Ο Γενναίος

Έχετε έναν γενναίο πρωθυπουργό, μας είπε χθες ο πραγματικός πρωθυπουργός. Χαρακτήρισε έτσι τον υποτακτικό του μέσα στα πλαίσια του γενικότερου στολίσματος του ανδρείκελου που μόλις προ τετραημέρου είχε χαρακτηριστεί από έγκυρο ξένο περιοδικό «στοχαστής» και μάλιστα 73ος μέσα στους 100 μεγαλύτερους στοχαστές. Ο πολιτικός απατεώνας λοιπόν που πήρε την εξουσία με συνειδητά ψέματα και πλανερές υποσχέσεις, είναι «στοχαστής» και «γενναίος».

Σαν τέτοιος, αφού κωλοβάρεσε για 5-6 μήνες, διέγνωσε την ανικανότητά του να διαχειριστεί σοβαρές καταστάσεις και παραβιάζοντας σειρά νόμων και Συνταγματικών διατάξεων, έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του και παρέδωσε τη χώρα σε ξένα κέντρα. Έκανε και μια λιτή κυβέρνηση 45 υπουργών έτσι για να βρίσκεται, και παίζει τον πρωθυπουργό όπως ο άλλος έπαιζε play station. Στην ουσία το ίδιο πράγμα παίζουν μόνο που ο καθένας το αποκαλεί αλλιώς.

Κι έτσι η χώρα συνεχίζει τον κατήφορο. Καμιά αντίσταση, καμιά ουσιαστική αντίδραση, ένας ολόκληρος λαός σε κώμα. Αντί να πλακώνει στα γιαούρτια και στα χαστούκια όποιον πολιτικό κυκλοφορεί έξω, αρκείται να κλαίει τη μοίρα του στα καφενεία, στις συζητήσεις, και στις κάμερες των τηλεοπτικών συνεργείων που κάνουν κάτι ρεπορτάζ του κώλου. Και βέβαια η τηλεοπτικοί αστέρες σε ατέρμονες συζητήσεις να αποστομώνουν όποιον προβάλει αντιρρήσεις «έχετε κάτι να προτείνετε;» κι αν ο άλλος έχει όντως, τότε «πάμε για διάλλειμα» ή «δυστυχώς μας πιέζει ο χρόνος». Σήμερα το πρωί ο ‘Κονομέας έσκιζε τα ρούχα του «μα είναι δυνατόν να κόβετε 100 ευρώ από τον δημόσιο υπάλληλο που φτύνει αίμα για 800 ευρώ τη στιγμή που ο άλλος παίρνει 4.000;» και συμπληρώνει «μακάρι όλοι να έπαιρναν όλοι 4.000 αλλά….» Αυτό το «αλλά» πάει να πει να πάνε όλοι στα 800 να τελειώνουμε. Ισονομία! Πως γίνεται με τους υπουργούς; Όλοι τα ίδια (τα φανερά βέβαια) όπως οι βουλευτές, όλοι τα ίδια.
Τσιράκια, γλείφτες, τσάτσοι…