Μπήκε φουριόζος ο Ιαβέρης στο δωμάτιο.«Ρε συ», μου λέει (μερικές φορές είναι απότομος).
Δεν μίλησα γιατί ήξερα ότι θα συνεχίσει.
«Είναι μερικές μέρες τώρα, συνέχισε, που ξεκίνησα μια αναδρομή στις αναρτήσεις των «Αθλίων». Πολλές τις είχα ξεχάσει, άλλες τις βρήκα επίκαιρες, μερικές έξυπνες, κάποιες σαρκαστικές έως επιθετικές. Όμως αυτή η αναδρομή μ’ έκανε να αναρωτηθώ «ποιος είσαι ρε μεγάλε;»
«Είναι μερικές μέρες τώρα, συνέχισε, που ξεκίνησα μια αναδρομή στις αναρτήσεις των «Αθλίων». Πολλές τις είχα ξεχάσει, άλλες τις βρήκα επίκαιρες, μερικές έξυπνες, κάποιες σαρκαστικές έως επιθετικές. Όμως αυτή η αναδρομή μ’ έκανε να αναρωτηθώ «ποιος είσαι ρε μεγάλε;»
Όλους τους παίρνεις σβάρνα, δεν έχεις γράψει καλή κουβέντα για κανέναν, κάνεις κριτική εκ του ασφαλούς, καφενειακές αναλύσεις, κάτι φωτογραφικά ρεπορτάζ θεμάτων και καταστάσεων του κώλου που είναι καθημερινότητα για όλους, απλά όλοι δεν γυρνάνε με τη φωτογραφική μηχανή στο χέρι γιατί έχουν άλλα σοβαρότερα να κάνουν, μας έχεις πρήξει με τον ΠΑΟΚ, σιγά την ομάδα μωρέ, έχεις λύσεις για όλα λες και κατέχεις την αλήθεια, εσύ ο χρήσιμος απέναντι στους άχρηστους»
Μ’ έβαλε σε σκέψεις πρωινιάτικα. «Λες;»
Βέβαια οι αναρτήσεις είναι δικές μου και ίσως γι αυτό η κριτική μου γι αυτές να είναι θετική, αν και πιστεύω πως αν πραγματευόμουν σήμερα τα ίδια θέματα ίσως να πρόσθετα κι άλλη ειρωνεία χλευασμό θυμό σκληρότητα. Αλλά το θέμα που έθιξε ο Ιαβέρης ήταν η γενική εικόνα που βγάζω προς τα έξω. Λες να ‘χει δίκιο; Μήπως πράγματι οι φίλοι επισκέπτες σκέφτονται το ίδιο; Μπα… θα το καταλάβαινα, θα μου το ‘λεγαν, στο κάτω κάτω όλα τα σχόλια δημοσιεύονται χωρίς καν προέγκριση… μπα... να δεις που ζηλεύει, θα τον φτιάξω εγώ.
«Δε μου λες ρε βρωμόμπατσε, συντηρητικό γομάρι, δεν θ’ αλλάξεις ποτέ; Μια ζωή στη συντήρηση και στον καθωσπρεπισμό θα είσαι; Επειδή εσύ είσαι αφομοιωμένος από το σύστημα, βολεμένος και χωρίς προβλήματα, αρνητικός σε οποιαδήποτε αλλαγή, θα πρέπει εγώ να κάνω το κορόϊδο; Να κάτσεις να ξαναδιαβάσεις και να έρθεις να μου πεις ΠΟΥ λέω ψέματα και που λέω υπερβολές, σε ποιόν επιτέθηκα αδίκως, ποιος δεν άξιζει ακόμα και χειρότερα απ’ αυτά που τού ‘σειρα;
Μ’ έβαλε σε σκέψεις πρωινιάτικα. «Λες;»
Βέβαια οι αναρτήσεις είναι δικές μου και ίσως γι αυτό η κριτική μου γι αυτές να είναι θετική, αν και πιστεύω πως αν πραγματευόμουν σήμερα τα ίδια θέματα ίσως να πρόσθετα κι άλλη ειρωνεία χλευασμό θυμό σκληρότητα. Αλλά το θέμα που έθιξε ο Ιαβέρης ήταν η γενική εικόνα που βγάζω προς τα έξω. Λες να ‘χει δίκιο; Μήπως πράγματι οι φίλοι επισκέπτες σκέφτονται το ίδιο; Μπα… θα το καταλάβαινα, θα μου το ‘λεγαν, στο κάτω κάτω όλα τα σχόλια δημοσιεύονται χωρίς καν προέγκριση… μπα... να δεις που ζηλεύει, θα τον φτιάξω εγώ.
«Δε μου λες ρε βρωμόμπατσε, συντηρητικό γομάρι, δεν θ’ αλλάξεις ποτέ; Μια ζωή στη συντήρηση και στον καθωσπρεπισμό θα είσαι; Επειδή εσύ είσαι αφομοιωμένος από το σύστημα, βολεμένος και χωρίς προβλήματα, αρνητικός σε οποιαδήποτε αλλαγή, θα πρέπει εγώ να κάνω το κορόϊδο; Να κάτσεις να ξαναδιαβάσεις και να έρθεις να μου πεις ΠΟΥ λέω ψέματα και που λέω υπερβολές, σε ποιόν επιτέθηκα αδίκως, ποιος δεν άξιζει ακόμα και χειρότερα απ’ αυτά που τού ‘σειρα;
Οι καφέδες που παρήγγειλα στο αναψυκτήριο του Μαγγίνα πριν ενάμισυ χρόνο ακόμα να ‘ρθουν, τα χρήματα που έχασα στο χρηματιστήριο δεν τα ξανάδα, τα λεφτά των Ταμείων μου κάναν φτερά, οι κάθε λογής απατεώνες φιγουράρουν ακόμα στα κανάλια, τα παιδιά μου μισοδουλεύουν, η σύνταξη της μάνας μου μειώθηκε, η χώρα μου έγινε ξέφραγο αμπέλι, τα ποτάμια και οι λίμνες αργοπεθαίνουν, τα δάση καίγονται ή αποχαρακτηρίζονται, στον 21ο αιώνα ακόμα δεν μπορούν οι αληταράδες να αποφασίσουν τι είναι δάσος, η δημόσια περιουσία που φτιάχτηκε με τα λεφτά των μπαμπάδων και των παππούδων μας ξεπουλιέται, σπατάλες και λαδώματα, συμψηφισμοί και παραγραφές, συγκαλύψεις και κουκουλώματα, όλα σε βάρος μου, όλοι αθώοι!
Ποιος είναι υπεύθυνος για όλα αυτά ρε και για τόσα άλλα που μπορώ να μιλάω με τις ώρες ε;
Κι έρχεσαι και με ειρωνεύεσαι για ξερόλα και κακοπροαίρετο. Για κάνε μου τη χάρη…
Και που ‘σαι;
Ειδικά για τον ΠΑΟΚ δεν θέλω να ξαναπείς κουβέντα.
Ποιος είναι υπεύθυνος για όλα αυτά ρε και για τόσα άλλα που μπορώ να μιλάω με τις ώρες ε;
Κι έρχεσαι και με ειρωνεύεσαι για ξερόλα και κακοπροαίρετο. Για κάνε μου τη χάρη…
Και που ‘σαι;
Ειδικά για τον ΠΑΟΚ δεν θέλω να ξαναπείς κουβέντα.
Ντάξει;»
Για το "τις πταίει", δεν αρκεί να ρίχνουμε το ανάθεμα "ψηλά". Συνήθως, οι συνένοχοι βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής...
ΑπάντησηΔιαγραφήδιαγαλαξιακά αν το δείς το θέμα είμαστε ένα τίποτα....
ΑπάντησηΔιαγραφή@ab irato, ούτε συζήτηση οτι φταίμε εμείς τα βόδια, αλλά λέμε...
ΑπάντησηΔιαγραφή@palalos, ώπα! το πλάτυνες το θέμα...
