1964
Υπόθεση Λαμπράκη.
Υπόθεση Λαμπράκη.
Ύστερα από ανακρίσεις 19 μηνών, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών παραπέμπει για ανθρωποκτονία από πρόθεση τους Γκοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη και για ηθική αυτουργία τους (φον) Γιοσμά και Καπελώνη.
Οι αξιωματικοί της Χωροφυλακής παραπέμπονται για απλή παράβαση καθήκοντος.
Eκτός από τις μπουγάτσες της, η Θεσσαλονίκη της εποχής ήταν φημισμένη για το παρακράτος της. Λίγο η γεωγραφική της θέση – φάτσα στον εκ Bορράν κομουνιστικόν κίνδυνον – λίγο η προϊστορία της στον τομέα των πολιτικών δολοφονιών – όπως αυτή του Aμερικανού δημοσιογράφου Πολκ που αποδόθηκε σε κομουνιστές, ενώ κατά τα φαινόμενα έγινε από παρακρατικούς και ανθρώπους του υποκόσμου – είχαν καταστήσει την πόλη επίκεντρο κάθε είδους παρακρατικών δραστηριοτήτων. H δεξαμενή των παρακρατικών είναι αστείρευτη: λούμπεν προλετάριοι που, για να κάνουν ένα μεροκάματο ή να έχουν έναν πάγκο μικροπωλητή, έπρεπε να τα έχουν καλά με τον χωροφύλακα. Ακροδεξιοί κατάλοιπα του Eμφυλίου ή και συνεργάτες των Γερμανών που χρησιμοποιούν τον αντικομουνιστικό αγώνα ως την κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Μέλη του υποκόσμου τους οποίους είχε στο χέρι η Aσφάλεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήOι βασικοί κατηγορούμενοι στη δολοφονία του Λαμπράκη είναι χαρακτηριστικοί των κατηγοριών αυτών:
ο Σπύρος Kοτζαμάνης οδηγός του τρίκυκλου,το είχε αγοράσει με δάνειο αλλά, για να το ξεπληρώσει έπρεπε να κάνει κούρσες και εκτός Θεσσαλονίκης πράγμα αδιανόητο χωρίς την άδεια της χωροφυλακής. Kλεφτοκοτάς τις ελεύθερες ώρες του, είχε βρεθεί πολλές φορές στο τμήμα κατηγορούμενος για κάθε είδους παραβάσεις, για να αφεθεί στη συνέχεια ελεύθερος από τον εκάστοτε διοικητή του τμήματος, που του εμφυσούσε το πιστεύω της εποχής: «Eγκληματίας ας είσαι, κλέφτης ας είσαι, κομουνιστής να μην είσαι».
O Eμ.Eμμανουηλίδης συνεπιβάτης του τρίκυκλου,ο άνθρωπος που σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες έδωσε το δολοφονικό χτύπημα στον Λαμπράκη, έχει πλούσιο ποινικό μητρώο: βιασμοί, κλοπές και μια αποπλάνηση ανηλίκου το 1961.
O Ξενοφών Γιοσμάς, πρόεδρος της παρακρατικής οργάνωσης Σύνδεσμος Aγωνιστών και Θυμάτων Eθνικής Aντιστάσεως και αξιωματικός του Γ’ Pάιχ, ήταν τόσο ιδεολόγος ναζιστής, ώστε είχε ορκιστεί υπουργός στην κυβέρνηση Tσιρονίκου - μια κυβέρνηση-φάντασμα που ακολούθησε τους Γερμανούς μετά την αποχώρησή τους από την Eλλάδα! Kαταδικασμένος σε θάνατο για δωσιλογισμό, είχε αποφύγει την εκτέλεση της ποινής, βάζοντας την πείρα του στην υπηρεσία του αντικομουνιστικού αγώνα. Στα μαχητικά τμήματα της οργάνωσης του «φον Γιοσμά» ανήκε ο Γκοτζαμάνης. Tην Πρωτομαγιά του 1962 είχε επιτεθεί εναντίον μιας εργατικής συγκέντρωσης και παρέα με ορισμένους ακόμη τραμπούκους είχε καταδικαστεί για βιαιοπραγίες τον Iανουάριο του 1963.
H άνθηση των παρακρατικών ομάδων είναι τόσο μεγάλη, ώστε για να αναγνωρίζονται μεταξύ τους και από την αστυνομία φορούν στο πέτο τους μια καρφίτσα.
