Λίγα στενάχωρα λόγια για το μπάσκετ του ΠΑΟΚ

Μπορώ να φανταστώ το μέγεθος της στενοχώριας όσων διαχειρίστηκαν τις τύχες του ενδοξότερου (βάσει τίτλων) τμήματος του συλλόγου μας.

Δεν μπορώ να φανταστώ το μέγεθος της ντροπής τους για την κατάντια μας, όπως δεν μπορώ να φανταστώ και τις ενοχές όσων με την ανεύθυνη συμπεριφορά τους, εμπόδισαν τον μοναδικό άνθρωπο που μπορούσε και ήθελε να βοηθήσει να ξαναγίνει ο μπασκετικός ΠΑΟΚ μεγάλος, όπως ήταν και όπως του ταιριάζει.

Μπορώ όμως να φανταστώ το άγχος κάποιων άλλων, μήπως δουν κάποιο αεροπλανάκι να πετάει σε λίγες μέρες πάνω απ’ το «παλατάκι» και να σέρνει αεροπανό «αντίο αντίο εκεί στην Α2». Γιατί είναι νόμος, όπως παίξαμε εμείς με τον πόνο των άλλων, έτσι να παίξουν και οι άλλοι με τον δικό μας πόνο.