Διαφάνεια! Χαράς ευαγγέλια!

«Όλες οι αποφάσεις της κυβέρνησης θα δημοσιεύονται στο διαδίκτυο, και με αυτό τον τρόπο η Ελλάδα καθίσταται η πιο διαφανής δημοκρατία»
ΓΑΠ σήμερα στη Βουλή.
Απορία Αθλίων.

Αποφάσεις ε; Δηλαδή τι αξία έχει αν διαβάσω στο διαδίκτυο ότι αύριο θα μου κόψουν και την υπόλοιπη σύνταξη, αφού πρόκειται για ΑΠΟΦΑΣΗ;
Όσον αφορά την «Διαφάνεια» και την «Δημοκρατία» αρκεί κανείς να δεί σειρά αποφάσεων της κυβέρνησης να κρίνονται αντισυνταγματικές από το Ελεγκτικό Συνέδριο
Ο ίδιος (ΓΑΠ) απευθυνόμενος προς τη ΝΔ. «Οι πράξεις σας μας έφεραν σ’ αυτό το σημείο».

Γκεμπελικό του κερατά «για όλα φταίνε οι Εβραίοι». Το ΠΑΣΟΚ αθώο για όλα.

Νίκος Παπανδρέου (ερώτηση)

Οι «Άθλιοι» κάνουν πρώτοι την ερώτηση που από την απάντησή της θα εξαρτηθούν πολλά. Πάρα πολλά.
Έχει (ή είχε μέχρι πρόσφατα) ο Νίκος Παπανδρέου κάποια σχέση με την Goldman Sachs;
Μια ερώτηση κάνω…

παπαΡΑΝΤΟΝΑ

Γράφω στο ημίχρονο του αγώνα της Αργεντινής μα το Μεξικό και δεν με νοιάζει τι θα γίνει στο τέλος. Έχω βαρεθεί να ακούω και να διαβάζω τους Έλληνες δημοσιοκάφρους να λένε διάφορα "ο μέγας Μαραντόνα". Μέγας τί; Παίκτης; Ίσως. Προπονητής; Μπά! Καραγκιόζης; Σίγουρα. Στο 15' μπορούσε κάλλιστα να χάνει με 2-0 αν όχι με 3. Ανύπαρκτη ομάδα με ανύπαρκτη τακτική, σύστημα η μπάλα στον Μέσι, (με την ευκαιρία, μεγάλος παίκτης αλλά τις θέλει ο κώλος του τις κλωτσιές) το Μεξικάκι να ελέγχει πλήρως την κατάσταση μέχρι που επεμβαίνει ο Σπάθας του παγκοσμίου κυπέλλου. Σε μια φάση με φάουλ στον τερματολόγο και στη συνέχεια καραμπινάτο οφσάϊντ, η Αργεντινή προηγείται. Οι Μεξικάνοι εκνευρίζονται και μ' ένα τραγικό αβίαστο λάθος, τρώνε και το δεύτερο. Ο καραγκιόζης της Αργεντινής που ξέρει οτι μια κάμερα τον παρακολουθεί, χοροπηδάει, κάνει γκριμάτσες (οι δημοσιοκάφροι χαρκτήρισαν τη φιγούρα του αυτοκρατορική) ύφος που παραπέμπει σε Εσκομπάρ και βάλε, και κοστούμι που ο ράφτης πρέπει να αυτοκτόνησε μετά, και πάμε γι άλλα.
Ένα έχω να πω. Η Γερμανοί που είδαμε, την Αργεντινή που είδαμε θα την καταπιούν σαν μισόλιτρη μπύρα.
Το Μεξικό μόλις έφαγε το τρίτο (γκολάρα)
Καληνύχτα

Μ’ εκνευρίζουν πολλά τώρα τελευταία

Όπως για παράδειγμα όταν βγάζουν στην τηλεόραση το κάθε αποτυχημένο κάθαρμα να προτείνει λύσεις.
Αυτή τη στιγμή άλλο γράμμα θέλω να χτυπήσω κι από τα νεύρα μου χτυπάω άλλο. Μισή ώρα για να γράψω μια αράδα, κι αυτό γιατί; Γιατί ο ΣΚΑΪ έχει τον Μάνο, αυτόν τον πτυχιούχο άχρηστο με μάστερ στην αποτυχία, να μιλάει για τον ΟΣΕ. Και τι λέει; ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ! Με κάτι επιχειρήματα να τρελαίνεσαι. Οι εργαζόμενοι που παίρνουν πολλά λεφτά, τα δρομολόγια που δεν έχουν πληρότητα, ο μηχανοδηγός που παίρνει πιο πολλά από έναν εκπαιδευτικό…
Η φάρα του, αυτή που έφερε τη χώρα σ’ αυτό το χάλι, αθώα του αίματος. Οι προσλήψεις θαρρείς έγιναν από μόνες τους, οι εργαζόμενοι έμπαιναν μέσα, έπιαναν ένα γραφείο, καθόριζαν και τον μισθό τους και να η ζημίες.
Ξεθάβουν κάθε τόσο ένα καθήκι να μας πουλήσει εξυπνάδες, τα τσιράκια!
Αϊ σιχτίρ παράσιτα

Ο λαοπλάνος Άρχων στη Βουλή

«Εκείνο που προσπαθούμε είναι να δημιουργήσουμε ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα» είπε.
Βιώσιμους ασφαλισμένους δεν θα έχετε! Καλύτερα έτσι ε;

Εν τω μεταξύ, 4.500 ενθουσιώδεις, αμετανόητοι, συμμέτοχοι, παραβρίσκονται στην πρώτη μέρα του συνεδρίου της άλλης παράταξης.

Αντισυνταγματικότητες και παρανομίες

από "τα ΝΕΑ"

Στην πρώτη διάσκεψη της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου που συνήλθε την Πέμπτη, οι δικαστές αποφάσισαν να επιστρέψουν το συνταξιοδοτικό νομοθέτημα στην κυβέρνηση με την επισήμανση ότι δεν έχει εξειδικευμένο συνταξιοδοτικό περιεχόμενο, ως όφειλε, προκειμένου να τύχει ελέγχου από το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Το γεγονός αυτό -του μη αμιγούς συνταξιοδοτικού χαρακτήρα- συνιστά παραβίαση του άρθρου 73 παρ. 2 του Συντάγματος, καθώς, με τη μορφή αυτή, το νομοσχέδιο δεν άπτεται των αρμοδιοτήτων του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Ωστόσο, η διάταξη που προκάλεσε έντονο προβληματισμό είναι εκείνη που καταργεί την αναλογία μισθού και σύνταξης, όπως αυτή κατοχυρώνεται στο άρθρο 9 του του Συνταξιοδοτικού Κώδικα. Το εν λόγω άρθρο προβλέπει ότι το ύψος της σύνταξης πρέπει να είναι ανάλογο του μηνιαίου μισθού που λάμβανε ο εργαζόμενος όταν ήταν εν ενεργεία. Υπέρ του υπολογισμού της σύνταξης άλλωστε σε αναλογία με τον μισθό έχει ταχθεί και το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο. Το νομοσχέδιο καταργεί αυτή την πρακτική, και συνεπώς και το σχετικό άρθρο του Συνταξιοδοτικού Κώδικα, με στόχο τη δραστική μείωση των συντάξεων.

Πλημμυρίσαμε δάκρυα…

Κροκοδείλια βέβαια. Όλοι το γνωστό ποίημα. Καταδικάζουμε, εκφράζουμε την συμπαράστασή μας, την αγανάκτησή μας, την οδύνη μας. ΟΛΟΙ!

Από τον πρόεδρο της λεγόμενης Δημοκρατίας και τα κόμματα, μέχρι τον εκπρόσωπο των δασοπυροσβεστών(;)
Και η επωδός: «Αυτή η άνανδρη ενέργεια ήταν χτύπημα κατά της Δημοκρατίας».

