Στις 18 Νοεμβρίου 2008, είχα κάνει μια ανάρτηση με τίτλο "Η Θεσσαλονίκη αποκτά αυτό που της έλειπε" αναφερόμενος στο κτίριο που κατασκευαζόταν στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου. Η ανάρτηση τελείωνε με την φράση "Κάτι λείπει από την αυλή, κάτι που υπήρχε πριν, και περιμένω τα εγκαίνια γιατί ίσως υπάρχει λαμογιά στη μέση"
Και ο καιρός ήρθε
Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπετε μια εξαιρετική αυλόπορτα παλιού αρχοντικού από μασιφ ξύλινα μαδέρια, διακοσμημένη με μεγάλα καρφιά και με σκεπή από κεραμίδια που υπήρχε στην αυλή του μουσείου
Αυτή η πόρτα δεν υπάρχει πιά, όπως και μια πλάβα (βάρκα χωρίς καρίνα) από τη λίμνη των Γιαννιτσών.
Αναρωτιέμαι τι έγιναν αυτά τα εκθέματα μιας και δεν μπαίνουν σε εσωτερικούς χώρους.
Ξέρει κανείς; ακούει κανείς;
Θα περιμένω λίγο και θα αποτανθώ στη Διεύθυνση νεωτέρων μνημείων
Ρε μπας και την πόρτα την απαλλοτρίωσες εσύ; Δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά το χαβιάρι...
ΑπάντησηΔιαγραφή@swell, λυσάξατε με το χαβιάρι ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήκι αν ακόμα ο Γιάννης Αγιάννης ήθελε να την απαλλοτριώσει, ο Ιαβέρης δεν τα επιτρέπει αυτά!
καμιά βόλτα κατα ανατολικά προάστια,τι λές? σου πέρασε από το μυαλό?
ΑπάντησηΔιαγραφή@taspa, βεβαίως...
ΑπάντησηΔιαγραφή