ΠΑΟΚ. Ένα τέλος, κι ένα βήμα πριν ένα άλλο τέλος

Δεν θέλω λύπες και στενοχώριες. Στο ποδόσφαιρο τελειώσαμε παίζοντας ένα ημίχρονο καλά, (ίσως γιατί έλειπε η αποδοκιμαστική πίεση της Τούμπας) και κερδίζοντας έναν παίκτη που έδειξε οτι μπορούμε από αυτόν να περιμένουμε κάτι που άλλοι δεν μπορούν να δώσουν. Μιλάω σαφέστατα για τον Αθανασιάδη που στα δύο γκολ που πέτυχε ήταν εξαιρετικός. Επίσης η μπάλλα πέρασε για πρώτη φορά φέτος σωστά στην αντίπαλη περιοχή τόσες φορές.

Το πέναλτυ του Ηλιάδη δεν έγινε ποτέ και δεν περιμένω από κανένα Βαρούχα ή άλλο παπάρα να γνωματεύσει. Το δεύτερο παίζεται, αλλά το σημαντικό ήταν το πρώτο. Φάνηκε οτι η ομάδα έχει χάσει τον σεβασμό που ενέπνεε κάποτε προς όλους και θα χρειαστεί ιδιαίτερη προσοχή και προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση. Με μια σωστή εκκαθάριση και σωστές προσθήκες, το μέλλον μόνο καλύτερο μπορεί να είναι.

Στο μπάσκετ δεν θέλω καμιά λύπηση από κανέναν, είναι ντροπή να ζητάει ο ΠΑΟΚ λύπηση.

Αν πέσουμε θα είναι γιατί το αξίζουμε ή γιατί κάποιοι θα κάνουν συμφωνίες.