Επιδίδεται προς «τον Εκλαμπρότατον Κόνσολα της Μ. Βρετανίας» Διακήρυξη που υπογράφεται από τους Π.Π. Γερμανό, επίσκοπο Κερνίτσης Προκόπιο, Ανδρέα Ζαΐμη, Ανδρέα Λόντο, Μπενιζέλο Ρούφο, Σωτήρη Θεοχαρόπουλο και Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλο η οποία λέει.
«Ημείς το Ελληνικόν Έθνος των Χριστιανών, βλέποντες ότι μας καταφρονεί το Οθωμανικόν έθνος, απεφασίσαμεν ή να αποθάνωμεν όλοι, ή να ελευθερωθώμεν…Οι ένδοξοι πρόγονοί μας εφάνησαν ωφέλιμοι εις την ανθρωπότητα. Διά τούτο ειδοποιούμεν την Εκλαμπρότητά σας και σας παρακαλούμεν να προσπαθήσετε να ήμεθα υπό την εύνοιαν και προστασίαν του μεγάλου τούτου κράτους…»
Την ίδια μέρα ο Μέτερνιχ δηλώνει για την Ελληνική Επανάσταση:
«Η υπόθεση αυτή πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν κάτι που βρίσκεται έξω από τον πολιτισμό».
Κι έτσι, ξεκίνησε η λαμπρή πορεία του προτεκτοράτου - κατάσταση που συνεχίζεται έως τις ημέρες μας. Το χυδαίο της κατάστασης φαίνεται από την ξετσιπωσιά εκείνων, οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονταν ως: "Αγγλικό Κόμμα", Γαλλικό Κόμμα" και "Ρωσικό Κόμμα". Για τον ρόλο της Εκκλησίας, ας μη μιλήσουμε καλύτερα. Ακολούθησε ένας (;) οδυνηρός εμφύλιος, οι συνήθεις άκαπνοι και παρασιτικοί πολιτικάντηδες εξολόθρευσαν εκείνους οι οποίοι (στην κυριολεξία) είχαν ματώσει για μια ιερή υπόθεση και τη συνέχεια τη γνωρίζουμε. "Εθνική ανεξαρτησία", κατά ως έλεγε και ο "αείμνηστος σοσιαλιστής" με το ζιβάγκο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια χούφτα ανδρείοι χωρίς μόρφωση οι περισσότεροι, ξέθαψαν μετά από 2000 χρόνια την «σβησμένη φλόγα που πάντα καίει» και έκαναν ακόμα και τον Μέτερνιχ ν’ ασχοληθεί μαζί τους όταν έσβηναν λαούς από το χάρτη και φυλές για «μικρότερα» «ολισθήματα». Και παρ’ όλες τις αντιξοότητες και τις αμαρτίες υμών και την κατάρα της απαιδείας πήγαμε μπροστά. Μπορεί και περισσότερο απ’ ότι αξίζαμε και θέλαμε. Κανένα λάθος ή έγκλημα πολιτικό κατά την διάρκεια και μετά την επανάσταση δεν μπορεί να μειώσει το καθ’ αυτό γεγονός. Η Ελλάς έστω κι έτσι έγινε κρατική οντότητα και οι ¨Έλληνες έθνος των Ελλήνων, όσο και κάποιοι να προτιμούν των ρωμιών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρατηρώ ότι αυτοί που φώναζαν ότι για όλα φταίει ο μισθός των μισθωτών του άθλιου πράσινου κράτους, απελπισμένοι από τη διακυβέρνηση του κουρασμένου δαμαλιού και της παρέας του, άλλαξαν κασέτα και τώρα τους φταίει η ράτσα και η….παλιανθρωπιά μας. Το να καθίσεις μπροστά στον καθρέπτη και να φωνάξεις «ΑΧΡΗΣΤΟΙ» είναι οδυνηρό αλλά εξόχως θεραπευτικό. Καλησπέρα Γιάννη Αγιάννη και αφέντη Ιαβέρη.
@ab irato, κι αν για κείνες τις δύσκολες ώρες ήταν λογικό να ζητά κανείς στηρίγματα, τι να πούμε για την εθελόδουλη συμπεριφορά που ακολούθησε και που παρά τα τόσα παθήματα δεν μας δίδαξε τίποτα...
ΑπάντησηΔιαγραφή@Μιχάλη, δεν υπάρχει ούτε ένας τους να έχει συναίσθηση του τι γίνεται;