Και με τα καθημερινά χτυπήματα που δέχεται η Δημοκρατία από τους ίδιους τους ταγούς της, τι θα γίνει;

Όταν μια Δημοκρατία…

...δεν είναι σε θέση να προστατέψει ούτε το υπ. «προστασίας του Πολίτη», όταν δεν είναι ικανή να διασφαλίσει ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών με πλοία και αυτοκίνητα, όταν δεν μπορεί ακόμα να λύσει το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, όταν από τα νοσοκομεία λείπουν ακόμα και τα βασικά, όταν η εκπαίδευση καρκινοβατεί ανάμεσα σε διαδοχικά νομοσχέδια, όταν σε όλες τις υποχρεώσεις της απέναντι στους πολίτες βάζει το κριτήριο της ιδιωτικοοικονομικής διαχείρισης, όταν ψεύδεται και αυθαιρετεί παραβιάζοντας το ίδιο το Σύνταγμα στο οποίο ορκίστηκε, τότε δεν είναι Δημοκρατία. Είναι ολιγαρχία κάποιων εξουσιομανών που με ψεύδη παραπλάνησαν τον λαό και φέρονται σαν «ελέω Θεού» ηγεμόνες. Με την πρόφαση των απαιτήσεων των ξένων ελεγκτών που οι ίδιοι έφεραν, παίρνουν αποφάσεις και ψηφίζουν νόμους που αλλάζουν ριζικά το μέλλον των Ελλήνων σε βάθος γενεών. Από την προσωρινή περικοπή της 13-14ης σύνταξης προχωρούν στην πλήρη κατάργησή της ακόμα και για τότε (σύντομα όπως ισχυρίζονται) που η οικονομία θα έχει ανακάμψει. Οι χειρότεροι διαχειριστές της χώρας οδήγησαν τα τελευταία 30 χρόνια και συνεχίζουν να οδηγούν τον τόπο και τους πολίτες στην πιο μαύρη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας της.

ΚΑΤΟΧΗ!

Προς κ. Αλέκα Παπαρήγα

Περισσός

Αθήνα
Αγαπητή κυρία
Επειδή σκοπεύω να μεταβώ ακτοπλοϊκά στην Κρήτη στις 11 Ιουλίου, παρακαλώ ενημερώστε με αν θα γίνουν δρομολόγια εκείνη την ημέρα.
Να βγάλω εισιτήρια ή όχι;

Δυσκολεύομαι να αντιληφθώ...

...τι προσφέρουν στον αγώνα όλοι αυτοί που κλείνουν δρόμους, λιμάνια, εθνικές οδούς και ότι άλλο αποφασίσουν.

Δηλαδή μια πορεία στους κεντρικούς δρόμους αποτελεί καίριο χτύπημα κατά της αντεργατικής κυβερνητικής πολιτικής; Η απαγόρευση σε όσους (ακόμα) μπορούν να πάνε λίγες μέρες διακοπές, ανατρέπει τις κυβερνητικές αποφάσεις; Ή μήπως όλα αυτά διαρρηγνύουν ακόμα περισσότερο τον λεγόμενο κοινωνικό ιστό; Μήπως οι κρατούντες επιχαίρονται όταν πολίτες στρέφονται εναντίον πολιτών; Μήπως όταν ο πολίτης μέσα σε όλα όσα έχουν φορτώσει στις πλάτες του, αδυνατεί να πάει στη δουλειά, στον γιατρό, σε διακοπές, στρέφει τα βέλη του σε άλλους στόχους;

Από την άλλη, αν ακολουθώντας την ίδια πρακτική οι πολίτες προσπαθήσουν να μπουν στα καράβια με τη βία, τι θα γίνει; Τι είδους δημοκρατικές διεκδικήσεις είναι αυτές; Πιστεύει κανείς αλήθεια ότι η κυβέρνηση τραβάει κανένα ζόρι αν χρειάστηκαν σήμερα 25’ για να διανύσει το λεωφορείο μια απόσταση 700 μ. (Στρατηγείο-ΧΑΝΘ), επειδή Εγνατία και στη συνέχεια Τσιμισκή ήταν κλειστές από μια πορεία, ή χάνει τον ύπνο της για όσους δεν μπορέσουν να πάνε διακοπές;

Κάντε θερινό το όποιο υπουργείο θεωρείτε υπεύθυνο για τα δεινά, ή τον όποιο υπουργό να μην μπορεί να κυκλοφορήσει και τότε μάλιστα, συμφωνώ, είμαι μαζί σας. Όλα τ’ άλλα τα θεωρώ άνευ αντικειμένου

Χατζηδάκη δεν σε ξέχασα...

Οι προσπάθειες εκποίησης των περιουσιακών στοιχείων της παλιάς ΟΑ συνεχίζονται χωρίς όμως επιτυχία.

7 ιδιόκτητα Boeing 737-400 η αξία των οποίων είχε εκτιμηθεί πέρυσι στα 56 εκατ. ευρώ, δεν έχουν βρει αγοραστή. Το ίδιο συμβαίνει και για 4 Airbus A 340, που εκτελούσαν τα δρομολόγια προς ΗΠΑ και Καναδά, και η αρχική τους αποτίμηση ήταν 180 εκατ. ευρώ. Η επιτυχία συνεχίζεται με τα 11 ελικοφόρα ATR, με αρχική αποτίμηση 22-27 εκατ. ευρώ.

Το πωλητήριο των ακίνητων περιουσιακών στοιχείων της ΟΑ συνεχίζεται με διαγωνισμούς για τα ακίνητα της εταιρείας στο Λονδίνο, την Ιερουσαλήμ και σε κάποιες πόλεις της Ελλάδας.Προσπάθειες γίνονται και για τις θυγατρικές της ΟΑ «Galileo Hellas», «Ολυμπιακή Ανεφοδιαστική Εταιρεία Αεροπορικού Καυσίμου».
Ακόμα δεν έχει αρχίσει η εκποίηση των ανταλλακτικών και των λοιπών αναλωσίμων, όπως και φορτηγά, αυτοκίνητα, λεωφορεία και φορτωτικές μηχανές αξίας 15 εκατ. ευρώ, εργαλεία και υλικοτεχνικό εξοπλισμό 8 εκατ. ευρώ, και άλλων στεγασμένων χώρων αξίας πάνω από 10 εκατ. ευρώ.
Εν τάξει ησυχάσατε από την κακιά ΟΑ, την πασάρατε στο τζάμπα στην συμπαιγνία Βγενόπουλου-Βασιλάκη (αποδείχθηκε πιά) αλλά η ανικανότητά σας και αυτών που σας διαδέχθηκαν αφήνει μια τεράστια περιουσία να σαπίζει. Και επί πλέον η στάθμευση όλων αυτών των αεροσκαφών στο «Βενιζέλος» κοστίζει στο ελληνικό δημόσιο 15.000 ευρώ την ημέρα.

Χατζηδάκη είπες τίποτα;
Κρίμα, όχι τίποτα άλλο αλλά δεν πρόλαβες να κάνεις τα νοσοκομεία και τα σχολεία που δεν μπορούσαν να γίνουν εξ αιτίας των ελλειμμάτων της ΟΑ.

“V” for VENDETTA

Χθες το “Star” πρόβαλε την παραπάνω ταινία που την έχω δει, αλλά είναι και μέρος της μικρής μου ταινιοθήκης. Αν κάποιοι δεν την έχουν δει την συνιστώ ανεπιφύλακτα. Ταινία του «φανταστικού» αλλά και τόσο πραγματικού συγχρόνως, περιγράφει μια Αγγλία δέσμια μιας κάστας που με ίντριγκες, συνωμοσίες και προβοκάτσιες είχε κάνει τον λαό να πιστεύει ότι «ήταν η μόνη λύση» μια κατάσταση περίπου σαν αυτή που παίζεται σήμερα στην Ελλάδα.
Το «ζουμί» είναι το επιχείρημα του ήρωα που θέλει να ανατινάξει το Κοινοβούλιο.

"Η χώρα δεν χρειάζεται ένα κτίριο, χρειάζεται ΕΛΠΙΔΑ"

Δείτε την κι αν ακόμα την έχετε δει. Η δεύτερη ανάγνωση πάντα κάτι προσθέτει.

