλή Ανάσταση σε ΟΛΟΥΣ σας!
Δημοσίευση σχολίου