Εποικοδομητικές διαφωνίες

Στην ανάρτησή μου με τίτλο "Ποιός είμαι ρε;" http://yannisayannis.blogspot.com/2009/06/blog-post.html
ο φίλος και συχνός επισκέπτης "Μιχάλης Ρ" μου απάντησε σχετικά με τον ισχυρισμό μου οτι η χώρα πάει από το κακό στο χειρότερο. Παραθέτω σχεδόν αυτούσια την θέση του δηλώνοντας οτι χαίρομαι που μέσα από τους "Άθλιους" γίνονται τέτοιες ειλικρινείς τοποθετήσεις.
Λέει λοιπόν ο Μιχάλης.

"Κατάλαβα την ζωή σε μια παράγκα απέναντι από το παλιό υδραγωγείο στη Καλλιθέα. Η οικογένειά μου όπως και το 59% των συμπατριωτών μου το 1977 δεν διέθετε μπάνιο με ζεστό νερό, ούτε καν καζανάκι στη τουαλέτα. Όπως το 64% των Ελλήνων το 1974 χρησιμοποιούσα για υγιεινή χρήση εφημερίδα και όχι σχετικό χαρτί. Δούλευα από 11 χρονών για να συμβάλλω στο οικογενειακό εισόδημα, γιατί ο ακροδεξιός παρακρατικός πατέρας μου ο κυρ Βασίλης ο παγοπώλης, είχε τις αρχές που γαλούχησαν τους έλληνες επί 10ετίες και δημιούργησαν τα καραμανλικά ζόμπι που τα χαιρόμαστε και σήμερα στην καθημερινότητα που τόσο γλαφυρά περιγράφεις στοχευόμενα, χωρίς να φοράς τα γυαλιά σου από συνήθεια και αμέλεια. Τιμώντας την καταγωγή και την παιδεία που του προσέφερε το ελληνοχριστιανιό ιδεώδες του παλιού χωροφύλακα κι επειδή θεωρούσε ότι τα γράμματα χαλάν τον άνθρωπο και τον κάνουν κομουνιστή με το συμπάθιο, με απέτρεπε από τα γράμματα και τη γνώση που τόσο αγαπούσα και αγαπώ. Παρ’ όλα αυτά και χωρίς φροντιστήριο το 1974 πέρασα στο πανεπιστήμιο. Αναγκάσθηκα το 1976 να πάω εθελοντής στο στρατό για να μπορέσω να επιβιώσω και να σπουδάσω. Πρώτος μισθός 2.700 δρχ. Πέρασαν τα χρόνια. Σήμερα είμαι συνταξιούχος των 2.500€ με εξωτερική συμπληρωματική δουλειά ,έχω καλή οικογένεια, τα παιδιά μου σπουδάζουν,δύο σπίτια, παραθαλάσσιο οικόπεδο, δύο αυτοκίνητα, δύο μηχανές, γνώρισα τον κόσμο, ο μεγάλος γιος (25 χρόνων) τελειώνει το διδακτορικό του και παράλληλα έχει σχολή εκμάθησης υπολογιστών, έχω άριστη υγεία και δεν χρωστώ σε κανέναν. Όλα αυτά όμως δεν έγιναν τυχαία, ήταν η πολιτική απόφαση να στηριχτεί η μεσαία τάξη και να δοθεί η δυνατότητα στο μισθωτό να ζήσει ευρωπαϊκά καταναλώνοντας αστικά. Αυτή η διαφοροποίηση στη καθημερινότητα μέσα σε 30 χρόνια που θέλεις να την ξεπερνάς καταγγέλλοντας τον Πάγκαλο και το Σημίτη, δεν αφορά μόνο εμένα αλλά χιλιάδες σαν εμένα και το αποδεικνύουν οι στατιστικές. Το 1978 το ποσοστό ιδιοκατοίκησης ήταν 38% και σήμερα 82%, εξοχική κατοικία είχε το 9% και σήμερα το 41%, αυτοκίνητο το 12% και σήμερα 91%. Βέβαια υπήρχαν και υπάρχουν εργαζόμενοι μισθωτοί που απείργησαν γιατί η πολιτεία του Σημίτη μετέφερε το Α/Δ στα Σπάτα από το Ελληνικό και δεν βόλευε η μετακίνηση από τη Βούλα, και τη Βουλιαγμένη που είχαν τα φτωχικά τους. Οι ίδιοι που κάνουν γαργάρα ότι η γενιά των 700€ έγινε των 350€ με τη ψήφο τους, προωθώντας συνδικαλιστές απογόνους γερμανοτσολιάδων αλλά Μανώλη, για ν’ αλλάξουν τον κακομαθημένο εργαζόμενο. Οι ίδιοι που κακαρώνουν το καραγκιόζικο ποντιακό πατριωτισμό του Φωμιάδη και των ομοίων του. Τι να κάνουμε φίλε «άθλιε», αυτά έχει η ζωή και η παλιοκοινωνία που άλλους τους ανεβάζει και άλλους τους χαντακώνει. Λυπάμαι που ανήκεις στη μειοψηφία των ελλήνων που αυτά τα χρόνια δεν είδε κανένα καλό στη προσωπική του ζωή. Νομίζω ότι αξίζεις τα καλύτερα. Καλημέρα και καλή ψήφο.