Σήμερα είμαι φορτωμένος (μέρος 3ο) η κουβέντα έγινε πρόστυχη

…κι ως τέτοια θα την σχολιάσω πρόστυχα
Η κουβέντα λοιπόν τεχνηέντως έχει φτάσει να γίνεται για το αν θα μας τον ακουμπήσουν λίγο, ή θα τον βάλουν βαθειά, αν θα είναι τρυφεροί ή βίαιοι, αν θα μας λένε γλυκόλογα ή βρωμιές, ή αν μόνο θα μουγκρίζουν. Αν θα φοράνε προφυλακτικό, αν θα είναι απλό ή θα έχει ραβδώσεις, αν θα έχει χρώμα, γεύση, άρωμα. Αν θα παίρνουμε περίεργες ή δύσκολες στάσεις (στα όρθια, συντριβανάτο, καρεκλάτο κλπ) αν θα πέφτουν χαστούκια, αν θα πρέπει να μιλάμε ή απλώς να βογγάμε, αν θα μας παρακολουθούν κάμερες, και βέβαια αν η τσόντα θα βγεί στην αγορά και πόσα υπολογίζεται να πιάσει. Για την τελευταία περίπτωση έχουμε όλοι υποχρέωση να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας ώστε να μην πάνε τζάμπα οι προσπάθειές τους.

Σήμερα είμαι φορτωμένος (μέρος 2ο) Πόλεμος!

Πόλεμος!
Αν δεν γίνει, όλοι είμαστε άξιοι της συμφοράς, και ανάξιοι για οτιδήποτε καλύτερο. Οι εχθροί του λαού, αυτοί που θεωρούν εαυτούς ικανούς και άξιους να κυβερνήσουν όλους τους άλλους, σκέψη που από μόνη της είναι ύποπτη και ρατσιστική (εγώ είμαι εγώ κι εσείς όλοι κατώτεροι) δεν έχουν κανένα ενδοιασμό στην επίδειξη της ισχύος τους. Μην κοιτάτε ποιους χτυπάει το σύστημα την κάθε στιγμή, θα έρθει και η δική σας είναι αναπόφευκτο. Τώρα λένε ότι με το π.δ. περί απολύσεων και αποζημιώσεων οι εργατοτεχνίτες δεν θίγονται, αλλά μόνο οι υπάλληλοι. Μη τρώτε παραμύθι. Όλοι με τη σειρά.

Έχουμε και το καθημερινό Δελτίο κυβερνητικής προπαγάνδας του ΜΕΓΚΑ να καλεί όσους δημοσίους υπαλλήλους κάνουν αίτηση για συνταξιοδότηση να το ξανασκεφτούν γιατί το δικαίωμα τους είναι κατοχυρωμένο και μπορούν να φύγουν αργότερα χωρίς να χάσουν κάτι. Τέτοια εμπιστοσύνη πρέπει να επιδειχθεί απέναντι στην κυβέρνηση, εξ άλλου την δικαιούται...

Αν δουλεύουμε μέχρι τα 65+ πώς θα δημιουργηθούν θέσεις για τους νέους; Γιατί να κρατήσει ο εργοδότης τον 55άρη ενώ μπορεί στη θέση του να πάρει τον 21-25 που θα του κοστίζει τα μισά και που σε 3 χρόνια μπορεί να τον διώξει κι αυτόν για να πάρει πάλι έναν 21-25. Λιγότεροι εργαζόμενοι, λιγότερες ασφαλιστικές εισφορές. Μικρότερες αμοιβές λιγότερα χρήματα στην αγορά, μεγαλύτερη ύφεση. Περισσότεροι άνεργοι μεγιστοποίηση του οικονομικού προβλήματος του ΟΑΕΔ και ήδη γίνονται κουβέντες για χορήγηση επιδόματος ανεργίας μόνο σε όσους είναι στα όρια της εξαθλίωσης. Και πώς να σκεφτεί ο νέος την πιθανότητα δημιουργίας οικογένειας, με αποτέλεσμα έκρηξη του δημογραφικού, αλλοίωση της σύνθεσης του πληθυσμού (παράκληση μην ακούσω χαζά για εθνικιστικές θέσεις) ένα ντόμινο συμφορών πού δημιούργησε μια κάστα ανθρώπων που σφετερίστηκε την εξουσία με συνειδητά ψέματα.
Είμαστε γι αυτούς όλοι αναλώσιμοι,

ας τους αναλώσουμε λοιπόν χωρίς έλεος.

Σήμερα είμαι φορτωμένος (μέρος 1ο) Διαμαντοπούλου-Μπιρμπίλη

Αρκεί να δει κανείς από τη μια την κ. Διαμαντοπούλου να μιλάει για την αγωνία χιλιάδων μαθητών και γονέων, και από την άλλη τους απεργούντες βαθμολογητές-καθηγητές που καλούνται να βαθμολογούν για 1,3 ευρώ την ώρα(!!!) και που δεν έχουν ακόμα πληρωθεί τα της προηγούμενης χρονιάς, για να καταλάβει κανείς πού είναι του δίκιο. Η κ. Διαμαντοπούλου έχει αντιληφθεί μόνο την αγωνία των γονέων και μαθητών, για όλους τους άλλους δεν διακρίνει καμιά αγωνία.
Και η κ. Μπιρμπίλη σχεδιάζει πεζοδρομήσεις, ποδηλατοδρόμους, ενοποιήσεις πάρκων και άλλα γοητευτικά που «θα κάνουν την Αθήνα πιο ανθρώπινη». Λέγοντας «Αθήνα» εννοεί το ιστορικό κέντρο όπως όταν λένε Ελλάδα εννοούν την Αθήνα. Οι πέριξ του κέντρου περιοχές έχουν αφεθεί στην τύχη τους όπως αφέθηκε στην τύχη της ολόκληρη η υπόλοιπη Ελλάδα. Συνεχίζοντας την αντίληψη και τις πολιτικές που κατέστησαν την Αθήνα μια πόλη τέρας που πια δεν είναι σε θέση να καλύψει τις ανάγκες της. Μαζεύτηκε εκεί η μισή Ελλάδα και τα 2/3 των μεταναστών, όλοι τους από ανάγκη αφού εκεί είναι συγκεντρωμένες όλες οι οικονομικές δραστηριότητες και η πιθανότητα εύρεσης δουλειάς είναι μεγαλύτερη. Αν οι προτεραιότητες που θέτει η κ. Μπιρμπίλη για την Αθήνα και τη χώρα είναι αυτές, τότε ισχύει απόλυτα το «ψωμί δεν έχουμε να φάμε ρεπανάκια για την όρεξη ζητάμε» ή το «ο κώλος μας βρακί δεν έχει, ο π……ς μας μ…..ρες ονειρεύεται».

Κάντε κάτι για τον Λοβέρδο ρε παιδιά…

Όχι τίποτε άλλο, αλλά τον βλέπω και τον ακούω στα κανάλια και τα ραδιόφωνα να κλαίει τη μοίρα του που τον έφερε σ’ αυτή τη δύσκολη θέση και τον πονάει η ψυχή μου. Μέχρι και στον Παπούλια (χωρίς τίτλο πλεον για μένα) παραπονιόταν ότι έχει χάσει τον ύπνο του, κι εκείνος έδειξε κατανόηση γιατί κι ο ίδιος δυσκολεύεται να κοιμηθεί κι αναγκάστηκε να κόψει το βραδυνό φαγητό.

Αχ Δημητράκη…

Τι το ‘θελες παλληκάρι μου;

Δεν καθόσουν εκεί που ήσουν, ή δεν πήγαινες κάπου αλλού, κάπου καλύτερα και για σένα και για τον ΠΑΟΚ;

Νόμισες ότι γυρνώντας στην ομάδα που αγαπάς θα την βοηθήσεις ν’ ανέβει 1-2 σκαλοπάτια ακόμα; Ότι θα συμβάλεις με το ταλέντο σου στην πραγματοποίηση των ονείρων όσων αγαπούν αυτή την ομάδα;
Λάθος Δημητράκη…

Ξεχνάς οτι «ο ΠΑΟΚ ανήκει στο λαό του» οτι «η δύναμή του είναι οι χιλιάδες οπαδοί του»; Από αυτό το τελευταίο θα έπρεπε να καταλάβεις ότι δεν χρειαζόμαστε παικταράδες προπονηταράδες και προεδράρες, τα καταφέρνουμε και μόνοι μας αφού «σε όποιο γήπεδο κι αν πάμε…»

Ενήργησες και τότε και τώρα χωρίς την έγκριση του «λαού» κι αυτά ο «λαός» δεν τα σηκώνει. Ποιος νόμισες ότι είσαι, ο Κούδας, ο Μπάνε, ο Ζαγόρ, ο Γ.Χ.; Όχι παλληκάρι μου, ένας Σαλπιγγίδης είσαι που μπορεί να μεγάλωσες στην Τούμπα και να δήλωνες ΠΑΟΚτσής στους Αθηναίους, αλλά ο «λαός» δεν τα τρώει αυτά. Κι αυτοί που σ’ έφεραν ξανά στον ΠΑΟΚ ας λάβουν υπ’ όψη τους την ανακοίνωση του Αθηναϊκού Συνδέσμου που λέει ότι «η αμέριστη συμπαράσταση στην Διοίκηση δεν είναι πια δεδομένη».

