Ένα διαφορετικό δελτίο

Είμαι καθισμένος στην ανατομική καρέκλα, πίσω από ένα εντυπωσιακό γυάλινο γραφείο, πίσω μου μεγάλες οθόνες μεταδίδουν εικόνες των ειδησεογραφικών πρακτορείων, απέναντί μου 3 κάμερες, ηχολήπτες και τεχνικοί κι ένας τύπος που δείχνει δάχτυλα μετρώντας

3…2…1…ON AIR!
Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας, είναι το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του σταθμού μας και θα αρχίσω με το κυρίαρχο θέμα των ημερών, τις αποδοχές στις ΔΕΚΟ και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Έχω εδώ (επιδεικνύω κάποια χαρτιά) τις αμοιβές κάποιων που κυμαίνονται από 150.000 μέχρι 200.000 χωρίς να υπολογίζονται πολλά και διάφορα εξτρά, τηλέφωνα, αυτοκίνητα, ενοίκια και άλλα. Και τι νομίζετε ότι κάνουν όλοι αυτοί; Μήπως οδηγούν τρένα, ή βγάζουν λιγνίτη στα ορυχεία; Μήπως σκαρφαλώνουν στις κολώνες της ή οδηγούν λεωφορεία για οκτώ ώρες μέσα στην Αθήνα; Μήπως σώζουν ζωές στα χειρουργεία, ή παλεύουν με τις φωτιές σε δάση και πόλεις; Μήπως μαθαίνουν γράμματα στα παιδιά μας ή σώζουν ναυαγούς και πλημμυροπαθείς; Μήπως χτίζουν καράβια ή περιπολούν στον αέρα μέρα νύχτα; Ε λοιπόν όχι κυρίες και κύριοι, τίποτα απ’ όλα αυτά! Είναι απλά βουλευτές! Είναι όχι μόνο η πιο αντιπαραγωγική τάξη της χώρας, αλλά η πιο προνομιούχα, η παρασιτικότερη, η εγωιστικότερη, η κύρια υπεύθυνη της σημερινής μας κατάστασης.
Στο στούντιο εν τω μεταξύ γίνεται της τρελής. Ο σκηνοθέτης βγάζει αφρούς, ο διευθυντής ειδήσεων έχει πάθει δυό απανωτά εγκεφαλικά, κάποιοι ψάχνουν να κατεβάσουν διακόπτες, κάποιοι έχουν μείνει άγαλμα και κανα δυό σηκώνουν τον αντίχειρα επιδοκιμαστικά.
Εκεί είναι που σβήνω το φως, γυρνάω στο πλευρό και κλείνω τα μάτια μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη.