Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Φέτος δεν υπάρχουν «γιορτές»

Καμιά γιορτή δεν νοείται όταν το πολύ μεγαλύτερο κομμάτι του λαού βρίσκεται κάτω από συνεχή πίεση, κάτω από διαρκώς αυξανόμενη μείωση του βιοτικού του επιπέδου, άγριο κλάδεμα των ελπίδων και των προσδοκιών του.
Έχουμε μια απολυταρχική κυβέρνηση. Το κοινοβούλιο έχει ουσιαστικά καταργηθεί, οι πιο σκληροί αντιλαϊκοί και αντεργατικοί νόμοι περνάνε με διαδικασίες κάθε άλλο παρά δημοκρατικές, προεδρικά διατάγματα ή κατεπείγοντα νομοσχέδια που οι βουλευτές της συμπολίτευσης δεν ξέρουν τι καλούνται να ψηφίσουν, διεθνείς συμβάσεις που αφορούν το μέλλον της χώρας και όλων μας είναι στην αποκλειστική διάθεση ενός άντε δύο υπουργών, ο «αρχηγός του κράτους» είναι διακοσμητικός, το μόνο που δεν συμβαίνει είναι να στέλνουν τα τζιπάκια της ΕΣΑ να μαζεύουν τους αντιφρονούντες.
Εγώ έτσι το βλέπω και γι αυτό δεν θα γιορτάσω τις κατ’ έθιμο γιορτινές μέρες.
Η ευχή «καλή χρονιά» είναι σαν το «περαστικά» σε ανίατα ασθενή στο τελευταίο στάδιο. Αυτός που την λέει δεν την πιστεύει και αυτός που τη δέχεται σκέφτεται «με δουλεύει ο πούστης».
Παρ’ όλα αυτά, θα κατεβώ σήμερα στο κέντρο, θα περάσω από τη «Μοδιάνο» και το «Καπάνι», θα χαρώ τις παρέες που θα τρωγοπίνουν, θα απολαύσω τις αυτοσχέδιες μπάντες (για το μεροκάματο ή για το κέφι τους) αυτό το εθιμικό ξόρκισμα του κακού και την προσμονή του καλύτερου. Τη ζωντανή έκφραση του «μια ζωή την έχουμε κι αν είναι να πάμε, ας πάμε χαμογελαστοί». Από τις συνάξεις αυτές θα πάρουν απουσία φέτος οι χειραψίες και τα επαγγελματικά χαμόγελα των ρεμαλιών που μας έφεραν ως εδώ, δεν νομίζω να έχουν τόσο θράσος
Γι όσους από εσάς εξακολουθούν να αισθάνονται γιορτινά, εύχομαι να περάσουν καλά.
Για τους άλλους που συμμερίζονται την κατήφεια και την οργή μου εύχομαι «του χρόνου καλύτερα»

Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Περί Εθνικής Άμυνας*

Από το 2006 και χωρίς την παραμικρή ουσιαστική αντίδραση από ελληνικής πλευράς, οι Τούρκοι κατάφεραν να εξαιρέσουν τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου από τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και από όλες τις ΝΑΤΟϊκές δραστηριότητες με το αιτιολογικό ότι ήταν εξοπλισμένα ενώ σύμφωνα με τις συνθήκες έπρεπε να είναι αποστρατιωτικοποιημένες περιοχές. Εκτός αυτού το ΝΑΤΟ εξέδωσε διαταγή (AEGEAN POLICY 26/8/2006) σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται στα ελληνικά αεροσκάφη να προσεγγίζουν τα νησιά πέραν των 6 ναυτικών μιλίων και να υπερίπτανται αυτών, εκτελώντας ΝΑΤΟϊκές αποστολές, διατηρώντας το δικαίωμα να τα αναχαιτίζει με ΝΑΤΟικά τουρκικά μαχητικά(!!!) Έτσι στην τελευταία άσκηση Noble-aspect 2010 έμειναν εκτός σχεδιασμού και συμμετοχής το ραντάρ της Λήμνου και τα F16 που σταθμεύουν στο νησί. Η Ελλάδα περιόρισε την αντίδρασή της σε αποχώρηση από την άσκηση και…χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι. Το θέμα της διαταγής του ΝΑΤΟ η οποία δημιουργεί καθεστώς γκρίζας ζώνης για τα νησιά του Αν. Αιγαίου και θέτει σε ευθεία αμφισβήτηση την ελληνική κυριαρχία για την υφαλοκρηπίδα, την ΑΟΖ, τη ζώνη αλιείας, την περιοχή έρευνας και διάσωσης και τα χωρικά ύστατα, έχει αφετηρία το 1995.
Τη χρονιά εκείνη, λόγω αδράνειας και αδυναμίας της τότε κυβέρνησης, η Τουρκία πέτυχε ώστε το ΝΑΤΟ να αποδεχθεί ότι τα νησιά του Αν. Αιγαίου τελούν υπό καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης,
Ωστόσο ανάλογες ενέργειες η Τουρκία έκανε το 1996 και προς το EURO CONTROL και τον ICAO, με αποτέλεσμα να αποδεχθεί ο τελευταίος ότι η Λήμνος τελεί υπό καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης και να απαγορεύει τη χρήση του στρατιωτικού ελικόπτερου που εδρεύει στο νησί για επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης.
Και όμως η ανατροπή και η ανάκληση της διαταγής του 2006 θα μπορούσαν να έχουν γίνει αν η κυβέρνηση, οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας, αλλά και ο πρωθυπουργός ασκούσαν βέτο στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής του, χάνοντας έτσι μια μοναδική ευκαιρία.
*Τα στοιχεία πάρθηκαν από άρθρο της Κύρας Αδάμ στην Ελευθεροτυπία

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Καϋμένε ΠΑΟΚ... (μπασκετικέ)

Ο αγώνας ήταν απ' αρχής δύσκολος απέναντι σε μια ομάδα -όπως και να το κάνουμε- πιό καλή, πιό πλήρη, με περισσότερο ταλέντο και πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες. Αυτό αποδείχθηκε και στα δύο πρώτα δεκάλεπτα (25-40). Στα μέσα του τρίτου, ο ΠΑΟΚ έκανε μια προσπάθεια να ανακάμψει και κατάφερε στο εξάλεπτο να μειώσει τη διαφορά στους 10 πόντους δείχνοντας διάθεση για προσπάθεια παραπέρα μείωσης. Εκεί ακριβώς μίλησε ο λαός, τουλάχιστον ένα μέρος του. Στην πολλοστή ρίψη αντικειμένων, κάποιο χτύπησε τον έναν διαιτητή και τον κύριο Ίβκοβιτς. Οι διαιτητές διέκοψαν προσωρινά τον αγώνα και ενημέρωσαν οτι για να συνεχιστεί πρέπει να εκκενωθούν οι κερκίδες. Έφυγα από το γήπεδο. Αυτή τη στιγμή δεν ξέρω αν έφυγαν και οι άλλοι "φίλαθλοι" (5.000 βρέθηκαν εκεί) αλλά ξέρω οτι αν η διακοπή γίνει οριστική τότε έχουμε -10 βαθμούς στο πρωτάθλημα και όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό. Σε μια χρονιά που θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε την τρίτη θέση που οδηγεί στην Ευρωλίγκα, τελικά θα υποβιβαστούμε. Δεν την καταλαβαίνω αυτή την "υποστήριξη"

Έλα μωρέ, πως κάνεις έτσι;

Για έναν αλλοδαπό εργάτη που δούλευε ανασφάλιστος σε εργολάβο (που είχε αναλάβει την καθαριότητα στο υπουργείο εργασίας) και σκοτώθηκε πέφτοντας από το τρίτο πάτωμα… Και τι θες να γίνει τώρα; Να συλληφθεί ο εργοδότης του για παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας; Να παραιτηθεί ο υπουργός εργασίας επειδή το συμβάν έλαβε χώρα σε κτήριο του υπουργείου του και οι παραβάσεις γινόταν κάτω απ' τη μύτη του; Σιγά σιγά θα μας πείς να παραιτηθεί η κυβέρνηση. Αυτό το ατυχές περιστατικό θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε και δεν είναι δυνατό να αποτελέσει τροχοπέδη στην γενικότερη προσπάθεια για την ανάκαμψη της χώρας. Στο κάτω κάτω τι γύρευε στην Ελλάδα; Ας καθόταν στην Αίγυπτο…
Απορία. Γιατί το δυστύχημα βγήκε στην επιφάνεια 9 μέρες μετά; (συνέβη στις 19/12) Έγινε προσπάθεια συγκάλυψης και απέτυχε;

ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ!

