Ανέκδοτο με φοβερό δίδαγμα.

Κάποτε στον Άγιο Πέτρο στο Βατικανό, εργαζόταν ο Τζώρτζιο σαν καντηλανάφτης έχοντας βέβαια και τα καθήκοντα του επιστάτη. Εργαζόταν εκεί από πολύ νέος. Μια μέρα ο νέος εφημέριος του ναού του έδωσε μια μεγάλη λίστα ονομάτων που θα παραβρισκόταν σε μια επίσημη δοξολογία, και του ζήτησε να ετοιμάσει καρτελάκια για να τοποθετηθούν στα καθίσματα. Ο Τζώρτζιο όμως ήταν αγράμματος και το είπε στον εφημέριο, ο οποίος τον απέλυσε. Περίλυπος ο Τζώρτζιο περιφερόταν στην πλατεία του Βατικανού και παρά την απελπισία του, πρόσεξε ότι δεν υπήρχε πουθενά περίπτερο ή κατάστημα που να πουλάει τσιγάρα. Με την αποζημίωση από την απόλυση άνοιξε σε λίγες μέρες μια ταμπακερία η οποία από την πρώτη μέρα πήγε πολύ καλά. Σύντομα το μαγαζί διέθετε όλα τα είδη καπνιστού, πούρα εισαγωγής, καπνό για πίπες και στριφτά τσιγάρα, αναπτήρες, πουροκόφτες και φυσικά τσιγάρα. Η μεγάλη επιτυχία τον οδήγησε να ανοίξει κι άλλα τέτοια μαγαζιά σ’ όλη τη Ρώμη, οι παραγγελίες γινόταν πιά για μεγάλες ποσότητες και κάποια μέρα δέχθηκε την επίσκεψη Ολλανδών μεγαλεμπόρων που ήθελαν να προωθήσουν τα προϊόντα τους. Αφού έκλεισε η συμφωνία, οι Ολλανδοί τον ρώτησαν τι ακριβώς είχε σπουδάσει. Χωρίς να διστάσει ο Τζώρτζιο απάντησε ότι ήταν αγράμματος.
-Αγράμματος; ρώτησε έκπληκτος ένας τους, δηλαδή αν ξέρατε γράμματα τι θα είσαστε τώρα;
-Καντηλανάφτης στον Άγιο Πέτρο!