Σήμερα η πόλη είναι πάλι στο έλεος των παρακρατικών που ουσιαστικά διοικούν την πόλη σε συνεργασία με τους γύφτους και το εισαγόμενο οργανωμένο έγκλημα από τον Καύκασο, την Αλβανία, τη Ρουμανία, τη Ρωσία….
Σημαντικό ρόλο στις αποκαλύψεις της δολοφονίας του Γ. Λαμπράκη έπαιξε και η μαχητική έρευνα και αρθρογραφία τριών δημοσιογράφων που είχαν ανέβει στη Θεσσαλονίκη για να καλύψουν το θέμα: Του Γιώργου Ρωμαίου του Βήματος (μετέπειτα υπουργού του ΠΑΣΟΚ), Γιάννη Βούλτεψη της Αυγής και Δημήτρη Μπέρτσου (της τότε μεγάλης σε κυκλοφορία Ελευθερίας των Αθηνών).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο εδώλιο του κατηγορουμένου θα καθίσουν τελικά τριάντα ένας παρακρατικοί και αξιωματικοί, οι τελευταίοι, όμως, κατηγορούνται (πλην του ηθικού αυτουργού Kαπελώνη) για το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος. H δίκη κράτησε 65.550 ώρες, οι μάρτυρες ήταν 165, οι συνήγοροι 20, η δικογραφία ζύγιζε 11 κιλά. Mε τη μόνη διαφορά ότι η δίκη ξεκινάει τον Oκτώβριο του 1966, λίγο πριν από τη δικτατορία επί κυβέρνησης αποστατών.
Tι έγιναν τα βασικά πρόσωπα
Tίγρης-Σωτηρχόπουλος: Kαταδικάστηκαν για συκοφαντική δυσφήμηση του συνταγματάρχη Kαμουτσή.
Aσπιώτης, τροχονόμος: Mετατέθηκε στην Hλεία.
Γιώργος Tσαρουχάς: Δολοφονήθηκε με βασανιστήρια το 1968.
Σαρτζετάκης-Δελαπόρτας: Aποπέμφθηκαν από το δικαστικό σώμα το 1968.
Pωμαίος: Συνάντησε τον Σαρτζετάκη στις φυλακές Kορυδαλλού.
Bούλτεψης: Διεγράφη από την EΣHEA στις 24 Aπριλίου του 1967. Aυτοεξορίστηκε στη Pώμη.
Mπέρτσος: Kαταδικάστηκε από το Στρατοδικείο και στάλθηκε στις ίδιες φυλακές Θεσσαλονίκης όπου βρίσκονταν οι Eμμανουηλίδης-Kοτζαμάνης.
Eμμανουηλίδης-Kοτζαμάνης: Aμνηστεύθηκαν από τη χούντα.
Kόλλιας: Oρκίστηκε πρωθυπουργός την 21η Aπριλίου του ’67.
Xολέβας: Έγινε υπουργός της δικτατορίας.
Μιχάλη Ρ., η τελευταία παράγραφος είναι και η ανησυχητική μιας και αναφέρεται στο σήμερα. Τα άλλα καλώς κακώς ανήκουν στο παρελθόν, είναι Ιστορία. Λύσε μου μια απορία. Γιατί δεν κάνεις ανάλογες αναρτήσεις στο δικό σου μπλογκ; Μη φανταστείς οτι ενοχλούμαι, αλλά απ' ότι φαίνεται έχεις τόσα να γράψεις ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιχάλη Ρ. η τελευταία παράγραφος που λέω, είναι για το πρώτο μέρος του σχολίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δεύτερο σχόλιό σου ενισχύει την απορία που εξέφρασα.
Αν θέλεις στείλε μου το e-mail σου να σου πω κάτι ιδιωτικά
Δεν μπορώ ν’ ανοίξω το “mail” σου. Το δικό μου είναι: "mroupas@yahoo.gr"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά ένα περίεργο τρόπο,το δικό σου εμφανίζεται σαν ανύπαρκτο. Εκείνο που ήθελα να πω είναι γιατί δεν κάνεις στο ιστολόγιό σου αναρτήσεις με τέτοια θέματα; Υπάρχουν πολλοί που ενδιαφέρονται. Όπως και να 'χει, τα σχόλια και οι προσθήκες σου είναι πάντα ευπρόσδεκτες!
ΑπάντησηΔιαγραφή