...την τύχη μας μέσα...

Μια φορά δεν θα μας κάνει τα κέφια κι εμάς;
Στο πρώτο ημίχρονο υπήρχε μόνο μια ομάδα στο γήπεδο, μια ομάδα που μπορούσε άνετα να πάει στ’ αποδυτήρια μ’ ένα 3-0. Συνολικά χάσαμε 4 ευκαιρίες και ο τερματοφύλακάς τους δεν αποσόβησε ούτε ένα γκολ. Αυτό σημαίνει πως τα γκολ χάθηκαν από τυχαίες λεπτομέρειες. 20 πόντους πιο μπροστά ο Σάλπι, λιγότερη δύναμη στο πλασέ ο Βιερίνια, ένα κλικ πιο αργός ο αμυντικός στη γραμμή, με το παπούτσι αντί τον αστράγαλο ο Παπάζογλου… Αντίθετα στις ευκαιρίες που έχασαν οι Τούρκοι, κάποιος δικός μας ήταν η αιτία (κυρίως ο Κρέσιτς). Το 1-0 μπορεί να αποδειχθεί αρκετό, μπορεί και λίγο, αλλά το μήνυμα που πέρασε η ομάδα χθες ήταν ότι «πάμε καλά, βαδίζουμε σωστά». Και ο Δερμιτζάκης το κυνήγησε σωστά και μέχρι τέλους, και οι παίκτες στο σύνολό τους έκαναν αυτό που έπρεπε, και ο κόσμος ήταν άψογος για μια ακόμα φορά.
υγ. Η σύνθεση της άμυνας και η συμπεριφορά της ήταν αυτή που πρέπει να είναι πάντα