Είπαμε ο «λαός» δεν έχει ανάγκη κανέναν, πολύ περισσότερο «προδότες» «πουλημένους» «δεκανίκια» «φραγκοφονιάδες» «ιερόσυλους» (ξέρεις εσύ…)
Τώρα αν εγώ (ανάμεσα σε πάρα πολλούς) χάρηκα που ξαναγύρισες, δεν έχει μεγάλη σημασία, βλέπεις εγώ (ανάμεσα σε πάρα πολλούς) δεν είμαι ο «λαός», ένα πρόβατο είμαι που το ταΐζουν χόρτο οι δημοσιογράφοι, οι καρεκλοκένταυροι, τα φερέφωνα και τα παπαγαλάκια της διοίκησης, χώρια που δεν έχω (όπως και πάρα πολλοί) σωστή και αντικειμενική κρίση και αναπτυγμένο το αίσθημα της περηφάνιας και της τιμής.
Ένας απλός ΠΑΟΚτσής είμαι, ΔΕΝ είμαι ο ΠΑΟΚ.

Οι συνωμότες δεν είναι τρελοί

Εμάς περνάνε για τρελούς.
Έσκιζε τα ρούχα του το πρωί στον Παπαδάκη ο Λοβέρδος ότι δεν αλλάζει δα και τίποτα με το νέο νομοσχέδιο που προωθεί για τις απολύσεις και τις αποζημιώσεις, κι έφερε κι ένα παράδειγμα «ας πάρουμε εσάς κ. Παπαδάκη, για να σας απολύσουν…μπλα, μπλα μπλα)…
Δεν μου λες υπουργέ της πλάκας, ο Παπαδάκης είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα εργαζομένου; Θα έχει πρόβλημα αν τον απολύσουν με προειδοποίηση 4, 6, 8 μηνών ή ακόμα και χωρίς προειδοποίηση κι αν η αποζημίωσή του (η οποία βέβαια προβλέπεται σε ισχυρό συμβόλαιο) θα καταβληθεί σε 4, 6, 8, 200 δόσεις;
Μπορεί να μας περνάτε για τρελούς, αλλά έχετε δει πως γυαλίζει το μάτι του τρελού;

Προς τον ανεύθυνο Άρχοντα

Δηλαδή το να είσαι πρόεδρος της Δημοκρατίας (λέμε τώρα) σημαίνει ότι κόβεις κορδέλες εγκαινίων, παρίστασαι σε εκδηλώσεις και ΥΠΟΓΡΑΦΕΙΣ ΟΤΙ ΣΟΥ ΦΕΡΝΟΥΝ;

Αυτό το μεσαιωνικό τερατούργημα για τις απολύσεις και τις αποζημιώσεις που θα σου φέρει ο Λοβέρδος, δεν επιτρέπει το πρωτόκολλο να του το τρίψεις στα μούτρα; Δεν έχεις το σθένος, το πολιτικό ανάστημα την κοινωνική συνείδηση να ρίξεις μια κυβέρνηση που έχει πέσει σαν κατακτητής πάνω στους εργαζόμενους, επιστρέφοντας σαν απαράδεκτο ένα τέτοιο (ανάμεσα σε πολλά άλλα) προεδρικό διάταγμα;
Τι εννοούσες όταν πριν μήνες έλεγες «Είμαι σίγουρος ότι όλοι μαζί θα περάσουμε το ποτάμι και θα βρεθούμε στην απέναντι όχθη»;
Οι «Άθλιοι» σου λένε ευθέως ότι έχεις δύο δρόμους.
Ή παίρνοντας πρωτοβουλίες υποστηρίζεις τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας, ή παραμένοντας άπραγος και αδιάφορος παρατηρητής ανακηρύσσεσαι αυτοδικαίως ΓΛΑΣΤΡΑ του ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ.

Μπράβο άνθρωποι!

Ένα μεγάλο μπράβο για τους «ράδιο αρβύλα» Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που εκπλήσσουν ευχάριστα.

Τα παιδιά συμμετέχουν σε διαφημιστική καμπάνια κινητής τηλεφωνίας και διαθέτουν ολόκληρη την αμοιβή τους στην «Κιβωτό του κόσμου» που λειτουργεί ο πατέρας Αντώνιος και περιθάλπτει 320 οικογένειες.
Για πόσα λεφτά μιλάμε; 550.000 ευρώ! 550.000!
Μπράβο ρε παιδιά!

Αβέρωφ

Δέκα χρόνια μετά τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό διέθετε μια ελάχιστη δύναμη απαρχαιωμένων τορπιλοβόλων και τριών γαλλικών θωρηκτών που είχαν κατασκευασθεί το 1889. Η επιτακτική ανάγκη για τη δημιουργία αξιόμαχου στόλου είχε ως αποτέλεσμα την ενίσχυση -στα τέλη του 1908- με τέσσερα καινούργια αγγλικά και τέσσερα γερμανικά αντιτορπιλικά. Σε αυτά επρόκειτο να προστεθεί το Θωρηκτό -Καταδρομικό «Γ. Αβέρωφ», η Δόξα του Πολεμικού Ναυτικού. Για την ανανέωση του Στόλου η τότε κυβέρνηση Μαυρομιχάλη είχε απευθυνθεί στα Ναυπηγεία Ορλάντο στο Λιβόρνο της Ιταλίας, όπου εκείνη ακριβώς την εποχή κατασκευαζόταν ένα θωρηκτό – καταδρομικό το οποίο είχε παραγγελθεί από την Βραζιλία (κατ’ άλλους επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί από το Ιταλικό Ναυτικό). Όμως, η ακύρωση της παραγγελίας και η άμεση προκαταβολή του 1/3 της συνολικής αξίας του πλοίου επέτρεψαν την απόκτηση του θωρηκτού από την Ελλάδα. Το ποσόν της προκαταβολής προήλθε από τη διαθήκη του Γεωργίου Αβέρωφ, ενώ τα 2/3 καλύφθηκαν με εξωτερικό δανεισμό.

