Επειδή διάβασα διάφορα για την ομάδα μου…

...αναρτήσεις σε μπλογκ, σχόλια στο δικό μου, ειρωνικά ή επιθετικά, για Ούννους κλπ, έχω να πω μερικά πραγματάκια σε κάποιους που δεν βλέπουν παρά το χρώμα της δικής τους ομάδας και ενημερώνονται μόνο από τα οπαδικά τους έντυπα (κάποιοι μάλιστα γράφουν και σ’ αυτά). Ο ΠΑΟΚ παλληκαράκια μου, ποτέ δεν υπήρξε κατεστημένο, ή χαϊδεμένος του κατεστημένου, ποτέ δεν του χαρίστηκε κάτι, κι όσοι αναφέρονται στο γήπεδο της Πυλαίας, ας μάθουν πρώτα. Ο ΠΑΟΚ στηρίχθηκε στο κληροδότημα του μακαρίτη Δεδέογλου και στον ενθουσιασμό της αθλητικής ηγεσίας για το ότι μια ελληνική ομάδα κατάκτησε ευρωπαϊκό τρόπαιο τόσα χρόνια μετά την παρωδία του «καλλιμάρμαρου». Ακόμα κι έτσι όμως, υπέστη μια πολυετή κοροϊδία και ταλαιπωρία με συνεχείς «θεμελιώσεις».
Ο ΠΑΟΚ μάγκες μου, δεν ήταν ποτέ πλούσιος, πάντα χρωστούσε αλλά ΠΑΝΤΑ ΠΛΗΡΩΝΕ. Ο ΠΑΟΚ ζεί και αναπνέει από την ανάσα των 19.000 διαρκείας για μια ομάδα που πέρυσι τερμάτισε ένατη, και από τα 30.000 φιλιά ζωής που του δίνουν αυτοί που ελπίζουν πως «ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΙΡΟΥΣ, ΠΑΛΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΘΑ ‘ΝΑΙ» γιατί τα πρωταθλήματα και τα κύπελλα που κατάκτησε έχουν δεκαπλάσια αξία από των άλλων (με εξαίρεση Λάρισα, Καστοριά, Ηρακλή). Όταν από τη δεύτερη αγωνιστική επιστρατεύονται τα κοράκια, φαίνεται ότι κάποιοι ανησυχούν, και ξέρετε κάτι; ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ κι ανησυχούν. ΚΑΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ εδώ πάνω!
Αυτά, κι όποιος κατάλαβε κατάλαβε, γιατί δεν πρόκειται να επάνέλθω σ’ αυτό το θέμα.