5 Ντορέ το «χάϊ κλας» καφέ
Είναι και τώρα εκεί στην πλατεία Τσιρογιάννη απέναντι από τον Λευκό Πύργο, μόνο που λέγεται «Ζύθος Ντορέ» και δεν είναι πιά καφέ αλλά μπυραρία. Σύχναζαν σχεδόν αποκλειστικά ηλικίες άνω των 35-40 και σέρβιρε καφέ, ούζο με μεζέ, διάφορα ποτά, αναψυκτικά και περιορισμένο αριθμό γλυκισμάτων. Επίσης εκτός από εφημερίδες (που διέθεταν όλα τα κυριλέ καφενεία, τοποθετημένες σε ειδικές καλαμένιες κατασκευές έτσι ώστε όσοι και να τις διάβαζαν δεν τσαλακωνόταν) είχε και 1-2 αργιλέδες. Καθημερινός θαμώνας και φανατικός του αργιλέ ήταν ο μακαρίτης Γιάννης Βελίδης, εκδότης της εφημερίδας «Μακεδονία» μια φυσιογνωμία στυλ Τσαρλς Λώτον, τόσο σοβαρός όσο και χωρατατζής, που μάλιστα είχε και δικό του τραπέζι δίπλα στην είσοδο. Η ήρεμη ατμόσφαιρα αυτού του μαγαζιού ταραζόταν κάθε χρόνο στην περίοδο του φεστιβάλ κινηματογράφου - όταν ακόμα οι προβολές του γινόταν στο Κρατικό θέατρο - κατά τη διάρκεια του οποίου το καφενείο γινόταν ο τόπος συνάντησης όλων των κινηματογραφικών συντελεστών και το πλήθος μαζευόταν απ’ έξω για να δεί τ’ αστέρια του ελληνικού σινεμά.
5α Φλόκα το «χάϊ κλας» καφεζαχαροπλαστείο
Γωνία Τσιμισκή και Αγίας Σοφίας, τώρα είναι κατάστημα γυναικείων ρούχων (Dill). Ήταν το αντίστοιχο του Παπασπύρου και του Ζόναρς της Αθήνας, αλλά πιο μικρό, πιο ατμοσφαιρικό. Μόνιμο στέκι επωνύμων της πόλης, σπανίως έμπαινε κάποιος που δεν ήταν ή δεν αισθανόταν οτι ήταν «κάποιος». Καφέδες και γλυκά επιπέδου με υποδειγματικό σερβίρισμα. Χαρακτηριστικότερος θαμώνας ο αείμνηστος πρωτοποριακός σκηνοθέτης Τάκης Κανελλόπουλος συντροφιά με άλλους ανθρώπους του πνεύματος και της τέχνης.
Είναι και τώρα εκεί στην πλατεία Τσιρογιάννη απέναντι από τον Λευκό Πύργο, μόνο που λέγεται «Ζύθος Ντορέ» και δεν είναι πιά καφέ αλλά μπυραρία. Σύχναζαν σχεδόν αποκλειστικά ηλικίες άνω των 35-40 και σέρβιρε καφέ, ούζο με μεζέ, διάφορα ποτά, αναψυκτικά και περιορισμένο αριθμό γλυκισμάτων. Επίσης εκτός από εφημερίδες (που διέθεταν όλα τα κυριλέ καφενεία, τοποθετημένες σε ειδικές καλαμένιες κατασκευές έτσι ώστε όσοι και να τις διάβαζαν δεν τσαλακωνόταν) είχε και 1-2 αργιλέδες. Καθημερινός θαμώνας και φανατικός του αργιλέ ήταν ο μακαρίτης Γιάννης Βελίδης, εκδότης της εφημερίδας «Μακεδονία» μια φυσιογνωμία στυλ Τσαρλς Λώτον, τόσο σοβαρός όσο και χωρατατζής, που μάλιστα είχε και δικό του τραπέζι δίπλα στην είσοδο. Η ήρεμη ατμόσφαιρα αυτού του μαγαζιού ταραζόταν κάθε χρόνο στην περίοδο του φεστιβάλ κινηματογράφου - όταν ακόμα οι προβολές του γινόταν στο Κρατικό θέατρο - κατά τη διάρκεια του οποίου το καφενείο γινόταν ο τόπος συνάντησης όλων των κινηματογραφικών συντελεστών και το πλήθος μαζευόταν απ’ έξω για να δεί τ’ αστέρια του ελληνικού σινεμά.
5α Φλόκα το «χάϊ κλας» καφεζαχαροπλαστείο
Γωνία Τσιμισκή και Αγίας Σοφίας, τώρα είναι κατάστημα γυναικείων ρούχων (Dill). Ήταν το αντίστοιχο του Παπασπύρου και του Ζόναρς της Αθήνας, αλλά πιο μικρό, πιο ατμοσφαιρικό. Μόνιμο στέκι επωνύμων της πόλης, σπανίως έμπαινε κάποιος που δεν ήταν ή δεν αισθανόταν οτι ήταν «κάποιος». Καφέδες και γλυκά επιπέδου με υποδειγματικό σερβίρισμα. Χαρακτηριστικότερος θαμώνας ο αείμνηστος πρωτοποριακός σκηνοθέτης Τάκης Κανελλόπουλος συντροφιά με άλλους ανθρώπους του πνεύματος και της τέχνης.
Εμενα στη Θεσσαλονίκη περί τις 3 μέρες τη βδομάδα για πάνω απο ένα χρόνο, (εργοτάξιο).
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα ξεχάσω το ΟΛΥΜΠΟΣ ΝΑΟΥΣΑ!
Τρώγαμε εκεί για μεσημέρι (5 το απόγευμα) και το βράδυ πηγαίναμε για γαρίδες στην Αρετσού. Εγω έτρωγα τουλάχιστον 4 πιάτα στο Ο.Ν., αφού είχα φάει για πρωϊνό τον αγλέουρα και στις 11, άλλη μια ψωμάρα με τυρι, πατάτες, ντομάτα, αυγά.
Τις γαρίδες στην Αρετσού, δε σου λέω τίποτα!!!
Απορώ που δεν πήρα ούτε ένα γραμμάριο!
Αφού, όλοι μου λέγανε να πάω στο γιατρό, δεν μπορεί να μην έχω ταινία, ασε που με αποφεύγανε, γιατι τους έτρωγα όλο το φαγητο.
Οταν μιλάω για Θεσσαλονίκη, έχω μόνο φαγητο στο μυαλό μου.
Επισκέπτομαι ακόμα τη Θεσσαλονίκη, μια φορά το χρόνο, έχω τις καλλίτερες μου φίλες εκεί.
Ετσι, όπως γράφεις με ταξίδεψες, στο χρόνο περισσότερο παρά στο τόπο.
Χαίρομαι όταν αυτά, σημαίνουν και για άλλους κάτι... Θα υπάρξουν και συνέχειες με ιδιαίτερη αναφορά στα φαγάδικα
ΑπάντησηΔιαγραφή