Του Φίλιππου Συρίγου (Ελευθεροτυπία 29/12)
Αντιγράφω από ένα πρόσφατο πόνημα του άρτι επιστρέψαντος στη δημοσιογραφία βουλευτή και πρώην υφυπουργού Γιώργου Λιάνη:
«Η Ελλάδα τις τελευταίες της μεγάλες στιγμές τις έζησε και τις χρωστά στον αθλητισμό. Οπως και να το κάνουμε, οι τελευταίες μεγάλες στιγμές της Ελλάδας και της Αθήνας είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004. Μόνο τότε οι Ελληνες είχαν κάτι να τους ενώνει και μόνο τότε η Αθήνα απέκτησε μια ανθρώπινη διάσταση. Σηκωθήκαμε λίγο ψηλότερα με τους Ολυμπιακούς. Οπως σηκωνόμασταν λίγο ψηλότερα με τα κατορθώματα των αθλητών μας...».
ΜΑΛΙΣΤΑ... Σε στιγμές που οι Ελληνες νιώθουν στο πετσί τους πόσο τραγικά εξαπατήθηκαν στην ιστορία αυτή, έρχεται ο πρωταίτιος της εξαπάτησης να αποδείξει όχι απλά ότι δεν μετανοεί, αλλά ότι δεν είναι καν σε θέση να καταλάβει τι γίνεται γύρω του!
ΝΑΙ... πράγματι, μας σήκωσαν λίγο ψηλότερα οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Γι' αυτό και λίγο μετά πέσαμε και τσακιστήκαμε. Διότι το ολυμπιακό μας όνειρο, σε εποχές που υποτίθεται ότι επιχειρούσαμε την περίφημη οικονομική σύγκλιση προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, στηρίχθηκε σε δανεικά λεφτά, τα οποία λεηλάτησαν εργολάβοι, πάροχοι υπηρεσιών, μεσάζοντες και σαλταδόροι. Με τη σύμφωνη γνώμη ή και τη συμμετοχή, φυσικά, όσων αποφάσιζαν τότε.
ΚΑΙ ο Γ. Λιάνης, αντί ως εμπνευστής αυτής της καταστροφικής «μεγάλης ιδέας» να ζητάει εξηγήσεις ή, τουλάχιστον, να απαιτεί λογαριασμό, επιμένει σε «μεγάλες στιγμές» μιας χώρας που, κατά τη γραφή του, ενδέχεται και να μην υπάρχει πια!
ΜΗΝ απορείτε. Τέτοιοι μας κυβέρνησαν χθες, τέτοιοι μας κυβερνάνε και σήμερα. Γι' αυτό και φτάσαμε στο «δεν πάει άλλο», γι' αυτό και είναι εντελώς αμφίβολο αν θα ξανασηκώσουμε ποτέ κεφάλι.
ΑΣ πάμε όμως και στα... επουσιώδη. «Μόνο τότε οι Ελληνες είχαν κάτι να τους ενώνει», λέει ο Γ. Λιάνης. Ναι, πράγματι, «στον αγώνα ενωμένοι και στη μάσα χωριστά»! Ας όψεται όμως η θηριώδης προπαγάνδα, που έκανε το άσπρο μαύρο, με συνέπεια άδολοι εθελοντές να υπηρετήσουν εν αγνοία τους τα συμφέροντα οργανωμένων ληστοσυμμοριτών!
«ΜΟΝΟ τότε η Αθήνα απέκτησε μια ανθρώπινη διάσταση», εξακολουθεί ο... ποιητής. Ναι, με το C4Ι, τα αερόστατα παρακολούθησης, τις τηλεφωνικές γραμμές γεμάτες ρουφιάνους και τους Αθηναίους να μην μπορούν να κυκλοφορήσουν στην πόλη τους!
«ΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΑΝ λίγο ψηλότερα με τα κατορθώματα των αθλητών μας», καταλήγει ο δις υφυπουργός Αθλητισμού. Ποιων αθλητών όμως; Αυτών που πιάστηκαν αμέσως ντοπέ, αυτών που πιάστηκαν αργότερα ή μήπως εκείνων που δραπέτευσαν από το Ολυμπιακό Χωριό και με πρόφαση ένα τροχαίο ατύχημα πήγαν (με τη συνδρομή της πολιτείας...) και κλείστηκαν στο ΚΑΤ για να γλιτώσουν από τον έλεγχο ντόπινγκ;
ΑΣ' ΤΑ λοιπόν Γιώργο, δεν σε παίρνει... Γιατί εσείς οι πολιτικοί μπορεί να μας κάνατε φτωχούς, αλλά όχι και μαλάκες...
Οι "Άθλιοι" δεν μπορούν παρά να συνυπογράψουν

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Γιατί δεν γίνονται αυτά;

ΟΙ "ΑΘΛΙΟΙ" πολλές φορές έχουν υποστηρίξει οτι πολλές πράξεις ή/και παραλείψεις των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών αγγίζουν ή ξεπερνούν τα όρια της προδοσίας (των συμφερόντων της χώρας). Η γνώμη μας όμως, ελάχιστη βαρύτητα έχει, γι αυτό επικαλούμαστε τις απόψεις άλλων σοβαρότερων και πιό καταρτισμένων.
Από την Ελευθεροτυπία της Δευτέρας, άρθρο των ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗ και ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ*
"Η διά μονομερούς δηλώσεως δημιουργία της κυπριακής ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) το 2004 από τον πρόεδρο Παπαδόπουλο ήταν πραγματικά ηγετική κίνηση. Αν και η Τουρκία διεμαρτυρήθη, η απόφαση έγινε αμέσως αποδεκτή και από την Ε.Ε. και από τις ΗΠΑ.
Επανειλημμένες προσεγγίσεις του όμως προς την ελληνική πλευρά, να οριοθετήσει μαζί με την Κύπρο την ΑΟΖ, έμειναν αναπάντητες. Η πρόσφατη απόφαση της μεγαλονήσου να οριοθετήσει την ΑΟΖ με το Ισραήλ δεν αφήνει πλέον καμία δικαιολογία στην Ελλάδα να μην ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της.
Εδώ και 30 χρόνια η χώρα μας επιμένει ότι η μοναδική διαφορά με την Τουρκία -η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου- είναι νομικής φύσης. Η έννοια της υφαλοκρηπίδας όμως έχει, εδώ και 25 χρόνια, υπερκεραστεί απ' αυτήν της ΑΟΖ.
Με βάση τα άρθρα 55-57 της νέας Σύμβασης του 1982, ως ΑΟΖ ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης περιοχή σε πλάτος μέχρι 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης και εντός της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών, ζώντων ή μη, των υδάτων, του βυθού και του υπεδάφους της θάλασσας.
Επίσης η Σύμβαση αναφέρει ρητά (άρθρο 121, παράγραφος 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Επομένως, η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα για την ΑΟΖ που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι, δηλαδή, τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι κάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Επιπλέον, η νέα Σύμβαση έχει καταργήσει τη γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας και έτσι η Τουρκία έχει χάσει άλλο ένα επιχείρημα.
Κλειδί σ' αυτή την οριοθέτηση είναι το Καστελόριζο, νησί το οποίο κατοικείται και, κατά συνέπεια, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι και διαθέτει ΑΟΖ και ότι είναι νησί της Ε.Ε. Εάν η Ελλάδα δεχτεί να προχωρήσει σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο χωρίς τον υπολογισμό του Καστελόριζου, η εμφανής συνέπεια θα είναι η Ελλάδα να μην έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο!
Οι τελευταίες μελέτες που έχουν γίνει δείχνουν ότι υπάρχουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου και πετρελαίου στο τρίγωνο Καστελόριζου-Κρήτης-Κύπρου. Οι περισσότερες από αυτές τις μελέτες έγιναν από αμερικανικές εταιρείες που προφανώς ειδοποίησαν τους Τούρκους γι' αυτό και, πιθανώς, είναι ζήτημα χρόνου προτού οι τελευταίοι αρχίσουν να προκαλούν την Ελλάδα με έρευνες στην περιοχή.
Τελευταία ακούγονται πολλά γύρω από την παλαιά αμερικανική ιδέα περί συνεκμεταλλεύσεως. Η συνεκμετάλλευση δεν οδηγεί πουθενά, δεν λύνει κανένα πρόβλημα, και γι' αυτό ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε από άλλες χωρές που αντιμετώπισαν τα προβλήματα που έχουμε με την Τουρκία. Συνεκμετάλλευση λοιπόν θα είναι τραγικό λάθος με επιπτώσεις και σε άλλους τομείς των διμερών σχέσεων, ανοίγοντας την όρεξη της Τουρκίας και για άλλους οικονομικούς πόρους, όπως την αλιεία.
Εν όψει των ανωτέρω, η Ελλάδα, ακολουθούσα το παράδειγμα άλλων χωρών (π.χ. ΗΠΑ, Ρωσία, οι περισσότερες χώρες της Ε.Ε., Ισραήλ) να διακηρύξει την κυριαρχία της σε ΑΟΖ με βάση τη Σύμβαση του 1982.
Τα ανωτέρω μπορούν να γίνουν με την ψήφιση νόμου που να δημιουργεί ΑΟΖ στις ελληνικές θάλασσες και εν συνεχεία να ανακοινωθεί στον ΟΗΕ. Μετά θα έρθουμε σε διαπραγματεύσεις με την Κύπρο και την Αίγυπτο προς καθορισμό της διαχωριστικής γραμμής.
Βεβαίως, η Τουρκία δεν θα αναγνωρίσει τέτοια κίνηση, όπως έπραξε και πρόσφατα με την Κύπρο. Νομικώς όμως αυτό είναι αδιάφορο. Σ' αυτή την περίπτωση όμως θα πρέπει να της υπενθυμίσουμε ότι η προσχώρησή της στη Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας είναι μια από τις προϋποθέσεις για την πλήρη ένταξή της στην Ε.Ε.
Βεβαίως, η «χώρα των μηδενικών διαφορών» θα μπορούσε, αγνοώντας το Διεθνές Δίκαιο, να επανέλθει στις παράνομες παραβιάσεις του εναερίου και υδάτινου χώρου μας. Επιθυμεί όμως να καταστρέψει την εικόνα ότι «έχει αλλάξει», που και η ίδια αλλά και οι εν Ελλάδι υποστηρικτές της, εδώ και χρόνια, προσπαθούν να δημιουργήσουν;
Υπενθύμιση: Το Καστελόριζο είναι νησί στο ανατολικότερο άκρο της Ελλάδας και της Ε.Ε. Εχει 430 κατοίκους (απογραφή 2001)...
* Ο Β. Μαρκεζίνης είναι ακαδημαϊκός και ο Θ. Καρυώτης καθηγητής Πανεπιστημίου