Το 10.200 τόνων θωρακισμένο εύδρομο (όπως ακριβέστερα περιγράφεται) είχε ιταλικές μηχανές 19.000 ίππων, 22 γαλλικούς λέβητες, γερμανικές γεννήτριες και αγγλικά πυροβόλα 190 και 234 χιλιοστών τύπου ARMSTRONG. Η μέγιστη ταχύτητα που ανέπτυσσε το Θωρηκτό ήταν 23 κόμβοι. Το «Γ. Αβέρωφ» καθελκύστηκε στις 12 Μαρτίου (27 Φεβρουαρίου με το παλαιό ημερολόγιο) 1910 και την 11 Σεπτεμβρίου 1911 κατέπλευσε στο Φάληρο, όπου έγινε δεκτό από τους Έλληνες με ενθουσιασμό. Το Θωρηκτό δεν άργησε να γνωρίσει το βάπτισμα του πυρός. Τον Οκτώβριο του 1912, με την έναρξη του Πρώτου Βαλκανικού Πολέμου, το «Αβέρωφ», επικεφαλής του Στόλου του Αιγαίου υπό τον Ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη, απέπλευσε προς τα Δαρδανέλια. Κατέλαβε τη Λήμνο και στον όρμο του Μούδρου εγκαταστάθηκε το προχωρημένο αγκυροβόλιο του Στόλου. Ακολούθησε η κατάληψη του Αγίου Όρους, των νησιών του βορείου και ανατολικού Αιγαίου (Θάσος, Σαμοθράκη, Ίμβρος, Τένεδος, Αγ. Ευστράτιος, Μυτιλήνη, Χίος) . Η σύγκρουση με τον τουρκικό στόλο ήταν πλέον αναπόφευκτη. Ο Ναύαρχος Κουντουριώτης έδωσε επιθετικό χαρακτήρα στον ελληνικό σχεδιασμό. Διέταξε το στόλο του να αρχίσει να πλέει από βορρά προς νότο, οπότε ο οθωμανικός στόλος εμφανίσθηκε στην έξοδο των Στενών. Τότε ο Κουντουριώτης απηύθυνε το περίφημο σήμα του στα ελληνικά πλοία που συνέπλεαν με το «Γ. Αβέρωφ»: «Με την δύναμιν του Θεού και τας ευχάς του Βασιλέως μας και εν ονόματι του Δικαίου πλέω μεθ' ορμής ακαθέκτου και με πεποίθησιν προς την νίκην εναντίον του εχθρού του Γένους». Η έκβαση των ναυμαχιών της Έλλης (3 Δεκεμβρίου 1912) και της Λήμνου (5 Ιανουαρίου 1913) που ακολούθησαν, διέλυσε τις προσδοκίες του Σουλτάνου και της Υψηλής Πύλης για τον έλεγχο του Αιγαίου. Ο οθωμανικός στόλος δεν θα επιχειρούσε πια νέα έξοδο στο Αιγαίο. Το διαβολοβάπορο (Σεϊτάν βαπόρ) δεν το επέτρεπε.
Όλα τα παραπάνω αδιάφορα, γράφονται μόνο και μόνο για να μην μείνει στους νεότερους η εντύπωση ότι το καράβι έχει να καυχιέται μόνο για την δεξίωση ενός εφοπλιστή και της συζύγου, αρραβωνιάρας, γκόμενας, δεν ξέρω ακριβώς και θα σας γελάσω...

Ένα διαλλειματάκι από την επικαιρότητα…

Κάποτε συνηθισμένη ερώτηση ήταν: «Τα βάφει;»

Και φυσικά αναφερόταν στα μαλλιά, γιατί τα νύχια βαφόταν από πάντα.

Με τον καιρό, το βάψιμο των μαλλιών έγινε καθεστώς, άρχισαν να τα βάφουν όλες και όχι για να κρύψουν κάποιες άσπρες τρίχες, αλλά για μια «αλλαγή» βρε αδελφέ, για μια «ανανέωση». Σήμερα το βάψιμο των νυχιών έχει γίνει ολόκληρη μπίζνα.

Περίεργα χρώματα, σχέδια, αυτοκόλλητα, τα μαλλιά αλλάζουν κάθε τρείς και πέντε, προστίθενται και extentions, φρύδια βγαλμένα, βλέφαρα βαμμένα και επιμηκυμένα, χρώμα ματιών αλλαγμένο με φακούς, προσθετικές στήθους, ανορθώσεις γλουτών, τραβήγματα για τις ρυτίδες, βλεφαροπλαστικές, solarium, και αποτριχώσεις, μια διαρκής μεταμόρφωση.
Η τωρινή ερώτηση: «είναι φυσική ή τεχνητή;»
Βάλε και χαϊμαλιά, βραχιόλια στα χέρια και τους αστραγάλους, δαχτυλίδια σε κάθε δάχτυλο, ακόμα και στων ποδιών, να και κάτι τατουαζ, κάτι σαν art shop κινούμενα. Και κανείς δεν μπορεί να πεί με βεβαιότητα αν τα κάνουν όλα αυτά για τα ανδρικά βλέμματα ή για τη ζήλεια των άλλων γυναικών.
Η ανθρώπινη βλακεία είναι μέγεθος απροσδιόριστο, κι αν συνδυασθεί με την γυναικεία ματαιοδοξία τότε το μέγεθος γίνεται αστρικό.
Κυρίες, συγνώμη, ε;

Περί ιδιωτικής πρωτοβουλίας...

Πήγα σήμερα το πρωί για καφέ (ακόμα μπορώ) σε μαγαζί παραθαλάσσιο απέναντι από το ΙΚΕΑ, στο “Bennigans”. Ανοιχτωσιά, θέα στον Θερμαϊκό και στην πισίνα δίπλα, έβλεπα και τα αεροπλάνα να πηγαινοέρχονται, το φρέντο ικανοποιητικό αλλά ακριβό (4,50 ευρουλάκια), λες εν τάξει πληρώνεις και κάτι τις για τη θέα,

όμως
Για τα 25–30 τραπέζια ΕΝΑΣ σερβιτόρος και ΕΝΑΣ βοηθός! 15’ πέρασαν ώσπου να παραγγείλουμε, άλλα 15’ ώσπου να έρθουν οι καφέδες κι άλλα 10’ για να έρθουν τα νερά και τέλος 10’ ώσπου να πληρώσουμε!
Τα δυο παιδιά που εξυπηρετούσαν ήταν να τα λυπάσαι.

Ωραίο μαγαζί, αλλά ξανά δεν…

"Μέγκα" συνήθειες...

Το «Μέγκα» έχει μια συνήθεια. Κλείνει συχνά το «δελτίο των 8» (πριν τα αθλητικά) με «Μέγαρο Μουσικής» ή «Μαριάνα Βαρδινογιάννη» ή «Κολλέγια Αθηνών και Ψυχικού». Στα τελευταία αναφέρεται άλλοτε για θεατρικές παραστάσεις, άλλοτε χορωδιακές εκδηλώσεις, ή κάτι επετείους και κάτι βραβεύσεις, εκδηλώσεις στις οποίες παρίσταται πλήθος κόσμου, πλήθος επωνύμων και πλήθος πολιτικών (λείπουν αυτοί;).
Καλά και άγια τα συγκεκριμένα σχολεία, αλλά έκανε κανείς από τους παριστάμενους πολιτικούς την αναπόφευκτη σύγκριση με τα δημόσια;
Δεν φαντάζομαι, γιατί αν την έκανε θα ‘πρεπε λογικά να μην ξαναπαραστεί… λόγω του αισθήματος της ντροπής (ανύπαρκτου μεν, αλλά ... λέμε τώρα).
Ώρες ώρες λέω κι εγώ κάτι χαζομάρες…

Μαϊμού mail

Μόλις πήρα το παρακάτω mail το οποίο κάνει μπαμ οτι είναι μαϊμού (κακομεταφρασμένο από τα αγγλικά, κακοδιατυπωμένο προφανώς από αυτόματη μετάφραση) τάχα από ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ Security department

Αγαπητοί πελάτες,

Τα αρχεία μας δείχνουν ότι η σύνδεση του λογαριασμού σας έχει παγώσει λόγω τηςακόλουθους λόγους.Είσοδος σε δίκη με ανακριβείς πληροφορίες.Ελλιπής ή ελλείποντα στοιχεία που χρησιμοποιούνται για την Εθνική Τράπεζα ηλεκτρονικό λογαριασμό.Σας προτρέπουμε να αποκαταστήσει την Εθνική Τράπεζα σε απευθείας σύνδεση λογαριασμού αμέσως να αποτρέψει το κλείσιμο του λογαριασμού σας.Κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο για να αποκατασταθεί η Εθνική Τράπεζα ηλεκτρονικό λογαριασμό:Εθνική Τράπεζα ηλεκτρονικό λογαριασμόΟρισμένοι χρήστες του Διαδικτύου τραπεζικές θα λάβει αυτό το μήνυμα αρκετές φορές οφείλεται σε τεχνικά ζητήματα, ωστόσο, ακολουθώντας τις οδηγίες τουλάχιστον μία φορά είναι υποχρεωτική
© 2010 Εθνική Τράπεζα.

σου λέει, όποιος τσιμπήσει...

Διάλυση! Προλάβετε, όλα κάτω του κόστους!

