Ο Ελληνικός στρατός υπό τον Διάδοχο Κωνσταντίνο, και υποεπιτελάρχη τον Βίκτωρα Δουσμάνη , αντιμετωπίζει την αντίσταση των Τουρκικών δυνάμεων στο Σαραντάπορο. Είναι η πρώτη μεγάλη μάχη του Ελληνικού στρατού εναντίον των Τούρκων στον Α΄ Βαλκανικό πόλεμο και το αποτέλεσμά της θα επηρεάσει το ηθικό του στρατεύματος για τις επόμενες επιχειρήσεις. Η μάχη θα ολοκληρωθεί στις 10 Οκτωβρίου και θα αποτελέσει θρίαμβο για τον Ελληνικό στρατό, σε μια περιοχή που εκτός από την φυσική της οχύρωση, είχε ενισχυθεί και με πρόσθετα οχυρωματικά έργα. Οι Τούρκοι θα αναγκαστούν να υποχωρήσουν στον Αλιάκμονα, αφήνοντας πίσω λάφυρα και πολεμοφόδια.
Την ίδια μέρα ολοκληρώνεται η κατάληψη της πρωτεύουσας της Λήμνου κι έτσι το νησί είναι το πρώτο του Αρχιπελάγους που ελευθερώνεται.
Την ίδια μέρα ολοκληρώνεται η κατάληψη της πρωτεύουσας της Λήμνου κι έτσι το νησί είναι το πρώτο του Αρχιπελάγους που ελευθερώνεται.
Δεν είναι ετσι !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Τούρκοι είχαν οχυρώσει τα στενά και οι Ελληνες με μετωπικές και ασυντόνιστες επιθέσεις και χωρίς κάλυψη πυροβολικού προσπαθούσαν να καταλάβουν τα οχυρά των Τούρκων. Οι απώλειες ήταν τεράστιες.
Διαπιστώθηκε όμως ότι μία διάβαση που έβγαζε κάτω από τα Σέρβια, κοντά σε ένα χάνι, ήταν αφύλακτη. Ο ίλαρχος Μοσχόπουλος πήρε εντολή να περάσει από την διάβαση αυτή και όταν εφτασε στη άλλη ακρή της ακροβολίστηκε στις πλαγιές των εκατέρωθεν λόφων στην διάβαση του Σαρανταπορου με δική του και μόνον προτωβουλία.
Οι Τούρκοι όταν πληροφορήθηκαν ότι ήταν αποκλεισμένα τα μετωπιστέν τους εγκατέλειψαν τις θέσεις τους νύχτα και προσπάθησαν να διαφύγουν μέσα από την διάβαση που εκανε την ενέδρα ο Μοσχόπουλος.
Αποτέλεσμα αυτού ήταν να αποδεκατιστούν και στην προσπάθειά τους να διαφύγουν έκωβαν τους ιμάντες που είχαν τα κανόνια για να πάρουν τα άλογα και να φύγουν.
Τα κανόνια και πάρα πολί άλλο υλικό έπεσαν λάφυρα στον Ελληνικό Στρατό. Τα πυροβόλα αυτά ήταν εκτεθημένα για πολλά χρόνια μπροστά στο Γ Σώμα Στρατού στην Θεσσαλονίκη.
Σε όλους τους πολέμους η συμετοχή του διαδόχου ¨κωσταντίνου ¨ ήταν από μηδενική έως αρνητική αυτός ήταν και ο υπεύθυνος για την ήττα του 1897 . Σε ότι αφορά τον Δούσμανης το μόνο που ήξερε ήταν να κάνει απροετοίμαστες μετωπικές επιθέσεις με λογική απλού λοχία σε οχυρωμένες θέσεις του αντιπάλου με τεράστιες απώλειες του πρωσοπικού του κάτι που επανέλαβε και στην μάχη του Κιλκίς , στον Β Βαλκανικό. Το μόνο πρωσόν του ήταν ότι ανήκε μαζύ με τον Μεταξά στον κύκλο των αυλοκολάκων του Κωσταντίνου.
@ανώνυμε, ποιό πράγμα δεν ήταν έτσι; Την ευθύνη των επιχειρήσεων είαν οι δύο που αναφέρω, δεν τους εκθειάζω απλά ήταν οι επικεφαλής των επιχειρήσεων. Οι ελληνικές δυνάμεις νίκησαν, οι τουρκικές υποχώρησαν στον Αλιάκμωνα, το ηθικό του στρατού ανέβηκε κατακόρυφα, ποιό ακριβώς ΔΕΝ ήταν έτσι;
ΑπάντησηΔιαγραφή