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Το Μισίρι…και ο ΠΑΟΚ (εισαγωγή σε θέμα φλέγον)

Μισίρι ονόμαζαν παλιά την Αίγυπτο (εξ ού και το τραγούδι «Μισιρλού») αλλά και την «Αραπιά» γενικότερα («θα πάω εκεί στην Αραπιά που μου ‘χουνε μιλήσει για μια μεγάλη μάγισσα τα μάγια να μου λύσει») Η ευρύτερη περιοχή ήταν συνδεδεμένη με μυστηριακές καταστάσεις κι ακόμα και σήμερα πολλοί αστρολόγοι, χαρτομάντεις και άλλες επιστημονικές ειδικότητες τονίζουν ότι προέρχονται από εκείνα τα μέρη. Έλα όμως που στην περίπτωσή μας, όλοι εμείς που νοιαζόμαστε για την ομάδα μας, ζηλέψαμε τη δόξα τους και γίναμε μάντεις και μελλοντολόγοι… Προβλέπουμε ποταμούς πετροδολαρίων ή εξαπατήσεις και καταστροφές, σωτηρίες και αναγεννήσεις ή ξεπουλήματα μέσω αδιαφανών διαδικασιών λες και μας έχουν βάλει το πιστόλι στον κρόταφο να αποφασίσουμε για κάτι που δεν ξέρουμε.
Και καλώς δεν ξέρουμε και κακώς προεξοφλούμε εξελίξεις.
Τα πράγματα κατά τη γνώμη μου είναι απλά. Στην ΑΜΚ που βρίσκεται σε εξέλιξη μπορεί να συμμετάσχει ο οποιοσδήποτε (με ποσό άνω των 50.000€), ακόμα και ο πιο ορκισμένος εχθρός μας μπορεί να ρίξει εκατομμύρια μόνο και μόνο για να μας καταστρέψει στη συνέχεια. Το μόνο που χρειάζεται εκτός από λεφτά, είναι να μάθει τον αριθμό λογαριασμού που είναι μυστικός και μπορεί να τον πάρει μόνο από τον Ζαγοράκη, κι αυτό είναι μια ασφαλιστική δικλείδα του προέδρου προκειμένου να μην κακοπέσουμε. Για να συνεχίζει τις επαφές με τους Άραβες πάει να πεί ότι προς το παρόν θεωρεί την υπόθεση σοβαρή και ελπιδοφόρα για το μέλλον της ΠΑΕ και δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφισβητούμε την ευθυκρισία του, τουλάχιστον οι περισσότεροι.
Η Τούμπα δεν κινδυνεύει, είναι στην απόλυτη διάθεση της ψήφου της μεγάλης πλειοψηφίας της Γενικής Συνέλευσης του Ερασιτέχνη όταν έρθει εκείνη η ώρα. Και στο κάτω κάτω, έτσι γίνονται αυτά τα πράγματα. Συζητούν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι και όταν καταλήξουν κάπου φέρνουν το θέμα στη δημοσιότητα και στην κρίση των ενδιαφερομένων (μέτοχοι, μέλη Α/Σ, φίλαθλοι). Κάθε κουβέντα σαν αυτές που ακούω περί αδιαφανών διαδικασιών, καμηλιέρηδων, σκοτεινών προθέσεων κλπ δεν προσφέρουν τίποτα και μάλλον κακό κάνουν. Η υπόθεση θα κλείσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε 25 μέρες, αφήστε πρώτα να δούμε και να ακούσουμε επίσημα από τους δικούς μας ανθρώπους την κατάληξη και τότε τα λέμε. Σαφώς και οι επενδυτές δεν μεγάλωσαν με τον δικέφαλο πάνω από το κρεβάτι τους και σαφέστερα προσβλέπουν σε μια επένδυση που θα τους φέρει κέρδη, γι αυτό ας δούμε πρώτα τις προσδοκίες και τα σχέδιά τους και τότε κρίνουμε.
Καλά να περάσετε (
όσοι και όσο μπορείτε)

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Σήκωσαν παντιέρα...

...οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ενάντια στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησής (τους)
Ο Παντελής Οικονόμου ζήτησε έξοδο από το Μνημόνιο πριν το καλοκαίρι,
ο Γ. Κρεμαστινός, τάχθηκε υπέρ της οικουμενικής κυβέρνησης εάν συνεχιστεί η κοινωνική αναταραχή,
ο Κ. Καρτάλης είπε «Αν χάσουμε το κοινωνικό κράτος παραδίδουμε την ψυχή μας στο διάβολο», υπογραμμίζοντας πως η κυβέρνηση "πρέπει να αποδείξει ότι πληρώνουν και οι έχοντες, διότι μέχρι τώρα τα περισσότερα βάρη τα σηκώνουν οι μη έχοντες"
Όμως, όλοι αυτοί μαζί με την Β. Παπανδρέου και κάποιους άλλους συνδιαμαρτυρόμενους ψήφισαν τον προϋπολογισμό.
Η ευθύνη είναι συλλογική, κανείς αθώος

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Υπάρχει κανένας έλεγχος;

Σε κάποιες Κυριακάτικες εφημερίδες (που κυκλοφόρησαν Παρασκευή) υπήρχαν ανάμεσα στα ένθετα και κάτι περίεργες κληρώσεις του είδους «ξύστε και κερδίστε». Αν βρείς 3 όμοια σύμβολα κερδίζεις από μία BMW σειράς 3, μέχρι διάφορα ποσά (από 1000€ μεχρι 25.000€) και κάτι άλλα παρακατιανά. Αν βρεις 2 όμοια κερδίζεις από μια TV Samsung 50” μέχρι iPod κλπ.
Η φάμπρικα όμως βρίσκεται στο πίσω μέρος του ξυστού με γράμματα τόσο μικρά που χρειάστηκα μεγεθυντικό φακό για να τα διαβάσω. Εκεί λοιπόν έλεγε ότι το μόνο που στην πραγματικότητα κερδίζεις είναι συμμετοχή σε μια κλήρωση διαρκείας, συμμετοχή που δεν είναι δωρεάν αλλά κοστίζει 2,07€ για εγγραφή (!) + 4,14€ για εβδομαδιαία συμμετοχή, ποσά που χρεώνονται στο κινητό σου, τον αριθμό του οποίου πρέπει να τους τον ταχυδρομήσεις μαζί με το τυχερό ξυστό. Περιττό να πούμε ότι σε κάθε τετράδα ξυστών που υπήρχε σε κάθε εφημερίδα το ένα είχε 3 όμοια σύμβολα και το άλλο 2 (κάτι που φαινόταν και πριν ξύσεις). Οι καλοί άνθρωποι που διαχειρίζονται αυτή την ιστορία έχουν σαν τίτλο “Global Billing Solutions” και “Ringaling.tv & WIN” Σωρού 22 15125 Μαρούσι Αθήνα, και βεβαίως πολύ καλά κάνουν ότι κάνουν. Το ερώτημα είναι αν ελέγχει κανείς, την διαφάνεια και την εκπλήρωση όσων υπόσχονται, αν ελέγχει κανείς το τζίρο που κάνουν κι αν αποδίδουν το ΦΠΑ και τους φόρους που αναλογούν στα έσοδά τους. Εκτός αν ανήκουν σε καμιά υπεράκτια οπότε το πράγμα αλλάζει και με συγχωρείτε.

Πως το μαύρο γίνεται άσπρο…

Σήμερα το πρωί ο υφυπουργός Ντίνος Ρόβλιας θέλησε να μας κάνει ευτυχισμένους.
Έδωσε ένα τρανταχτό παράδειγμα της φροντίδας που δείχνει η κυβέρνηση για την βελτίωση του βιοτικού μας επιπέδου.
«Το χριστουγεννιάτικο τραπέζι για μια εξαμελή οικογένεια θα κοστίσει φέτος 11€ φτηνότερα από πέρυσι»
Το γεγονός ότι οι μισθωτοί και συνταξιούχοι είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται δραματικά, δεν θα μας εμποδίσει να γεμίσουμε το τραπέζι μας με gourmet και delicatessen!
11 ολόκληρα € είναι αυτά!

"Όσοι έχουνε πολλά λεφτά...

...να 'ξερα τι τα κάνουν" αναρωτιόταν παλιά ο λαϊκός βάρδος.
Ορίστε η απάντηση
Mercedes Benz V10 turbo, 1.600 άλογα, 2.800nm ροπή
0-100km/h σε 2’’
, και κινείται με βιοκαύσιμα
Γυαλίζει έτσι όχι γιατί είναι από ανοξείδωτο ατσάλι αλλά από πλατίνα

Ίσως με "κλικ" να μεγαλώνουν οι φωτογραφίες οπότε θα δείτε πινακίδες ABU DHABI

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Καλώς τα δεχθήκατε!

Άκη και Γιάννο.
Σήμερα γίνεται η επίσημη τελετή ένταξης στο στόλο ενός από τα υποβρύχιά σας!
Χρειάστηκαν κάτι μικροεπισκευές στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και σήμερα θα το υποδεχθούμε στο Ναύσταθμο.
Καλορίζικο και καλοτάξιδο!
Τόσα λεφτά μας κόστισε…

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Η Ποίηση σε … τρικυμία


Όπως και η κυβέρνηση. Η ποίηση λένε ότι βγάζει στην επιφάνεια τον ψυχισμό, τον εσωτερικό προβληματισμό του ποιητή. Στην περίπτωση του ποιητή-υπουργού ή υπουργού-ποιητή (δύσκολη η επιλογή της χειρότερης ιδιότητας) το συναίσθημα που αναδύεται από την μελέτη των πεπραγμένων και των δύο ιδιοτήτων είναι ένα. Απελπισία.
Και για του λόγου το αληθές
ΟΔΥΣΣΕΙΑ (Από παλαιότερες συλλογές)
Δεμένος τρυφερός αλλιώτικος
Δεμένος στο κατάρτι μου.
Τόσα νερά στο δωμάτιό μου!
Ας έρθουν οι σύντροφοι
Ας έρθουν οι σειρήνες
Ας έρθει - έστω - ένας υδραυλικός.