Διαλύουν ότι άφησαν οι προηγούμενοι αδιάλυτο. Εκείνοι που πουλούσαν κάθε μέρα και κάτι άλλο προκειμένου να "μειωθεί το χρέος", να "κλείσει η ψαλίδα", να "συνέλθει η οικονομία", (και άλλες παπαριές), πωλήσεις που δεν στάθηκαν ικανές να ξεπεράσουν την ανικανότητά και λαμογιά τους και η χώρα συνέχισε να βυθίζεται λόγω της εγκληματικής διαχείρισης.
Παράδειγμα χαρακτηριστικό το σύστημα «TETRA» το οποίο ΝΟΙΚΙΑΣΑΝ για 10 χρόνια έναντι 130 εκατ. και λίγους μήνες αργότερα οι Σουηδοί μας το ΠΟΥΛΟΥΣΑΝ για 12 εκατ.
Τώρα το έργο το συνεχίζουν οι σωτήρες. ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΜΑΣ! ΟΛΑ ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ!
Μια τεράστια ακίνητη περιουσία του δημοσίου 300 δις παραμένει ανεκμετάλλευτη (τώρα πιά υποθηκευμένη στους δανειστές) και πωλούνται ακόμα και εταιρείες κοινωφελούς χαρακτήρα όπως ο ΟΣΕ και το νερό της Θεσσαλονίκης. Προίκα της γυναίκας τους ή κληρονομιά του παππού τους αν ήταν κομμάτια να γίνουν.

Αλλά δεν είναι.
Είναι δικά μας, κι όμως κανείς δεν αντιδρά όπως θα αντιδρούσε αν ένας κλέφτης έμπαινε στο σπίτι του.

Ένα μικρό (αλλά τεράστιο) δείγμα του τι υπέγραψαν

[...] μεταξύ άλλων, η κάθε δανείστρια χώρα μπορεί να καταγγέλλει την επιμέρους σύμβασή της με την Ελλάδα εάν η χώρα μας παραβεί έστω και έναν όρο και η χρηματοδότηση θα σταματάει άμεσα, ενώ οι δανειστές μας μπορούν να διεκδικήσουν ακόμα και περιουσία του ελληνικού δημοσίου εάν δεν μπορέσουμε να καλύψουμε τα χρέη μας. Οι δανειακές συμβάσεις προβλέπουν την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδας –κυρίως στο εξωτερικό– και συγκεκριμένα αναφέρουν ότι: "Ούτε ο Δανειολήπτης ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας ή διαφορετικά λόγω της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης –συντηρητικής ή αναγκαστικής– ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιαδήποτε ενέργεια ή διαδικασία σχετικά με τη Σύμβαση".
Οι υπογραφές των «δικών μας» θα μείνουν στην Ιστορία σαν μνημείο ενδοτικότητας

Θυμός!

Καμιά διαγραφή δεν πρόκειται να με ικανοποιήσει.

Οι μωρές παρθένες που κατελήφθησαν κοιμώμενες και τώρα τρέχουν για αποκατάσταση της τρωθείσας τιμής του οίκου τους, μεγαλώνουν πιο πολύ τον θυμό μου. Θυμώνω και με τις «εξεταστικές επιτροπές» και τα παζάρια τους, με τις επιτροπές διαφάνειας και δεοντολογίας, με τα «πόθεν έσχες» που εγκρίνονταν από τη Βουλή χρόνια τώρα. Κανείς δεν ήξερε τίποτα για τον Άκη μάλλον επειδή ο Άκης ήξερε πολλά για όλους τους. Και κακώς αναφέρομαι στον Άκη, (το καλό και λαϊκό παιδί που παρά λίγο να γίνει και αρχηγός τους), αλλά με παρέσυρε η επικαιρότητα.

Ανοίγεις την τηλεόραση και ο βόθρος των πεπραγμένων τους ξεχύνεται να σε πνίξει. Ακούς για εκατομμύρια επί εκατομμυρίων για στυλό, χαρτιά, κωλόχαρτα, τηλέφωνα (μέχρι και ροζ), κουρτίνες, έπιπλα, αυτοκίνητα και χίλια δυό που τίποτα δεν κόβεται.

Μόνο τη ζωή μας κόβουν.
Αν δεν χτιστούν νέες φυλακές (μεγέθους Βουλής) και δεν δημευθούν οι περιουσίες των αιτίων και των οικογενειών τους, θα αποδεικνύεται περίτρανα ότι όλοι είναι από συνένοχοι μέχρι ένοχοι.
Καμιά περίοδος δεν δικαιούται παραγραφής, κανένα «κωλόσπιτο» δεν εξαιρείται καμιά δωρεά ή κληρονομιά δεν μένει στο απυρόβλητο.
Το πομπώδες «όλα στο φως» δεν λέει τίποτα.
ΟΛΑ ΠΙΣΩ. Αυτό και μόνο αυτό.

Η κ. Λ. Κατσέλη

Όρισε γενικό επίτροπο της χώρας μας στην παγκόσμια Έκθεση «ΕΧΠΟ 2010» στην Σαγκάη, τον οικονομολόγο και πρώην χρηματιστή Αγαμέμνονα Κολιάτσο.
Ο κύριος αυτός, πρώην πρόεδρος της «Άτταλος χρηματιστηριακή» είναι υπόδικος για απάτη και συναυτουργία σε βαθμό κακουργήματος μαζί με το «λουλούδι» που ακούει στο όνομα Θωμάς Λαναράς και η υπόθεσή του εκδικάζεται σήμερα στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων.
Τι της λες τώρα της κυρίας;
Η ίδια με απόφασή της άναψε το πράσινο φως για την χρηματοδότηση με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου της «ΕΝ-ΚΛΩ» του Λαναρά με ποσό 62 εκατ. ευρώ. Οι εργαζόμενοι της παραπάνω επιχείρησης είναι απλήρωτοι εδώ και 16 μήνες παρά τα συνεχή δάνεια που παίρνει ο Λαναράς πάντα με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου (δηλαδή όλων ημών)
Τι της λες τώρα της κυρίας;
Κι επειδή άλλο εσείς κι άλλο «οι δικοί μας» προσέλαβε την ανιψιά της Σάντρα Μανιαδάκη (κόρη της Νόρας Κατσέλη) στο υπουργείο της. Η προσληφθείσα ήταν διευθύνουσσα σύμβουλος εταιρείας gourmet τροφίμων και καινοτόμων καλλυντικών, και τώρα ανέλαβε διευθύντρια διεθνών και επενδυτικών σχέσεων του υπουργείου Οικονομίας
Τι της λες τελικά;

Κυριακή πρωί στον ΣΚΑΪ, συζήτηση για την οικονομική κατάσταση.

Συμμετέχουν ο κ. Γεννηματάς, πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, ο κ. Σκυλακάκης, ευρωβουλευτής της ΝΔ, και ο εκπρόσωπος των εμπόρων της Αθήνας κ. Γιαννέτος. Σημασία δεν έχει ποιός είπε το κάθε τι από αυτά που συγκράτησα, σημασία έχει ότι όλα συνέτειναν στο ότι η κατάσταση όσο πάει και χειροτερεύει.
Παραθέτω λοιπόν με δικά μου λόγια το ζουμί της συζήτησης, αλλά και κάποιες απόψεις που σχημάτισα από τα όσα άκουσα.
Αν το όποιο ελάχιστο τμήμα του πολιτικού κόσμου που έχει μείνει αλώβητο δεν αναλάβει ριζοσπαστικές πρωτοβουλίες, (πχ δημιουργία νέων σοβαρών και ελπιδοφόρων πολιτικών φορέων) τότε σύντομα "δεν θα υπάρχουν πολιτικά ζωντανοί για να θάψουν τους πολιτικά νεκρούς".
Λύση μπορεί να προωθηθεί και στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας.

Αν δηλαδή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πάψει να είναι διακοσμητικό στοιχείο και απλός παρατηρητής των εξελίξεων και αναλάβει πρωτοβουλίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης από άφθαρτα και αποδεδειγμένα ικανά πρόσωπα και όχι απαραίτητα από τον πολιτικό χώρο. Δεν μπορεί ο ίδιος χώρος που οδήγησε τη χώρα στην καταστροφή και που βαρύνεται με ποινικές έως προδοτικές ευθύνες να αναλαμβάνει την κάθαρση και την επιστροφή στην ευταξία. Το ότι δεν μπορεί φαίνεται και από τα ατελείωτα παζάρια στις εξεταστικές επιτροπές. Εξ άλλου και ο πρωθυπουργός δήλωσε τον φόβο του ότι «θα μας πάρουν με τις πέτρες».
Οι τρέχοντες χειρισμοί της κυβέρνησης θα έχουν σαν αποτέλεσμα το "στέγνωμα" της αγοράς τον "στραγγαλισμό" των οικογενειακών οικονομιών, συνεχείς αναλήψεις μικρομεσαίων αποταμιεύσεων και παραπέρα περιορισμό των κρατικών εσόδων.

