Ο φίλος μου άνοιξε το συρτάρι του κομοδίνου της γυναίκας του, κι έβγαλε ένα μικρό πακέτο τυλιγμένο σε ακριβό ριζόχαρτο.
Πέταξε το περιτύλιγμα και κοιτάζοντας το πακέτο μου είπε: «της το αγόρασα πριν 8-9 χρόνια στη Νέα Υόρκη…»
Άνοιξε το πακέτο και χάιδεψε το φίνο μετάξι.
«αυτά τα εσώρουχα δεν τα φόρεσε ποτέ…τα κρατούσε για μια ειδική περίπτωση…νομίζω ότι αυτή ΕΙΝΑΙ μια ειδική περίπτωση…»
Έμεινε για λίγο σκεφτικός και μετά άπλωσε τα εσώρουχα πάνω στο κρεββάτι μαζί με τα άλλα ρούχα που είχε ετοιμάσει να πάει στον νεκροθάφτη.
Γύρισε προς το μέρος μου. Δεν ξέρω αν μίλησε σε μένα όταν είπε
Μην κρατάς ποτέ και τίποτα για «μια ειδική περίπτωση» Κάθε μέρα που ζείς, είναι μια «ειδική περίπτωση»
Πέταξε το περιτύλιγμα και κοιτάζοντας το πακέτο μου είπε: «της το αγόρασα πριν 8-9 χρόνια στη Νέα Υόρκη…»
Άνοιξε το πακέτο και χάιδεψε το φίνο μετάξι.
«αυτά τα εσώρουχα δεν τα φόρεσε ποτέ…τα κρατούσε για μια ειδική περίπτωση…νομίζω ότι αυτή ΕΙΝΑΙ μια ειδική περίπτωση…»
Έμεινε για λίγο σκεφτικός και μετά άπλωσε τα εσώρουχα πάνω στο κρεββάτι μαζί με τα άλλα ρούχα που είχε ετοιμάσει να πάει στον νεκροθάφτη.
Γύρισε προς το μέρος μου. Δεν ξέρω αν μίλησε σε μένα όταν είπε
Μην κρατάς ποτέ και τίποτα για «μια ειδική περίπτωση» Κάθε μέρα που ζείς, είναι μια «ειδική περίπτωση»
πανέμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποκλίνομαι ταπεινά
ΑπάντησηΔιαγραφή