Έχω βαθιά εμπιστοσύνη στο δημοκρατικό πολίτευμα, αν και διαφωνώ με πολλές από τις αρχές λειτουργίας της. Με όλα αυτά τα κακά που ανέφερες και συμφωνώ με την αγανάκτησή σου, έγιναν και πάρα πολλά καλά και σημαντικά που δεν ξέρω γιατί θέλεις μόνιμα να τα ξεχνάς. Ίσως γιατί πίστεψες σ’ αυτούς που δεν άξιζαν την αγάπη σου και γνώρισες τη στοργή και την αφοσίωση (που λέει ο λόγος) από εκείνους που δεν μπόρεσες ν’ αγαπήσεις. Για την κατάσταση των παιδιών μας φταίμε όλοι και κυρίως εμείς οι γονείς που πιστέψαμε ότι η κοινωνία έχει υποχρέωση να τα φροντίσει σαν αιώνιους χαϊδεμένους έφηβους. Τα εργασιακά προνόμια κατακτήθηκαν με αίμα και αγώνες, με συνδικαλισμό και πεζοδρόμιο, με γνώση και πίστη στα δικαιώματα του εργαζόμενου. (Ο εργοδοτικός συνδικαλισμός των βιομηχάνων και της ΔΑΚΕ είναι άλλο ανέκδοτο.) Κι αυτά δεν διδάσκονται στα σχολεία, είναι υποχρέωση του κάθε συνειδοποιημένου πολίτη στο μέλλον της κοινωνίας. Εύχομαι τα δικά σου παιδιά να θεωρούν τη ψήφο και τη συμμετοχή σημαντικότερη από τον φραπέ στην παραλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Τούμπα δεν την έκτισε το κράτος αλλά οι «πιστοί» θυσιάζοντας ακόμα και την αργία της ξεκούρασης κουβαλώντας τα υλικά απ’ το …σπίτι. Έτσι δέσανε τα’ ατσάλι…
και λιγα του ειπες του προσκυνημένου προβοκάτορα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Μιχάλη, πολύ θα ήθελα να μου θυμίσεις 10 καλά που έγιναν τα τελευταία 30 χρόνια, χωρίς βέβαια ΕΕ, ΟΝΕ, και τα παρεμφερή που ήταν "εκ των ουκ άνευ".
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν αποκλείεται να τα ξεχνάω.
Αλήθεια το λέω...
Η πολιτική είναι η επιστήμη της συμπεριφοράς, που καθορίζει τις σχέσεις μεταξύ των πολιτών που αποφάσισαν να ζουν σε κοινωνία πολιτών δηλ. σε πόλη όταν συνειδοποίησαν το αδιέξοδο της βαρβαρότητας. Η πολιτική είναι προσωπική ιστορία για τον καθένα μας και κατευθύνει της επιλογές του εφ’ όσον υπάρχει μέσος νους, δηλ. κάνουμε πολιτικές αναφορές και όχι «θρησκευτικές», πολιτικολογούμε και δεν θρησκειολογούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατάλαβα την ζωή σε μια παράγκα απέναντι από το παλιό υδραγωγείο στη Καλλιθέα. Η οικογένειά μου όπως και το 59% των συμπατριωτών μου το 1977 δεν διέθετε μπάνιο με ζεστό νερό, ούτε καν καζανάκι στη τουαλέτα. Όπως το 64% των Ελλήνων το 1974 χρησιμοποιούσα για υγιεινή χρήση εφημερίδα και όχι σχετικό χαρτί. Δούλευα από 11 χρονών για να συμβάλλω στο οικογενειακό εισόδημα, γιατί ο ακροδεξιός παρακρατικός πατέρας μου ο κυρ Βασίλης ο παγοπώλης, είχε τις αρχές που γαλούχησαν τους έλληνες επί 10ετίες και δημιούργησαν τα καραμανλικά ζόμπι που τα χαιρόμαστε και σήμερα στην καθημερινότητα που τόσο γλαφυρά περιγράφεις στοχευόμενα, χωρίς να φοράς τα γυαλιά σου από συνήθεια και αμέλεια.