Οι απεργιακές εκδηλώσεις σαν αυτές του ΠΑΜΕ στο λιμάνι του Πειραιά, δεν καταφέρνουν παρά να σκάβουν βαθύτερα τον λάκκο για την οικονομία της χώρας.

Ο χειρισμός των εθνικών θεμάτων και η εξωτερική πολιτική έχουν αδρανοποιηθεί και η μόνη δραστηριότητα είναι το πάνε - έλα για λεφτά. Η ισραηλινή πειρατεία πέρασε σχεδόν στο «ντούκου»
Και 500 φορές να αυξήσουν το φόρο σε τσιγάρα ποτά και καύσιμα, το πρόβλημα δεν θα λυθεί, αντίθετα θα μεγεθυνθεί αφού θα πέσει η κατανάλωση και το δημόσιο θα εισπράττει λιγότερα από πριν. Δεν μπορώ να καταλάβω στις οικονομικές σπουδές τους δεν περιλαμβανόταν η «απλή μπακαλική»; Δεν έχουν ακούσει ότι το κέρδος από 100 φτηνά κοστούμια είναι μεγαλύτερο από 10 ακριβά; Αυτοί μειώνουν τα εισοδήματα κι ακριβαίνουν όλα τ’ άλλα.
Αυτά τα ολίγα, θα ακολουθήσει η κ. Λ. Κατσέλη

Η δήλωση που ... σκοτώνει!

Είπε σήμερα στη Βουλή απαντώντας σε σχόλιο του Τσίπρα.

"Εμείς είμαστε αντιεξουσιαστές στην εξουσία" !!!

Ρε, μπας και βάζουν αυτοί τα γκαζάκια;

Απορία

Πόσο βλάκας και μαζοχιστής μπορεί να είναι κάποιος που θέλει να ηγείται της χώρας σε μια τόσο άθλια συγκυρία; Ή μήπως ήρωας;
Πόσο μαλάκας μπορεί να είναι για να απαρνιέται την άνεση και οικογενειακή του ησυχία και να προτιμάει την εμπλοκή του σε δυσθεώρητο όγκο προβλημάτων και να γίνεται αντικείμενο υβριστικών σχολίων και κατάρων από παντού; Ή μήπως ήρωας;
Δεν τον θεωρώ ούτε βλάκα μαζοχιστή μαλάκα, αλλά ούτε και ήρωα, οπότε η απορία μου παραμένει. Γιατί το κάνει; Τι κέρδος μπορεί να προσδοκά κανείς μετά από εμπλοκή σε άθλιες, αντιλαϊκές και αντικοινωνικές διαδικασίες;
Εκτός αν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.

Αν δηλαδή βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία και οι εντολείς του δεν σηκώνουν υποχωρήσεις, αρνήσεις ή παραιτήσεις. Μια σκέψη κάνω

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί…

Είναι εδώ και καιρό μέσα.

Τους άνοιξαν τις πόρτες και τους έμπασαν αυτοί που με όρκο είχαν αναλάβει να τις φυλάνε.
Και τους πήγαν στο Πραιτώριο και τους κέρασαν «γην και ύδωρ».

Και καταευχαριστημένοι όλοι τους βγήκαν στον εξώστη και με το δάχτυλο μας έδειξαν σαν ενόχους όλους, έναν έναν. Όπως οι παλιοί καταδότες στην προηγούμενη κατοχή, αλλά αυτή τη φορά δεν χρειαζόταν να φοράνε κουκούλες, ήταν οι δικοί μας, αυτοί που εκλέξαμε για «καλύτερες μέρες» για «εγγυημένο εισόδημα» για «δίκαιη ανακατανομή του πλούτου» για «δίκαιη κατανομή των βαρών». Και μετά μπήκαν πάλι μέσα κι έπιασαν δουλειά.
Το σχέδιο είχε εκπονηθεί από πολύ παλιά, από τότε που ο Κίσινγκερ μίλησε για το «πρόβλημα με τους Έλληνες» και χρειάστηκαν χρόνια και αλλαγές προσώπων ώσπου οι συνθήκες να ωριμάσουν. Και ωρίμασαν.
Πρώτα χώρισαν τον κόσμο σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και σε μισθωτούς και συνταξιούχους. Κι όρμηξαν αρχικά στους συνταξιούχους κι άρχισαν να κόβουν, και μετά παρέλαβαν τους μισθωτούς του δημόσιου τομέα. Ανακουφίστηκαν οι του ιδιωτικού, «τη γλυτώσαμε» σου λέει, αλλά απλά ήταν ένα διάλλειμα. Η δουλειά συνεχίστηκε με «κατώτερο μισθό» με «προκαταβολή φόρου» με «ελαστικά ωράρια» με «αύξηση ποσοστού απολύσεων» με μείωση αποζημίωσης κι αυτή σε δόσεις, με αυξήσεις στο ΦΠΑ, στα καύσιμα, στα εισιτήρια, στα τρόφιμα, στα ποτά, στα τσιγάρα, στα διόδια, στα όρια ηλικίας, στα έτη εργασίας, στα πάντα.

Και μια μεγάλη μείωση. Στη σύνταξη που θα παίρνουν από δω και μπρος οι εργαζόμενοι. Α, ξέχασα, και μια ριζοσπαστική πρωτοτυπία. Η χήρα δεν θα δικαιούται σύνταξη αν δεν έχει συμπληρώσει τουλάχιστον πενταετία έγγαμου βίου! Δεν μπορεί κύριε να παντρεύεσαι στα 70φεύγα μια (λίγο ως πολύ) νεώτερη για να έχεις μια φροντίδα στα χρόνια που σου μένουν (εντάξει και το άλλο δεν είναι έγκλημα, δικαίωμα είναι) και μετά η λεγάμενη να παίρνει για 20-30 χρόνια σύνταξη, τι το περάσαμε εδώ; Εξ άλλου η πολιτεία έχει φροντίσει να υπάρχουν καλά, ασφαλή και ευχάριστα γεράματα για όλους. Δεν χρειάζονται γάμοι σ’ αυτή την ηλικία, ανεπίτρεπτο! (περίπτωση Άκη)
Τα μέτρα βέβαια δεν αφορούν όλους. Δεν αφορούν πρώτα πρώτα τους πολιτικούς, δεν αφορούν τους μεγαλοκεφαλαιούχους, δεν αφορούν τους εφοπλιστές. Στο κάτω κάτω δηλώθηκε εξ αρχής. «Όλοι μαζί στον αγώνα για τη σωτηρία της πατρίδας» κι αυτό προϋποθέτει να έχεις πατρίδα. Όχι απλά ένα τόπο που ζείς και δραστηριοποιείσαι. Πατρίδα, που δεν την εκποιείς, δεν την συρρικνώνεις, δεν την εξευτελίζεις δεν την διαπραγματεύεσαι, πατρίδα που την αγαπάς, την φροντίζεις, την υπερασπίζεσαι, την βελτιώνεις. Αλλά αυτά είναι «θρύλοι για ιθαγενείς»
Οι οχτροί είναι μέσα και είναι γνωστοί. Αντισταθείτε τους, πολεμείστε τους, δείξτε τους υπεύθυνους και ζητείστε ικανοποίηση, τιμωρίες, δημεύσεις. Στο επιχείρημα «δεν είμαστε όλοι ίδιοι» ζητείστε να σας δείξουν ποιοι «είναι οι ίδιοι» γιατί με μόνο 2-3 παρακατιανά ονόματα απλά αποδεικνύουν ότι «όλοι είναι ίδιοι»

«Πρέσβεις καλής θελήσεως»

Κατασυγκινήθηκα χθες, και σήμερα πάλι αφού το «Μέγκα» ξανάδειξε τον Ζαν Μισέλ Ζαρ να δηλώνει «αισθάνομαι Έλληνας σήμερα» και το κοινό της συναυλίας να παραληρεί συγκινημένο κι αυτό. Δεν παρελείφθησαν τα ωραία λόγια για την κ. Βαρδινογιάννη και για τον αγώνα που δίνει να αποκαταστήσει την διεθνή συμπάθεια για την Ελλάδα.
Δυο σχόλια
1 Αγαπητέ Ζαν, είναι εύκολο να αισθανθείς Έλληνας για μια μέρα. Δοκίμασε λίγες περισσότερε μέρες…
2 Ας συμπαθήσουν πρώτα οι ισχυροί της Ελλάδας την Ελλάδα (και τους Έλληνες) και μετά κοιτάμε και για την διεθνή συμπάθεια…

Τα κεφάλια μέσαααααα!