Από τη συλλογή "ΘΕΜΑ"
δεν
δεν το φύλλο δεν
δέν-τρο
δεν η άνοιξη
δεν η επιθυμία
δεν ο δόλος δεν
δεν-τρο
δεν η λάμψη
δεν η μανία
δεν το κόκκινο
το κόκκινο δεν
δεν-τρο
δεν ω
δεν α
δεν αγωνία
δεν η κρύπτη
δεν η κρύπτη
δεν η κρύπτη δεν
δεν το φύλλο
δεν ΔΕΝΤΡΟ
Η τελευταία του συλλογή έχει τίτλο
«Τι μένει από το ρόδο; Το χέρι που το κοψε»

Κανονικότητες…

Αν οι πολιτικοί ήταν κανονικοί άνθρωποι, θα είχαν και κανονικά παιδιά. Θα έστελναν λοιπόν τα κανονικά τους παιδιά σε κανονικά σχολεία, όπου θα συναναστρέφονταν άλλα κανονικά παιδιά κανονικών ανθρώπων, εργατών και υπαλλήλων, θα διαμόρφωναν μια κανονική αντίληψη για τη ζωή και την κοινωνία και με βάση αυτήν θα πορευόταν στο μέλλον τους με ότι κι αν ασχολούνταν.
Όμως, αυτό δεν μπορεί να γίνει γιατί από τη μια οι πολιτικοί δεν είναι κανονικοί άνθρωποι και από την άλλη η σύγχρονη αριστοκρατία της Δημοκρατίας μας ζει και δρά σε μια παράλληλη με την κανονική κοινωνία και μάλιστα συνεχώς αποκλίνουσα από αυτήν.
Αν συμβεί αυτές οι δύο κοινωνίες να συγκλίνουν και κάποια στιγμή να διασταυρωθούν, οι εκπλήξεις των μη κανονικών θα είναι μεγάλες.

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

«Αρνούμαι» είπε…

«Μετατρέψατε τη Βουλή σε σωματείο-σφραγίδα.
Αρνούμαι να σφραγίζω φιρμάνια του ΔΝΤ. Δεν είμαι υπάλληλος, βουλευτής είμαι. Αρνούμαι να δεχθώ πρακτικές κατοχικού κοινοβουλίου, όπου μιλούν οι εντολείς του ΔΝΤ και φιμώνονται οι εντολοδόχοι του Ελληνικού λαού. Αρνούμαι να παραβρεθώ σε αυτή την παρωδία. Τούτες τις ώρες γράφεται Ιστορία. Ιστορία ενδοτισμού από τη μια, αλλά και αντίστασης από την άλλη».



Δήλωση της βουλευτού Σοφίας Σακοράφα που τα πάσης φύσεως ΜΜΕ την έπνιξαν.

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Γιορτινές δραστηριότητες μείον μία.

«Η τοπική ΝΔ, αποφάσισε για φέτος να μην κάνουν οι βουλευτές και τα στελέχη της την καθιερωμένη Χριστουγεννιάτικη βόλτα στην αγορά της Θεσσαλονίκης. Αντ’ αυτής θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή στην πλατεία Αριστοτέλους εθελοντική αιμοδοσία με πρωτοβουλία των γυναικών της ΝΔ".
Όποιου το μυαλό πάει στο ότι η ματαίωση της «βόλτας» οφείλεται στο «συμβάν Χατζηδάκη» είναι κακοήθης!

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

ΠΑΟΚ UEFA

Αν περάσουμε την CSKA Μόσχας, θα αντιμετωπίσουμε με πρώτο αγώνα στην Τούμπα τον νικητή του ζευγαριού Σεβίλλη - Πόρτο.
Καλή μας επιτυχία!

ΠΑΟΚ - CSKA Μόσχας

Αυτό το ζευγάρι έβγαλε η κληρωτίδα και μου φαίνεται καλό.
Πληροφοριακά ο Άρης κληρώθηκε με την Manchester City.

Μεγάλες αυξήσεις εισοδήματος

Θορυβημένος από το συμβάν στον Χατζηδάκη ο υπουργός
Χρυσοχοΐδης (φαντάσου να πετύχαιναν εμένα, σκέφτηκε) ανακοίνωσε περιχαρής μειώσεις τιμών σε τρόφιμα που «μπορούν να προσφέρουν σε μια τετραμελή οικογένεια οικονομία έως και 50€ το μήνα» (!!!). Μέσα στα πλαίσια της μοντέρνας πολιτικής που εφαρμόστηκε και στο παρελθόν επήλθε (και πάλι) «συμφωνία κυρίων» μεταξύ υπουργού σουπερμαρκετάδων και μεγαλεμπόρων-μεγαλοεισαγωγέων τροφίμων για μειώσεις από 5 μέχρι 38%. Αφού προηγουμένως ξεσκίστηκαν στις ανατιμήσεις, υπέκυψαν στα παρακάλια του υπουργού «δεν βλέπετε τι γίνεται; αρχίσαν να μας δέρνουν…» και δέχτηκαν να μειώσουν τα (υπερ)κέρδη τους. Πάντως αυτή η έμμεση αύξηση εισοδήματος των νοικοκυριών της τάξης του 5% σ’ ένα εισόδημα 1000€/μήνα δείχνει πως η κυβέρνηση αφουγκράζεται τα βογγητά της μέσης οικογένειας.
Υπάρχει όμως και αντίλογος.
Θα μπορούμε τώρα να αγοράζουμε με τα ίδια λεφτά περισσότερα τρόφιμα, θα τρώμε περισσότερο, θα παχύνουμε άρα περισσότερο βάρος. Τα παραπανίσια κιλά οδηγούν σε υπέρταση, διαβήτη, εγκεφαλικά και καρδιακά επεισόδια, παθήσεις που το προβληματικό ΕΣΥ θα δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει με αποτέλεσμα μείωση προσδόκιμου ζωής και αύξηση θνησιμότητας.
Σατανικέ Χρυσοχοΐδη, νόμισες ότι μπορείς να κοροϊδέψεις τους «Άθλιους»;

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Για το συμβάν στον Χατζηδάκη

"Αρπάχτηκα" χθες με φίλους «προοδευτικούς» γιατί ομολόγησα ότι η επίθεση στον βουλευτή δεν με στενοχώρησε καθόλου. Βγήκαν από τα ρούχα τους. «Είναι δυνατό να υποστηρίζεις τέτοιες βιαιότητες;» Προσπάθησα να εξηγήσω ότι δεν υποστηρίζω αλλά κατανοώ την αντίδραση κάποιων που θεώρησαν ότι δεν έχουν άλλο τρόπο να εκφράσουν την αγανάκτηση για την αυθαιρεσία των πολιτικών σε βάρος των εργαζομένων είτε του δημοσίου είτε του ιδιωτικού τομέα, αλλά εις μάτην. Δεν δεχόταν κανείς τους ότι η βία που ασκεί η εξουσία (με μπλε ή πράσινο κοστούμι) πάνω στην εργατική τάξη, μπορεί κάποια στιγμή να θολώσει μυαλά και να προκαλέσει αντιδράσεις σαν την χθεσινή.
«Αλλοίμονο, έλεγαν, αν οι όποιες διαφορές λυνόταν με τέτοιο τρόπο».
Σωστό, μόνο που οι όποιες διαφορές μεταξύ κανονικών ανθρώπων μπορούν να λυθούν με συζήτηση, αντιπαράθεση επιχειρημάτων και σε τελική ανάγκη στα δικαστήρια. Με τους πολιτικούς όμως πώς να αντιπαρατεθείς; Με την ψήφο σου κάθε τέσσερα χρόνια; Με τις στημένες ερωτήσεις των (τάχα) εκφραστών της κοινής γνώμης (ΜΜΕ) που σχεδόν ποτέ δεν τυγχάνουν απαντήσεων επί της ουσίας; Καλυμμένοι από την τρισάθλια «ασυλία» τους μπορούν να σύρουν οποιονδήποτε στα δικαστήρια και να ζητούν αποζημίωση (που «θα διαθέσουν βέβαια σε φιλανθρωπικά ιδρύματα») για ηθικές βλάβες κλπ, ενώ εσύ δεν μπορείς να επωμιστείς δικαστικά έξοδα, ούτε έχεις τις προσβάσεις που έχουν αυτοί στη Δικαιοσύνη.
Η αυτοδικία είναι παραδεκτό ότι δεν συνάδει με τον πολιτισμό μας, έχουν περάσει χρόνια πολλά από το φαρ ουέστ, αλλά αυτά δεν ηχούν ωραία στ’ αυτιά κάποιων απ’ όσους βλέπουν τη ζωή τους να ανατρέπεται, τον σχεδιασμό του μέλλοντος της οικογένειάς τους να ξεστρατίζει, την εργασιακή τους υπόσταση να τίθεται σε αμφισβήτηση, από μια κάστα προνομιούχων που αντί να υπηρετούν τον λαό, τον έχουν μετατρέψει σε υπηρέτη τους. Λίγο ενδιαφέρει αν αυτοί οι παρασιτικοί λίγοι βρίσκονται εκεί που βρίσκονται από την ψήφο κάποιων χιλιάδων πολιτών και μ’ ένα καλπονοθευτικό σύστημα γεμάτο μπόνους και αβάντες, φροντίζοντας πρωτίστως και κυρίως τη δική τους ευημερία. Νόθα είναι και η αρχή «η πλειοψηφία κυβερνά και η μειοψηφία υπακούει» μιας και προϋποθέτει μια κατ’ αρχήν ομόφωνη απόφαση, κάτι που ποτέ δεν έγινε στην Ιστορία. Απλά οι ισχυροί την πέρασαν και οι ανίσχυροι δεν μπορούσαν παρά να την αποδεχθούν.
Για να μην πούμε οτι τις περισσότερες φορές η βία γύρισε τον τροχό της Ιστορίας.

