Συμπεριφορές "συναδέλφων" προς συναδέλφους (σχόλιο)

Ένα από τα καλά των blogs είναι ότι ο καθ’ ένας έχει τη δυνατότητα να δημοσιεύσει τις σκέψεις, τις απόψεις, τις στενοχώριες, τα προβλήματα και τις χαρές του, σ’ ένα άγνωστο κοινό που μπορεί να προσπεράσει ρίχνοντας μια ματιά, αλλά μπορεί και να σταθεί, να συγκρίνει τη θέση και την κατάσταση του άλλου με τη δική του, ν’αφήσει δυό κουβέντες ή ακόμα και να συζητήσει κατά κάποιο τρόπο μαζί του. Κανένα μέσο δεν προσφέρει αυτή τη δυνατότητα και ως εκ τούτου είναι χρησιμότατο.

Δεν παραλείπω να επισκέπτομαι συστηματικά κάποια συγκεκριμένα blogs και παίρνοντας αφορμή από δυό πρόσφατες αναρτήσεις θέλω να πω κάτι σχετικό.
Όταν δούλευα στην Ολυμπιακή, παρατηρούσα συχνά μια συμπεριφορά μερίδας εργαζομένων απέναντι σε άλλους, υπεροπτική και συχνά προσβλητική, και πάντα αδικαιολόγητη. Π.χ. μερικοί πιλότοι θεωρούσαν ότι ήταν ανώτερο προσωπικό και όλοι έπρεπε να τους αντιμετωπίζουν ανάλογα. ΛΑΘΟΣ. Ήμουν πολύ παλιός είχα και θέση καίρια και όποτε μου δινόταν η ευκαιρία τους τα ‘λεγα κι αυτούς και κάτι αεροσυνοδούς που νόμιζαν ότι ήταν κάτι περισσότερο από ιπτάμενες σερβιτόρες. «Εσύ κύριε πετάς το αεροπλάνο και μπράβο σου. Αν δεν δουλέψουν τα εκδοτήρια, οι κρατήσεις θέσεων, ο έλεγχος εισητηρίων, οι εργάτες που φορτοεκφορτώνουν τα σκάφη, οι καθαρίστριες που τα καθαρίζουν, αυτοί που σου βάζουν καύσιμα ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΘΑ ΠΕΤΑΞΕΙΣ ΡΕ;" Θέλω να πω ότι οι πάντες είναι χρήσιμοι και απαραίτητοι, ο καθένας ανάλογα με τον τομέα του, άλλος πιο συχνά, άλλος για πιο επείγοντες ή σοβαρότερους λόγους, άλλος με μεγαλύτερο κόστος. Η αίγλη που περιβάλει κάποιες κατηγορίες επαγγελμάτων είναι που κάνει τη διαφορά, που προκαλεί ένα σεβασμό. Ο μεγαλογιατρός για να χειρουργήσει χρειάζεται νωρίτερα μια πλειάδα άλλων γιατρών να προετοιμάσουν τον ασθενή αλλά και από τον οδηγό του ασθενοφόρου και την καθαρίστρια του χειρουργείου μέχρι τον νοσοκόμο και τον ηλεκτρολόγο που θα διασφαλίσει ότι δεν θα σβήσουν ξαφνικά τα φώτα. Ο μεγαλοεργολάβος μπορεί να παίρνει και να κατασκευάζει μεγάλα έργα, αλλά χωρίς τους μηχανικούς, τους σχεδιαστές, τα μαστόρια και τα εργατάκια τους χειριστές των μηχανημάτων και τους οδηγούς των φορτηγών, δεν θα κάνει τίποτα. Το σημαντικό είναι ο καθένας να μπορεί να επιτελεί την εργασία του με αξιοπρέπεια, ασφάλεια και σωστή αμοιβή.
Η κοινωνική προβολή και καταξίωση είναι άλλο θέμα και για τον κύκλο που κινείται ο καθένας.