Το παρακάτω το βρήκα κάνοντας βόλτα στο διαδίκτυο.
Δεν ξέρω ποιός το έγραψε, το βρήκα ωραίο και σωστό και σας το παραδίδω.

Τη δεκαετία του `70 τη θυμάμαι σαν χθες. Κυκλοφορούσαν παντού τα Fiat 127, τα Zastava, και οι μηχανές Floretta. Οι σπορτίφ τύποι είχαν Autobianchi Abarth (με 53 άλογα παρακαλώ), και οι σώφρονες Austin Morris Allegro! Το σάντουιτς με γύρο κόστιζε 3 δραχμές, με σουτζουκάκι 2, και το λεωφορείο μία δραχμή (με πάσο 50 λεπτά). Αν έδινες εικοσάρικο, ο εισπράκτορας ή ο σουβλατζής σε μάλωνε, διότι δεν είχε. να στο χαλάσει. Τόσο καλά.
Και μετά ήρθε η δεκαετία του 80. Και το ΠΑΣΟΚ. Και γέλασε το χείλι του κάθε πικραμένου. Το δημόσιο άνοιξε τις πόρτες του στον κάθε αναξιοπαθούντα που δήλωνε σοσιαλιστής, η Ελλάδα απέκτησε «ανεξάρτητη» διεθνή φωνή, μια νέα τάξη αναδύθηκε απ` το πουθενά, και οι ρεμούλες έγιναν κανόνας. Η χαρά του αφισοκολλητή. Το βασίλειο της συνδικαλιστικής αυθαιρεσίας. Όπως και της φτηνής ρητορικής. «Έξω οι βάσεις του θανάτου», «Ζήτω η Λιβύη», μελετήστε το «πράσινο βιβλίο» του Καντάφι, και άλλα πολλά παρόμοια. Ώσπου ήρθε το τέλος. Τα αναπόφευκτα σκάνδαλα οδήγησαν σε ειδικά δικαστήρια, ψευδεπίγραφους κήνσορες, και στο «Τσοβόλα δώστα όλα», και από κει πάνε κι`άλλοι.
Και σκάει μύτη ο Μητσοτάκης με τον Μαυρίκη και τον Σωκρατάκια που έλεγε και ο μακαρίτης ο Κίτσος και μπρρρ..
Τη δεκαετία του `90 που ακολούθησε, τα κεφάλια μπήκαν κάπως μέσα, αλλά τότε ήταν που ανδρώθηκαν τα πραγματικά λαμόγια. Τα σκυλάδικα γνώρισαν πιένες. Η Λιάνη ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου. Πίσω της υπήρχε μια ολόκληρη συνομοταξία πεινασμένων και συνάμα αγριεμένων ασύδοτων. Με το χαμόγελο της Κολυνός. «Σοσιαλιστικά» βαμπίρ. Μαζεύοντας όμως γύρω τους και τη πλέμπα. Και έτσι είδαμε το μοναδικό φαινόμενο, η κάθε γειτονιά να έχει και από μια ΕΛΔΕ, όπως κάποτε είχε από μια ντισκοτέκ. Χαμός στο ίσιωμα. Κόσμος και κοσμάκης καταχρεώθηκε για να μπορεί να γίνει «παίκτης». Χα και πάλι χα. Κάποιοι όμως ανησυχούσαν από τότε. Είχαν υπόψη τους τη λευκή βίβλο της ΕΟΚ, που ελάχιστη της δόθηκε δημοσιότητα.
Και μετά ήρθε το ευρώ. Στην αρχή χαρήκαμε, καθότι αισθανθήκαμε Ευρωπαίοι. Το χρόνιο όνειρο της ψωροκώσταινας. Μέχρι που συνειδητοποιήσαμε πως το ευρώ, που είχε κλειδώσει στις 340 δραχμές, ισοδυναμούσε με το παλιό κατοστάρικο. Κάποτε αγοράζαμε το φραπέ 140 δραχμές και σκοτωνόμασταν με τον σερβιτόρο για τα ρέστα από τις 150. Τώρα έφτασε το φραπέ στα 5 ευρώ και αισθανόμαστε γύφτοι αν δεν αφήσουμε 1 Ε πουρμπουάρ (340 δραχμές παρακαλώ).
Παρόλα αυτά, λίγο τα ευρωπαϊκά πακέτα, λίγο η Ολυμπιάδα, λίγο η τραπεζική απελευθέρωση της δανειοδότησης, λίγο η στρεβλή ανάπτυξη, λίγο η καρακατσουλίστικη τιβί μας, και γίναμε όλοι μπρούκληδες. Πήξαμε να βλέπουμε BMW και Μερτσέντες αγορασμένες με 136 άτοκες(!) δόσεις. Γεμίσαμε από χάϊδες τυπάδες και αισθησιακές μοντέλες (όλες ξανθιές) γκλαμουράτες. Εκεί που κάποτε βλέπαμε μόνο μουσάτους αγωνιστές, και αξύριστες κνίτισες, γεμίσαμε από τεκνά και σεξοβόμβες. 50 τηλεοπτικά κανάλια η Νέα Υόρκη; 150 εμείς. Home Cinemas, Pentium, Playstation, lap tops, flat screen 42 inch HD TV's, και πάει λέγοντας. Όχι παίζουμε. Και νάσου Ολυμπιάδα σούπερ φαντεζί, και νάσου ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, και πίσω και σας φάγαμε κουφάλες λιγούρηδες Ευρωπαίοι. Ελλάδα ρεεεε..
Ναι, αλλά ήρθε πλέον και η ώρα του λογαριασμού. Με πορδές αυγά δεν βάφονται. Η αιώνια σοφία του απλού λαού επαληθεύτηκε για μια ακόμη φορά. Όλα ήταν σικέ. Τεράστιο το έλλειμμα, τεράστιο το δημόσιο χρέος, και πάπαλα οι ντεμέκ σωτήρες πολιτικοί μας. Ανθρωπάκια και αυτοί, που ψάχνουν να κάνουν τη καλή τους με καμιά γρηγοράδα. Και μετά μην τους είδατε, μην τους απαντήσατε. Πάντα φταίνε οι προηγούμενοι. Και νάμαστε ξανά μανά, εσείς και εγώ, οι μέσοι Έλληνες δηλαδή, ενώπιοι ενωπίω του ΔΝΤ και του κάθε Τρισέ. Της σκληρής πραγματικότητας. Και ξαφνικά έντρομοι συνειδητοποιούμε, πως τελικά οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν μας πολυσυμπαθούν. Ήταν όλα μια αυταπάτη. Τους αρέσουν τα τζατζίκια και οι παραλίες μας, αλλά πέραν τούτων .. τίποτα. Μας απεχθάνονται και μας θεωρούν τσαμπατζήδες και απατεώνες. Και ο κύκλος κλείνει.
Μας βλέπω ξανά με λαχανί Zastava και πειραγμένα Lada (με 6 προβολείς ομίχλης) να κάνουμε κόντρες στις παραλιακές. Αν φυσικά υπάρχουν χρήματα για βενζίνη. Αλλιώς υπάρχουν και τα παπάκια (με φωσφοριζέ ζάντες) για τα τρελά γούστα.
Το ride είναι over, που λένε και οι Αμερικάνοι σύμμαχοί μας.

Το ελληνικό λούνα παρκ τελείωσε.

Εκτροχιάστηκε, όπως στις ταινίες με το δαιμονισμένο τρενάκι του τρόμου. Ήταν όμως εντυπωσιακό όσο κράτησε. Και όσοι το πρόλαβαν το απόλαυσαν. Οι υπόλοιποι ας πρόσεχαν. Γεννήθηκαν αργά.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