ΥΣ: Παρασύρθηκα και έγραψα πολλά. Συγνώμη για τη κατάχρηση του χώρου…
04 Ιούνιος, 2009 10:53

Φίλε Μανώλη

Γεννήθηκα και μεγάλωσα μέχρι τα 12 σ' ένα δωμάτιο που νοίκιαζε ο πατέρας μου στο σπίτι ενός εβραίου, με κοινόχρηστη κουζίνα και αποχωρητήριο, με ηλεκτρικό ρεύμα κάποιες ώρες με μπάνιο στη σκάφη μέσα στο δωμάτιο, με ταβάνι που έσταζε όταν έβρεχε κι άλλα πολλά λυπητερά που συνέβαιναν σε πάρα πολύ κόσμο τότε.

Σήμερα είμαι συνταξιούχος των 1500, έχω σπίτι δικό μου (προικώο) ένα εξοχικό (με το εφ' άπαξ) και δύο αυτοκίνητα (1400άρια το ένα μεταχειρισμένο) που καλύπτουν και τις ανάγκες των δυό παιδιών που όπως είπα άλλοτε δουλεύουν κι άλλοτε όχι. Τη χρήση της εφημερίδας για λόγους υγιεινής την έζησα κι εγώ όπως όλοι τότε, αλλά δεν νοιώθω οτι την ύπαρξη του χαρτιού υγείας την οφείλω στους πολιτικούς που διαχειρίστηκαν τη χώρα, όπως δεν τους οφείλω καμμιά από τις βελτιώσεις του βιοτικού επιπέδου και των συνθηκών διαβίωσης που συνέβησαν στα χρόνια που ζω. Η πρόοδος που επετεύχθη στη χώρα συγκρινόμενη με τα άλματα που έκανε ο υπόλοιπος κόσμος, μόνο τιμή δεν περιποιεί στους κατά καιρούς άρχοντες. Βεβαίως στις βρώμικες πόλεις μας δεν βλέπεις πιά στους δρόμους τις κοπριές των αλόγων των αραμπάδων και των κάρων αλλά βρωμιές και ασχήμιες κάθε είδους από άναρχη δόμηση και πολεοδομικές παραβάσεις, μέχρι έλλειψη πεζοδρομίων και χώρων πρασίνου και αναψυχής. Επιμένω οτι η χώρα και ο λαός είναι σε διαρκή παρακμή με κύριους υπεύθυνους αυτούς που αποπροσανατολίζουν τους πολίτες και τους έχουν μετατρέψει σε μάζες. Ηγέτης υπεύθυνος τίμιος οραματιστής, που θα εμπνεύσει τον λαό (το ξαναλέω σοβαρά, κάτι ανάλογο με τον ηγέτη της ομάδας μας) δεν υπάρχει και όσο δεν τον βρίσκουμε τόσο το χειρότερο για εμάς και κυρίως για τα παιδιά μας, σπουδαγμένα ή όχι.

σημ. οι περισσότεροι από αυτούς που λες δεν είχαν σπίτια στο Ελληνικό και την Βουλιαγμένη, αγόρασαν σπίτια κυρίως στη Ν. Σμύρνη για να βρίσκονται (λογικό) κοντά στη δουλειά τους. Η μεταφορά απλά τους πρόσθεσε 2 ώρες στο πάνε έλα.