Η ΕΠΟ μίλησε

Η πειθαρχική επιτροπή της ΕΠΟ απήλλαξε τον Μαρινάκη για τις δηλώσεις που έκανε κατά της διαιτησίας μετά τον αγώνα της ομάδας του με τον ΠΑΟ.
Αναμένω με ενδιαφέρον την απόφαση της ίδιας επιτροπής (που εκκρεμεί) για ανάλογες δηλώσεις του Ζαγοράκη ο οποίος κλήθηκε κατ’ αρχήν να τις ανακαλέσει εντός δεκαπενθημέρου, προθεσμία που οσονούπω λήγει.
Μερικούς τους αρέσει να αυτογελιοποιούνται!

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Ο ΠΑΟΚ τα κατάφερε!

Νίκησε και μέσα στο Ζάγκρεμπ με γκολ του Σαλπιγγίδη, μετά από εξαιρετική συνεργασία και τελική πάσα του Κλάους. Η ομάδα αμυνόταν σε όλη σχεδόν τη διάρκεια του αγώνα, η συμπεριφορά της ήταν υποδειγματική, οι Κροάτες κατέφυγαν σε σέντρες μιας και στο έδαφος είχαν να κάνουν πάντα με δεύτερο και τρίτο δικό μας παίκτη. Υπήρχε σχέδιο και εφαρμόστηκε. Κάποια αντεπίθεση θα μας έβγαινε όπως και βγήκε. Εντυπωσιάστηκα για και ακόμα φορά από τον Τσιρίλο, και χάρηκα την παρουσία, την τεχνική και τον αθλητικό τσαμπουκά του Κλάους.
Ο Χάβος δεν είναι τυχαίος, αυτό δείχνει το παλληκάρι.
Καλή επιστροφή στην αποστολή!
Πάμε γι άλλα!

Μπορεί ο λαός να επαναστατήσει;

Χωρίς πορείες, διαδηλώσεις, συγκρούσεις με τα ΜΑΤ, καψίματα και σπασίματα; Μπορεί;
Χωρίς κομματικές καθοδηγήσεις, με μόνο κίνητρο την τιμή, την αξιοπρέπεια, το μέλλον των παιδιών του και της χώρας και με μόνο εφόδιο την κοινωνική συνοχή;
Μπορεί σε μια χώρα η εργατική τάξη, οι λεγόμενες λαϊκές μάζες να σηκώσουν τα όποια χρήματά τους από τις τράπεζες, να κάνουν κάποιες προμήθειες για λίγες μέρες και μια Δευτέρα πρωί να μην πάει κανείς στη δουλειά του;
Αλλά ΚΑΝΕΙΣ!
Τράπεζες, σχολεία, δημόσιες υπηρεσίες, ψιλικατζίδικα, σούπερ μάρκετ, εμπορικά, εργοστάσια, λιμάνια αεροδρόμια, βενζινάδικα, όλα κλειστά. Τραίνα, αστικά και υπεραστικά λεωφορεία ακίνητα. Άδειοι δρόμοι, άδεια μπαλκόνια, παντζούρια κλειστά, «νεκρές πόλεις».
Αν μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, τι θα γινόταν;
Σε 3-4 μέρες το πολύ, η (όποια)κυβέρνηση θα έπεφτε, τα μέτρα θα πήγαιναν κατά διαόλου, η Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πάθαιναν παράκρουση, οι λαοί θα ξεσηκωνόταν, τραπεζίτες και τοκογλύφοι θα πηδούσαν από τα μπαλκόνια και δεν θα τους μάζευε κανείς, οι πολιτικοί απελπισμένοι θα σκοτωνόταν μεταξύ τους στη Βουλή και κάτι καινούριο θα αναδυόταν από τη θάλασσα της λαϊκής αντίδρασης. Κάτι καινούριο μακριά από το ψέμα, την ιδιοτέλεια, την υποτέλεια. Κάτι μέσα από την τέχνη την διανόηση την ανθρωπιά, την κοινωνική ευαισθησία, την φιλοπατρία.
Τι κι αν πτωχεύαμε ως χώρα; Έτσι κι αλλιώς για την δική μας πτώχευση απεργάζονται, ας τους πτωχεύσουμε εμείς πρώτοι. Αυτοί θα χάσουν πάρα πολλά, κι αυτοί που έχουν πολλά τρελαίνονται όταν χάνουν έστω και λίγα.
Χτυπήστε τους εκεί που πονάνε.
Σταματείστε να αισθάνεστε βολεμένοι αρκούμενοι στα λίγα που έχετε, σκοπός τους είναι να μην μας αφήσουν τίποτα. Η όποια ζημιά μας θα είναι τίποτα μπροστά στη δική τους καταστροφή.
..............
Όνειρα θερινής νυκτός, αν κρίνω απ’ όσα είδα κατεβαίνοντας στο κέντρο για τις συγκεντρώσεις. Μια άλλη φορά…ίσως...

Αγώνας κατά της φτώχειας.

Υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, γήπεδο γεμάτο, μεγάλοι παίκτες στο χορτάρι μεταξύ των οποίων και ο μέγας ΖιΖού, πρόεδρος της Δημοκρατίας και Αρχιεπίσκοπος παρόντες, σκοπός φιλανθρωπικός, όλα ωραία.
Μέχρι ν’ αρχίσουν τα «πουτάνας γιοί Παναθηναϊκοί» και άλλα συνθήματα αναλόγου περιεχομένου, που «έδεναν» με ένα πανό στο πέταλο «Μπιτσαξή εντολοδόχε του Παναθηναϊκού παραιτήσου».
Δεν πάμε καλά. Δεν είμαστε σε θέση να ξεκολλήσουμε από την χαζομάρα, να αξιολογήσουμε τις ανάγκες και τις προτεραιότητες, να αποδεχτούμε ότι κάποια πράγματα είναι αλλιώς.
Αν κάποιο πανό έπρεπε να σηκωθεί ήταν το «Έξω οι κλέφτες» μιας και ο αγώνας ήταν κατά της φτώχειας. Φτώχεια προς την οποία οδεύουμε ολοταχώς, αλλά μας πειράζει μόνο ο εντολοδόχος του Παναθηναϊκού. Αυτούς που συχνάζουν στα επίσημά σας γιατί δεν τους λέτε δυό φωνήεντα; Στο κάτω κάτω οι περισσότεροι στην εργατική τάξη ανήκετε (όπως συμβαίνει και στις άλλες ομάδες) γιατί βλέπετε τον εχθρό αλλού;

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Πρώτο "δείγμα" Μπουτάρη, θετικό


Παρά τις πιέσεις που, όπως ήταν αναμενόμενο, ασκήθηκαν στον νεοεκλεγέντα δήμαρχο Θεσσαλονίκης, τελικά αυτός δεν περιέλαβε στους αντιδημάρχους κανένα στέλεχος του τοπικού ΠΑΣΟΚ, δείχνοντας έτσι οτι σκοπεύει να είναι δήμαρχος και όχι κομματάρχης.

Ένα διαφορετικό δελτίο

Είμαι καθισμένος στην ανατομική καρέκλα, πίσω από ένα εντυπωσιακό γυάλινο γραφείο, πίσω μου μεγάλες οθόνες μεταδίδουν εικόνες των ειδησεογραφικών πρακτορείων, απέναντί μου 3 κάμερες, ηχολήπτες και τεχνικοί κι ένας τύπος που δείχνει δάχτυλα μετρώντας
3…2…1…ON AIR!
Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας, είναι το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του σταθμού μας και θα αρχίσω με το κυρίαρχο θέμα των ημερών, τις αποδοχές στις ΔΕΚΟ και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Έχω εδώ
(επιδεικνύω κάποια χαρτιά) τις αμοιβές κάποιων που κυμαίνονται από 150.000 μέχρι 200.000 χωρίς να υπολογίζονται πολλά και διάφορα εξτρά, τηλέφωνα, αυτοκίνητα, ενοίκια και άλλα. Και τι νομίζετε ότι κάνουν όλοι αυτοί; Μήπως οδηγούν τρένα, ή βγάζουν λιγνίτη στα ορυχεία; Μήπως σκαρφαλώνουν στις κολώνες της ή οδηγούν λεωφορεία για οκτώ ώρες μέσα στην Αθήνα; Μήπως σώζουν ζωές στα χειρουργεία, ή παλεύουν με τις φωτιές σε δάση και πόλεις; Μήπως μαθαίνουν γράμματα στα παιδιά μας ή σώζουν ναυαγούς και πλημμυροπαθείς; Μήπως χτίζουν καράβια ή περιπολούν στον αέρα μέρα νύχτα; Ε λοιπόν όχι κυρίες και κύριοι, τίποτα απ’ όλα αυτά! Είναι απλά βουλευτές! Είναι όχι μόνο η πιο αντιπαραγωγική τάξη της χώρας, αλλά η πιο προνομιούχα, η παρασιτικότερη, η εγωιστικότερη, η κύρια υπεύθυνη της σημερινής μας κατάστασης.
Στο στούντιο εν τω μεταξύ γίνεται της τρελής. Ο σκηνοθέτης βγάζει αφρούς, ο διευθυντής ειδήσεων έχει πάθει δυό απανωτά εγκεφαλικά, κάποιοι ψάχνουν να κατεβάσουν διακόπτες, κάποιοι έχουν μείνει άγαλμα και κανα δυό σηκώνουν τον αντίχειρα επιδοκιμαστικά.
Εκεί είναι που σβήνω το φως, γυρνάω στο πλευρό και κλείνω τα μάτια μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη.

