Τα δικά μου ΝΑΙ

Σαν πολίτης που ίσως με ρωτούσανε, θα απαντήσω όπως αυτοί, που άλλα τους ρωτάνε κι άλλα απαντάνε, θα δώσω απάντηση (που την ξέρω καλά) στο δικό μου ερώτημα «Τι θέλω άραγε;»
ΝΑΙ λοιπόν, σε εκλογές με απλή αναλογική για βουλή 150 άντε 200 βουλευτών. ΝΑΙ θέλω όσοι εκλεγούν να έχουν αμοιβή διπλάσια από την φορολογική δήλωση που κατέθεταν πριν την εκλογή τους και πάντως όχι πάνω από 50.000€, ΝΑΙ το δημόσιο να πληρώνει τις ασφαλιστικές τους εισφορές για όσο καιρό ασκούν τα καθήκοντά τους και ΝΑΙ η μελλοντική τους σύνταξη να προέρχεται μόνο από το επαγγελματικό τους Ταμείο. ΝΑΙ, θέλω ανεξάρτητη επιτροπή δικαστών που θα εξετάσει τα «πόθεν έσχες» όσων άσκησαν εξουσία τα τελευταία 30 χρόνια. Στην ανάγκη ας προσληφθούν ξένοι ειδικοί. ΝΑΙ θέλω όλοι όσοι αποδειχθεί ότι πλούτισαν μέσω της εξουσίας που άσκησαν, να δικαστούν και η ποινή να είναι μία. Ούτε Γουδιά, ούτε κρεμάλες, αλλά ΝΑΙ στη δήμευση της περιουσίας της δικής τους και των συγγενών τους α’ βαθμού, και βέβαια ΝΑΙ στην εκτόπισή τους όχι σε ξερονήσια αλλά σε ορεινά χωριά και νησιά της «άγονης γραμμής» που ερημώθηκαν από τη δική τους πολιτική και ΝΑΙ να παραμείνουν εκεί δια βίου με τις φροντίδες του κράτους, φροντίδες ανάλογες μ’ εκείνες που αυτοί επέδειξαν για τους κατοίκους των περιοχών αυτών. ΝΑΙ, θέλω πίσω ολόκληρη την κανονική μου σύνταξη και τα δώρα. ΝΑΙ θέλω δημοκρατία, ισότητα, δικαιοσύνη, ελευθερία.
Βάλτε τέτοια ερωτήματα και κάντε όσα δημοψηφίσματα θέλετε. ΝΑΙ σε όλα!