Η πόλη αλλάζει...

                                               

Αν η Θεσσαλονίκη ξεχωρίζει αισθητικά για κάτι, είναι το πολύ μεγάλο παραλιακό της μέτωπο. Πάνω από πέντε χιλιόμετρα προσφέρονται για περίπατο ή ελαφρά άσκηση, αναψυχή και ηρεμία μπροστά σ’ έναν ανοιχτό ορίζοντα. Το παλιό τμήμα της παραλίας της (λιμάνι – Λ. Πύργος) είναι εδώ και χρόνια παραδομένο στο καυσαέριο των αυτοκινήτων, στις καφετέριες που έχουν καταλάβει το ένα πεζοδρόμιο ενώ το άλλο έχει μείνει μισό μιας και το υπόλοιπο έχει χαρακτηριστεί από τους φωστήρες της δημοτικής αρχής ποδηλατόδρομος. Πήραν τα λεφτά από τα κοινοτικά προγράμματα, τράβηξαν δυο κίτρινες γραμμές και το ενέταξαν στο «δίκτυο» ποδηλατοδρόμων της πόλης. Το δεύτερο τμήμα (Λ. Πύργος – Λαογραφικό μουσείο) είναι κλειστό λόγω των έργων ανακατασκευής του κι έτσι μένει το τρίτο τμήμα μέχρι το μέγαρο μουσικής.

Ε λοιπόν, εκεί αποφάσισαν να διοργανώσουν φέτος την «έκθεση βιβλίου» κι άρχισαν να στήνουν τα περίπτερα παράγκες. Μπορεί δηλαδή ο καθένας να κάτσει στα παγκάκια κάτω από τις κουκουναριές και να ρεμβάσει, να ξεκουράσει το βλέμμα του έχοντας απέναντί του όχι την ανοιχτωσιά με τον Όλυμπο στο βάθος, αλλά ένα άθλιο τείχος από σιδεριές και κόντρα πλακέ.

Κανένας από την δημοτική αρχή ή από το δημοτικό συμβούλιο δεν σκέφτηκε να γίνει η φετινή εκδήλωση στην πλατεία της ΧΑΝΘ ή σε κάποιο χώρο της ΔΕΘ. Ούτε ένας δεν είχε την κοινή λογική, ούτε ένας δεν νοιάστηκε για τις χιλιάδες που χρησιμοποιούν καθημερινά την παραλία. Κι έτσι άρχισαν να στήνουν ένα τείχος κατά μήκος της παραλίας, ένα "πολιτιστικό" τείχος. Και κάτι άλλο. Για να μην εντοπίζεται το καραγκιοζιλίκι από τους οδηγούς των χιλιάδων αυτοκινήτων που περνούν από την παραλιακή λεωφόρο, δεν τοποθετούν «περίπτερα» στα τμήματα εκείνα που είναι εμφανή από τον δρόμο, όπως είναι το τμήμα απέναντι από το παλιό Ε’ Γυμνάσιο. 

Ο Δήμαρχος κρατάει τις υποσχέσεις του: "Η πόλη θ' αλλάξει"