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Στο άγνωστο…

Δεν ξέρουν που πάνε (που μας πάνε δηλαδή), δεν έχουν σχέδιο, κάθε μέρα και καινούριες «ιδέες». Βγήκε στο Μέγκα Σαββατοκύριακο ο υφυπουργός οικονομικών Σαχινίδης να μιλήσει για το ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο.
Ε, δεν είπε τίποτα. Όλες του οι απαντήσεις ήταν, θα το συζητήσουμε, θα κάνουμε μια επιτροπή, θα εξετάσουμε τις παραμέτρους, θα συνδιαλαγούμε με τους εργαζόμενους μπλα μπλα μπλα... "Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα αποκαταστήσουμε τις αδικίες και τις ανισότητες" (ο άνθρωπος δεν ξέρει ούτε να μιλάει σωστά). Του χώθηκε ο Αναγνωστάκης «εννοείτε ότι θα κατεβάσετε αυτόν που παίρνει 1700 κοντά σ’ αυτόν που παίρνει 1200;» Όχι δεν εννοώ αυτό, είπε, αλλά δεν είπε τι εννοεί.
Κι εκεί επάνω θυμήθηκα δυο πολίτες που μπροστά στην κάμερα είπαν ο ένας «να ψοφήσουν και οι 300, και τα σκυλιά τους μαζί»(!) και η άλλη, μια αρπαγμένη φουκαριάρα «δεν πέφτει ένας κεραυνός ή μια βόμβα στη Βουλή να ησυχάσουμε από δαύτους;»
Το καζάνι βράζει…

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

Νταηλήκια...

Πριν 3-4 μέρες έγραφε ο Τύπος «Στο «σφυρί» απειλεί το υπουργείο Οικονομικών ότι θα βγάλει τα ακίνητα 772 οφειλετών του δημοσίου οι οποίοι ενώ χρωστούν συνολικά 12,5 εκατ. ευρώ, την ίδια ώρα εμφανίζονται ως ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας συνολικής αξίας 1,161 δισεκατομμυρίων €. Έχουν χρονικό περιθώριο έως τις 15 Δεκεμβρίου να ρυθμίσουν τις οφειλές τους, διαφορετικά απειλούνται με πλειστηριασμούς».
Σωπάτε ρε αγριόμαγκες!
Τι θα πει «να ρυθμίσουν τις οφειλές»; Απ’ ότι λέτε, αποδεδειγμένα χρωστάνε και αποδεδειγμένα είναι φραγκάτοι, να έρθουν να ξοφλήσουν τα χρωστούμενα να τελειώνουμε. Ρύθμιση σημαίνει συμβιβασμούς (μείωση δηλαδή), πληρωμή σε δόσεις (ποιος ξέρει πόσες), καταβολή της πρώτης και μετά αναμονή κάποια χρόνια για νέα ρύθμιση.
Αυτά σκόπευα να γράψω χθες και ευτυχώς δεν το ‘κανα.
Γιατί «πριν αλέκτωρ φωνείσαι» σήμερα μάθαμε ότι ληξιπρόθεσμα χρέη οφειλετών του δημοσίου, συνολικού ύψους 24 δις(!!!), παραγράφονται ως «ανεπίδεκτα είσπραξης» (;)

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Από τον Στάθη (Ελευθεροτυπία) σήμερα

Γιατί διώκεται για παιδεραστία ο κ. Τζούλιαν Ασάντζ του WikiLeaks; Την κυβέρνηση των ΗΠΑ γάμησε, όχι παιδάκια...
Η εθνική μας κατάθλιψη. Και στην Πορτογαλία η καθ' ολοκληρίαν θλίψη τους -όπως γράφουν οι εκεί εφημερίδες.
Κι αυτή η φούσκα ο Παπανδρέου -δεν έχει μόνον η οικονομία φούσκες- να λέει μιλώντας στους «σοσιαλιστές» της Διεθνούς, πόσο «υπερήφανος νοιώθει ως Ελλην»!
Και να μην γκρεμίζεται πάνω στο κεφάλι του ένας κεραυνός του Δία (που είναι και καθαρή «πράσινη» ενέργεια).
Και να κατηγορεί ο Γεώργιος ο Β Παπανδρέου ο Γ, ο Ψευτοθόδωρος, τους απανταχού δεξιούς ότι θέλουν αντιδραστικά μέτρα για την Ευρώπη, όπως αυτά που παίρνει ο ίδιος (κι ακόμα αντιδραστικότερα) για την Ελλάδα.
Και να μη βρίσκεται ένας κεραυνός αργόσχολός τε και σχολάζων να του πέσει εύστοχος στο υποκριτικό κεφάλι!
Εχω δει (κι έχω διαβάσει) για λαϊκιστές, δημαγωγούς, ακροδεξιούς και ανδρείκελα πολλά, ο Παπανδρέου βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του είδους. Με τέλεια άνεση ψεύδεται, αντιφάσκει, άλλα λέει κι άλλα κάνει, μας δουλεύει, μας θεωρεί ηλίθιους! Ή ο ίδιος είναι φαινόμενο
ή έχουν γίνει φαινόμενο απαχαύνωσης οι Ελληνες. Γελά δ' ο μωρός, καν τι μη γελοίον η, με ένα διαρκές γέλιο χαρά γεμάτο, κολλημένο στο πρόσωπο σαν τραγική γκριμάτσα, ο Παπανδρέου κλείνει σχολεία, σπίτια, επιχειρήσεις. Σκοτώνει τη χώρα γελώντας, δίνοντας συνεντεύξεις, ταξιδεύοντας, λέγοντας αρλούμπες, φτιάχνοντας επιτροπές, προσλαμβάνοντας συμβούλους, απολαμβάνοντας ασυλία απ' τα ΜΜΕ, προστασία απ' τους Δυνατούς, διορίζοντας τις γνωριμίες του στα τραίνα (Δρούτσας), στα αεροπλάνα (Γερουλάνος) και στα γυμναστήρια (Μπιρμπίλη) υπουργούς.
Αν ο γέρος Γεώργιος Παπανδρέου ίδρυσε μια δυναστεία όπως ο Ατταλος ο Α', ο εγγονός του Γιώργος παραδίδει, όπως ο Ατταλος ο Γ', το κράτος «κληρονομιά στη Ρώμη»...
Κληρονομιά...

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Ρε αληταρά Κώνστα,

Εσένα λέω οικονομικέ σχολιαστή του «ΑΛΤΕΡ».


Τι σου ’χουν κάνει οι υψηλόμισθοι των ΔΕΚΟ και λυσσάς κάθε φορά που βγαίνεις στο γυαλί και τσιρίζεις παρουσιάζοντας 50 και 70 χιλιάδες ΜΕΣΕΣ (;) ετήσιες αποδοχές. Γιατί ρε βδέλυγμα, γλείφτη της εξουσίας δεν παρουσιάζεις τις καθαρές αποδοχές και κουνάς τα χαρτιά με τις μικτές που κι αυτές είναι ψεύτικες και διαλεγμένες;
Τι σου έκαναν; Γιατί εμένα το μυαλό μου πάει σε πολλά πρόστυχα και βρωμερά τόσο, που ούτε ένας δούλος σαν κι εσένα δεν μπορεί να τα αντέξει.
Έχει ο καιρός γυρίσματα καθήκι!
Άσχετο, αλλά τι πάνε και κάνουν στον Πρόεδρο ενημερώσεις;
Θα πάρει αύριο τις εφημερίδες (ολόκληρο κονδύλιο έχει για εφημερίδες και περιοδικά και μάλιστα πληρωμένο από εμάς) και θα τα μάθει πίνοντας τον καφέ του. Έτσι κι αλλιώς διακοσμητικός είναι και καμιά δυνατότητα δεν έχει να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων

Ο Γενναίος

Έχετε έναν γενναίο πρωθυπουργό, μας είπε χθες ο πραγματικός πρωθυπουργός. Χαρακτήρισε έτσι τον υποτακτικό του μέσα στα πλαίσια του γενικότερου στολίσματος του ανδρείκελου που μόλις προ τετραημέρου είχε χαρακτηριστεί από έγκυρο ξένο περιοδικό «στοχαστής» και μάλιστα 73ος μέσα στους 100 μεγαλύτερους στοχαστές. Ο πολιτικός απατεώνας λοιπόν που πήρε την εξουσία με συνειδητά ψέματα και πλανερές υποσχέσεις, είναι «στοχαστής» και «γενναίος».
Σαν τέτοιος, αφού κωλοβάρεσε για 5-6 μήνες, διέγνωσε την ανικανότητά του να διαχειριστεί σοβαρές καταστάσεις και παραβιάζοντας σειρά νόμων και Συνταγματικών διατάξεων, έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του και παρέδωσε τη χώρα σε ξένα κέντρα. Έκανε και μια λιτή κυβέρνηση 45 υπουργών έτσι για να βρίσκεται, και παίζει τον πρωθυπουργό όπως ο άλλος έπαιζε play station. Στην ουσία το ίδιο πράγμα παίζουν μόνο που ο καθένας το αποκαλεί αλλιώς.
Κι έτσι η χώρα συνεχίζει τον κατήφορο. Καμιά αντίσταση, καμιά ουσιαστική αντίδραση, ένας ολόκληρος λαός σε κώμα. Αντί να πλακώνει στα γιαούρτια και στα χαστούκια όποιον πολιτικό κυκλοφορεί έξω, αρκείται να κλαίει τη μοίρα του στα καφενεία, στις συζητήσεις, και στις κάμερες των τηλεοπτικών συνεργείων που κάνουν κάτι ρεπορτάζ του κώλου. Και βέβαια η τηλεοπτικοί αστέρες σε ατέρμονες συζητήσεις να αποστομώνουν όποιον προβάλει αντιρρήσεις «έχετε κάτι να προτείνετε;» κι αν ο άλλος έχει όντως, τότε «πάμε για διάλλειμα» ή «δυστυχώς μας πιέζει ο χρόνος». Σήμερα το πρωί ο ‘Κονομέας έσκιζε τα ρούχα του «μα είναι δυνατόν να κόβετε 100 ευρώ από τον δημόσιο υπάλληλο που φτύνει αίμα για 800 ευρώ τη στιγμή που ο άλλος παίρνει 4.000;» και συμπληρώνει «μακάρι όλοι να έπαιρναν όλοι 4.000 αλλά….» Αυτό το «αλλά» πάει να πει να πάνε όλοι στα 800 να τελειώνουμε. Ισονομία! Πως γίνεται με τους υπουργούς; Όλοι τα ίδια (τα φανερά βέβαια) όπως οι βουλευτές, όλοι τα ίδια.
Τσιράκια, γλείφτες, τσάτσοι…

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Μεγαλο...γενικώς...