Τιμώντας την καταγωγή και την παιδεία που του προσέφερε το ελληνοχριστιανιό ιδεώδες του παλιού χωροφύλακα κι επειδή θεωρούσε ότι τα γράμματα χαλάν τον άνθρωπο και τον κάνουν κομουνιστή με το συμπάθιο, με απέτρεπε από τα γράμματα και τη γνώση που τόσο αγαπούσα και αγαπώ. Παρ’ όλα αυτά και χωρίς φροντιστήριο το 1974 πέρασα στο πανεπιστήμιο. Αναγκάσθηκα το 1976 να πάω εθελοντής στο στρατό για να μπορέσω να επιβιώσω και να σπουδάσω. Πρώτος μισθός 2.700 δρχ.
Πέρασαν τα χρόνια. Σήμερα είμαι συνταξιούχος των 2.500€ με εξωτερική συμπληρωματική δουλειά ,έχω καλή οικογένεια, τα παιδιά μου σπουδάζουν,δύο σπίτια, παραθαλάσσιο οικόπεδο, δύο αυτοκίνητα, δύο μηχανές, γνώρισα τον κόσμο, ο μεγάλος γιος (25 χρόνων) τελειώνει το διδακτορικό του και παράλληλα έχει σχολή εκμάθησης υπολογιστών, έχω άριστη υγεία και δεν χρωστώ σε κανέναν. Όλα αυτά όμως δεν έγιναν τυχαία, ήταν η πολιτική απόφαση να στηριχτεί η μεσαία τάξη και να δοθεί η δυνατότητα στο μισθωτό να ζήσει ευρωπαϊκά καταναλώνοντας αστικά. Αυτή η διαφοροποίηση στη καθημερινότητα μέσα σε 30 χρόνια που θέλεις να την ξεπερνάς καταγγέλλοντας τον Πάγκαλο και το Σημίτη, δεν αφορά μόνο εμένα αλλά χιλιάδες σαν εμένα και το αποδεικνύουν οι στατιστικές. Το 1978 το ποσοστό ιδιοκατοίκησης ήταν 38% και σήμερα 82%, εξοχική κατοικία είχε το 9% και σήμερα το 41%, αυτοκίνητο το 12% και σήμερα 91%. Βέβαια υπήρχαν και υπάρχουν εργαζόμενοι μισθωτοί που απείργησαν γιατί η πολιτεία του Σημίτη μετέφερε το Α/Δ στα Σπάτα από το Ελληνικό και δεν βόλευε η μετακίνηση από τη Βούλα, και τη Βουλιαγμένη που είχαν τα φτωχικά τους. Οι ίδιοι που κάνουν γαργάρα ότι η γενιά των 700€ έγινε των 350€ με τη ψήφο τους, προωθώντας συνδικαλιστές απογόνους γερμανοτσολιάδων αλλά Μανώλη, για ν’ αλλάξουν τον κακομαθημένο εργαζόμενο. Οι ίδιοι που κακαρώνουν το καραγκιόζικο ποντιακό πατριωτισμό του Φωμιάδη και των ομοίων του. Τι να κάνουμε φίλε «άθλιε», αυτά έχει η ζωή και η παλιοκοινωνία που άλλους τους ανεβάζει και άλλους τους χαντακώνει. Λυπάμαι που ανήκεις στη μειοψηφία των ελλήνων που αυτά τα χρόνια δεν είδε κανένα καλό στη προσωπική του ζωή. Νομίζω ότι αξίζεις τα καλύτερα. Καλημέρα και καλή ψήφο.
ΥΣ: Παρασύρθηκα και έγραψα πολλά. Συγνώμη για τη κατάχρηση του χώρου…
@Μιχάλη, πρώτα πρώτα ο χώρος είναι ατελείωτος όλος δικός σας και δεν ξοδεύουμε και χαρτί. Δεύτερο και κυριότερο, εκτιμώ βαθύτατα την "εξομολόγηση" μέσω των Αθλίων. Φίλε Μιχάλη, δημοσιεύω τώρα σε λίγο, μια ανάρτηση τώρα αμέσως σχετική με τη "διαφωνία μας".
ΑπάντησηΔιαγραφή