Μεγαλοεκδότες, Μεγαλοκαναλάρχες, Μεγαλοεργολάβοι,
τώρα και
Μεγαλοπροαγωγοί (κοινώς μεγαλονταβατζήδες)από το "ΕΘΝΟΣ" της Κυριακής
και να μην ρωτήσει κανείς σε ποιόν ανήκουν οι "ροζ γραμμές"

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Στη Λάρισα…

Πήγε χθες μια σαφώς καλύτερη ομάδα, όπως συμβαίνει σε εγκαίνια να καλούν κάποια μεγάλα ονόματα, και προσπάθησε να δείξει την ανωτερότητά της, πράγμα που κατάφερε στα πρώτα 19’. Στο σημείο εκείνο, ο τερματοφύλακας που επέστρεψε μετά από 100 περίπου μέρες, έκανε ένα όχι λάθος, όχι επιπολαιότητα, όχι έγκλημα, αλλά ……. (άσε δεν μ’ αρέσει να βρίζω), και από εκεί και πέρα η ομάδα έγινε χωριό. Αδικαιολόγητο για επαγγελματίες παίκτες που πολλοί από αυτούς έχουν πολύ ψηλό επίπεδο. Οι γηπεδούχοι πήραν αέρα και επί 40’ μας έκαναν άνω κάτω. Ήρθαν και κάτι τραυματισμοί αλλά ευτυχώς ο προπονητής κατάφερε να ανταπεξέλθει. Ξαναπήραμε τον έλεγχο και ο πιτσιρικάς που πρέπει κάποτε να αντιληφθούν ΟΛΟΙ ότι αξίζει, στην πρώτη του επαφή (εξαιρετική πάσα του Κριστιάνο) ενήργησε σαν πεπειραμένος φορ και μας έδωσε το τρίποντο. Αντιπαρέρχομαι την εχθρικότατη συμπεριφορά της Λάρισας που ήταν αναμενόμενη, και τα μεγάλα κενά στην απόδοση της ομάδας και καταλήγω. Ο Χαλκιάς έβαλε την Λάρισα στο παιγνίδι αλλά μετά την κράτησε 3 φορές στο Χ. Η άμυνα ανάγκης που παρατάξαμε, υπήρχαν σημεία που έμπαζε, οι δύο αμυντικοί χαφ ήταν κατώτεροι του αναμενομένου (ο Γκαρσία δείχνει κουρασμένος), ο Ίβιτς ήθελε αλλά δεν μπορούσε, ο Σαλπιγγίδης χρειάζεται ξεμάτιασμα αλλά και να έχει δεύτερο φορ κοντά του, ο Βιερίνια συχνά σπαταλάει αρκετή ενέργεια αλλά έδειξε ότι ο ελεύθερος ρόλος του ταιριάζει (καταπληκτική η συνεργασία με τον γίγαντα Κοντρέρας στο πρώτο γκολ), ο Κριστιάνο έχει καλά στοιχεία και το μόνο που δείχνει να χρειάζεται, είναι παιγνίδια. Τέλος, ο Χάβος είχε συμμετοχή στον αγώνα, έχει ιδέες που φυσικά το αν θα βγούν εξαρτάται από τους παίκτες και νομίζω ότι αξίζει την συμπάθειά μας όχι απλά σαν «καλό παιδί» αλλά σαν προπονητής που ανέλαβε βάρος δυσανάλογο, το παλεύει και δεν πανικοβάλλεται από τη γκρίνια που τον περιμένει σε κάθε γωνία. Δεν κατάλαβα τι τον έκανε να προτιμήσει τον Χαλκιά αντί του Κρέσιτς και είναι τυχερός που δεν κόστισε. Άμα δεν είσαι τυχερός όμως, δεν πας πουθενά. Αυτό φάνηκε και με την αλλαγή του Κλάους.
υγ. προς οπαδούς της ΑΕΛ: Το Βουλγάρικο πονάει περισσότερο από το Ελληνικό;

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

"Ο Θεός της Ελλάδας"

Λένε ότι μετά τη «μεγάλη έκρηξη» το «χάος» και τα «γενηθήτω φως» κλπ, κι αφού είδε ο Θεός ότι όλα ήταν ωραία φτιαγμένα, έπλασε τον άνθρωπο. Πολλά πολλά χρόνια μετά, αποφάσισε να μοιράσει και τη γη στους λαούς που είχαν ήδη δημιουργηθεί. Έτρεξαν όλοι και πήραν το κομμάτι γης που τους έδινε ο μεγαλοδύναμος. ΟΛΟΙ, εκτός από τους Έλληνες! Βλέπετε την προηγούμενη το είχαν ξενυχτήσει, ξύπνησαν αργά και θολωμένοι ακόμα, πίναν καφέ στα καφενεία, ώσπου κάποιος θυμήθηκε «ρε σεις, ο Θεός σήμερα μοιράζει τη γη!»
Αλλόφρονες έτρεξαν όλοι στο Θεό, που κοιτάζοντάς τους βλοσυρά τους ενημέρωσε πως «δυστυχώς μοίρασα τα πάντα, δεν έχει μείνει τίποτα για εσάς».
ΠΑΝΙΚΟΣ! Οι Έλληνες έπεφταν κάτω, τραβούσαν τα μαλλιά τους, σκίζαν τα ρούχα τους, όλα αυτά τέλος πάντων που είδαμε αργότερα στις τραγωδίες, τάματα και υποσχέσεις, είχαν δεν είχαν τον συγκίνησαν.
«Ησυχάστε», τους είπε, «έχω κρατήσει ένα μικρό κομμάτι για μένα, για όταν αποσυρθώ, πηγαίνετε τώρα εκεί και μετά βλέπουμε».
Πανευτυχείς ήρθαμε εδώ σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο με την πεποίθηση που έκτοτε έχει παραμείνει σαν έκφραση οτι «έχει ο Θεός». Και πράγματι τον τόπο αυτό τον είχε φροντίσει καλά. Του είχε δώσει τα πάντα, θαυμάσιο κλίμα, εύφορη γη, λίμνες ποτάμια δάση, μια εξαιρετική θάλασσα, ένας δεύτερος Παράδεισος.
Χιλιάδες χρόνια πέρασαν και - σε όποιο Θεό κι αν πιστεύετε, αλλά και άθεοι αν είστε - οι Έλληνες είναι η ζωντανή απόδειξη ότι ο «καλός Θεός της Ελλάδας» ΥΠΑΡΧΕΙ!
Είναι θαύμα που η χώρα αυτή και οι κάτοικοί της υπάρχουν ακόμα. Που παρά τα μύρια όσα πέρασε αυτός ο τόπος (τιμωρίες άνωθεν, προς συμμόρφωση) πόλεμοι λεηλασίες, κατακτητές, μίση πάθη διχόνοιες, αιώνες απομάκρυνσης από τον πολιτισμό που αναπτύχθηκε εδώ και τα φωτεινά μυαλά που άνοιξαν δρόμους σε όλους τους τομείς και για όλους τους λαούς, ο τόπος εξακολουθεί να ζει.
Θαύματα καθημερινά και ασταμάτητα. Ανοίγεις τη βρύση και τρέχει νερό. ΘΑΥΜΑ! Γυρνάς το διακόπτη κι ανάβει το φως. ΘΑΥΜΑ! Σε μια «χώρα διεφθαρμένη» με κατοίκους «τεμπέληδες» (δεν είναι δικοί μου οι χαρακτηρισμοί) το ότι υπάρχουν - έστω στο βαθμό και την κατάσταση που υπάρχουν - υποδομές, σχολεία, νοσοκομεία, συγκοινωνίες, είναι ΘΑΥΜΑ! Όμως κάποτε τα θαύματα τελειώνουν.
ΕΝΑ μόνο θαύμα απομένει να γίνει, μπας και σωθούμε οριστικά.
Να μας φωτίσει ο Θεός να διαολοστείλουμε επιτέλους όλους όσοι τάχα υπηρέτες του δημοσίου συμφέροντος, το μόνο που υπηρέτησαν ήταν οι τσέπη τους και τα αφεντικά τους εδώ και έξω. Μια για πάντα. Και να διαγραφούν τα ονόματά τους από δρόμους και πλατείες, αλλά η μνήμη τους να συντηρηθεί σαν μελανά σημάδια στην ιστορία του τόπου.
Αμήν!

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Η χώρα παραδίδεται αμαχητί...

Θυμήθηκα την πολλές φορές δημοσιευμένη στο διαδίκτυο ομιλία που αποδίδεται στον Κίσινγκερ (το 1976 νομίζω) σχετικά με την Ελλάδα, τους Έλληνες και το Ελληνικό πρόβλημα. Δεν έχει σημασία αν η ομιλία αυτή έγινε πράγματι από οποιονδήποτε, ή αν είναι ένα ακόμα αμερικάνικο think tank, σημασία έχει ότι οι στόχοι που περιγράφονται και οι τρόποι επίτευξής τους , εφαρμόζονται ήδη και βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη.
Με λίγα λόγια το περιεχόμενο της ομιλίας ήταν πως η Ελλάδα, οι Έλληνες, λαός δύστροπος και αχαλιναγώγητος είναι σοβαρό εμπόδιο στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και τον έλεγχο που ανέκαθεν επεδίωκαν στην ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια, και ο τρόπος για να χτυπηθούν είναι να αποκοπούν από τις ρίζες τους για τις οποίες τόσο περηφανεύονται. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί χτυπώντας τη γλώσσα, την ιστορία, τα ήθη και έθιμα, την θρησκεία. Αυτοί οι παράγοντες είναι στην Ελλάδα πολύ ισχυροί με δεδομένη την αμιγή σύνθεση του πληθυσμού κάτι που πολύ σπάνια συναντάται σε άλλες χώρες.
Στην δεκαετία του 80 ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού «συνέλαβε» την ιδέα να φέρει στην αγκαλιά της μητέρας πατρίδας, ελληνικής καταγωγής πολίτες των χωρών του Ευξείνου Πόντου και να τους εγκαταστήσει στη Θράκη με σκοπό να ισοσκελίσει την πληθυσμιακή αύξηση της μουσουλμανικής μειονότητας. Το σχέδιο εφαρμόστηκε, αλλά..
Μαζί με τους νόμιμα εισερχόμενους στην Ελλάδα, εισέρευσαν κατά δεκάδες χιλιάδες άλλοι με πλαστά χαρτιά, κι άλλοι χωρίς καθόλου (που τάχα τα ‘χασαν στο ταξίδι), όλοι οραματιζόμενοι μια γη της επαγγελίας στην οποία θα ξεκινούσαν μια νέα ζωή. Τους εγκατέστησαν σε κάτι υποτυπώδεις οικισμούς στη Θράκη και πέραν αυτού τίποτα. Ούτε χωράφια ούτε εργασία, ούτε παραπέρα μέριμνα. Το αποτέλεσμα ήταν φεύγουν και να ψάχνουν τη τύχη τους σε άλλες περιοχές και να διασπαρούν σε όλη την Ελλάδα. Από την Αλβανία κάθε μέρα εκατοντάδες περνούσαν τα σύνορα η υποτυπώδης φύλαξη των οποίων γινόταν για τα μάτια του κόσμου. Κανείς δεν νοιαζόταν για το ποιος μπαίνει στη χώρα κι όταν ξεκίνησε η φάμπρικα από την Τουρκία, το κόλπο ολοκληρώθηκε. Βέβαια οι μεγαλοεργολάβοι (Ολυμπιάδες, Εγνατίες, Μετρό, Αττικές οδοί κλπ) χρειαζόταν φτηνά χέρια και ο σκοπός αγίασε τα μέσα. Σήμερα είναι άγνωστος ο ακριβής αριθμός των μεταναστών που βρίσκονται παράνομα στη χώρα.
Κάποια ανύποπτη στιγμή η κ. Διαμαντοπούλου, επίτροπος τότε, εξέφρασε την άποψη ότι πρέπει να καθιερωθεί η Αγγλική σαν δεύτερη επίσημη γλώσσα του κράτους, η ομάδα της κ. Δραγώνα «επεξεργάστηκε» την Ιστορία που θα διδάσκονταν οι νέες γενιές, το «Εθνική» έφυγε από τον τίτλο του υπουργείου «Παιδείας» όπως και από το «Άμυνας», η Εκκλησία έβαλε κι αυτή το χεράκι της στη δημιουργία τριβών με την κοινή γνώμη, ο πίνακας «η Ελλάς ευγνωμονούσα» του Θεόδωρου Βρυζάκη


κατέβηκε από τον τοίχο πίσω από το γραφείο του πρωθυπουργού πριν την πρώτη επίσκεψη Ερντογάν στον Παπανδρέου, δεν ξανατοποθετήθηκε και αντικαταστάθηκε από έναν μπλε φόντο,
τα μαχητικά μας δεν κάνουν πια αναχαιτίσεις πάνω από τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Η χώρα που ανέκαθεν δεν είχε και πολλούς φίλους στο εξωτερικό, άρχισε να μην έχει και στο εσωτερικό. Μόνο αφέντες έχει κι εδώ και έξω, που της φέρονται σαν δουλικό.
Το σχέδιο, αν πράγματι υπάρχει, δείχνει να πηγαίνει καλά… αλλά επειδή ο χρόνος δεν φαίνεται να επαρκεί, η παρούσα κατάσταση εξασφαλίστηκε ότι θα επιμηκυνθεί για τουλάχιστον άλλα 15 χρόνια. Γιατί η "οικονομική κρίση" δεν αφορά μόνο την οικονομία. Είναι και το μέσο για τη διαχείριση άλλου είδους κρίσεων.

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Περί ορυκτού πλούτου.

Όσο πάει και πυκνώνουν οι συζητήσεις για τον ορυκτό πλούτο της χώρας. Θέμα που πρώτος το είχε στην εκπομπή του ο Κ. Χαρδαβέλας και που όσο κι αν χλευάστηκε από τους «σοβαρούς» δεν διαγράφηκαν οι γνώμες, οι γνώσεις και τα ντοκουμέντα που κατατέθηκαν εκ μέρους καθηγητών, επιστημόνων, ερευνητών και διατελεσάντων σε υπεύθυνες θέσεις του ΙΓΜΕ και του αρμόδιου υπουργείου.
Στη συνέχεια ήρθε η καλή εκπομπή της ΕΤ3 του Αλ. Τριανταφυλλίδη στην οποία οι παριστάμενοι πολιτικοί παραδέχθηκαν ευθέως πως όλες οι έρευνες και μελέτες καταδεικνύουν την μεγάλη πιθανότητα η Ελλάδα να κάθεται πάνω σε μια θάλασσα πετρελαίου και τεραστίων αποθεμάτων φυσικού αερίου, (νότια της Κρήτης, στο Ιόνιο και στο Αιγαίο) χωρίς να αφήνουμε στην άκρη τον χρυσό και το ουράνιο που αποδεδειγμένα υπάρχουν. Ακολούθησε δέσμευση του πρωθυπουργού σε ερώτηση του Καρατζαφέρη, περί «μη συνεκμετάλλευσης» με την Τουρκία, πράγμα που από μόνο του δηλώνει επίσημα ότι υπάρχει ορυκτός πλούτος, γιατί αν δεν υπήρχε προς τι η κουβέντα για συνεκμετάλλευση. Και απορεί κανείς, σε μια τέτοια εποχή που τα χρέη μας πνίγουν και οι δανειστές μας στραγγαλίζουν, γιατί αφήνουμε το θέμα να σέρνεται; Γιατί δεν βάζουμε μπρος τις έρευνες ειδικά σε περιοχές που δεν θα δημιουργήσουν τριβές (Δυτική Ελλάδα); Μήπως (θα αναρωτηθεί ένας κακόπιστος) για να φτάσει η χώρα στην χρεωκοπία, να έρθουν ξένες εταιρείες να πάρουν τη δουλειά κοψοχρονιά και να θησαυρίζουν Άγγλοι Αμερικάνοι Ολλανδοί και ο λαός να πεινάει όπως συμβαίνει στη Νιγηρία;
σημ. Η σιωπή των μεγάλων καναλιών για το θέμα, συνηγορεί στο ότι θέμα υπάρχει

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Όταν η αμάθεια προσπαθεί να εντυπωσιάσει...

Είναι μερικές εκφράσεις που χρησιμοποιούνται από (κυρίως) αθλητικούς συντάκτες, δημοσιογράφους, σχολιαστές που αν μη τα άλλο δείχνουν την αμάθειά τους.
Το συνηθέστερο "πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις" (συχνά μάλιστα βάζουν τον αλέκτορα να «λαλήσει») που δείχνει ότι δεν ξέρουν ότι το «τρις» αναφέρεται στην άρνηση του Πέτρου.

Στη συνέχεια, η φράση «Χατ τρικ» καθιερώθηκε για όποιον ποδοσφαιριστή πετυχαίνει τρία γκολ σε έναν αγώνα. Όμως, «χατ τρικ» σημαίνει στα αγγλικά «κόλπο με το καπέλο» και αναφέρεται στους ταχυδακτυλουργούς που βγάζουν κουνέλια, περιστέρια κ.α. από ένα καπέλο. Με την αυθαίρετη όσο και ανόητη χρήση του αναρωτιέμαι γιατί δεν λένε «χατ τεταρτικ»(!!!) αν κάποιος βάλει 4 ή «χατ δικ»(!!!) αν βάλει 2…

Πάμε στο «ζωγραφιστό». Χαρακτηρισμός που χρησιμοποιούν οι μπασκετικοί για να προσδιορίσουν τη ρακέτα. Πήραν το αμερικάνικο «painted» και το έκαναν ζωγραφιστό. Ψάξε όσο θέλεις, ζωγραφιά στην ρακέτα δεν θα βρεις, κι αυτό γιατί οι Αμερικάνοι με το «painted» εννοούν το «βαμμένο».