Να κάνεις οικογένεια; Πως ρε;

Σαββατόβραδο και μόλις γύρισα από την βόλτα με τον σκύλο μου. Εκτός από σκύλο και γυναίκα, έχω και δυό γυιούς ημιάνεργους ή (κατά Σημίτη) ημιαπασχολήσιμους. 32 και 28 χρόνων, ο μεγάλος εργάζεται σε μιά τουριστική επιχείρηση από Απρίλιο μέχρι Οκτώβριο και ο μικρότερος είναι ένας από τους συμβασιούχους που θα λύτρωνε ο Καραμανλής, με συνεχείς ανανεούμενες συμβάσεις από το 1999. Κι αυτός δουλεύει 8 μήνες και κάθεται 4. Και λέει η Πολιτεία οτι έχουμε δημογραφικό πρόβλημα, οτι η Ελλάδα θα γίνει σύντομα μια χώρα γερόντων, οτι οι Έλληνες δεν κάνουν παιδιά και κάτι τετοια τραγικά. Κατ' αρχήν εγώ απορώ πως παντρεύονται οι Έλληνες (και οι Ελληνίδες φυσικά). Δεν μλάω γι αυτούς που τα 'χουν, για τους άλλους λέω για την μεγάλη πλειοψηφία. Όταν σήμερα πρέπει να εργάζονται και οι δύο για να βγάζουν όσα έβγαζε μόνο ένας πριν από 15-20 χρόνια (με τιμές προσαρμοσμένες φυσικά). Και άντε και παντρεύτηκες, αν κάνεις παιδί ο ένας μισθός θα πηγαίνει για τις ανάγκες του παιδιού, παιδικοί σταθμοί, ρούχα, πάνες, τροφή και άλλα πολλά που καθημερινά προκύπτουν, αν φυσικά η γυναίκα δεν χάσει τη δουλειά της μόλις μείνει έγκυος. Και μιλάμε για το τόλμημα του ενός παιδιού, που πότε θα το βλέπεις, πότε θα το χαρείς και θα σε χαρεί...
Για δεύτερο και τρίτο;... είπαμε να είμαστε στοιχειωδώς σοβαροί, αν είναι να κάνουμε χαζωμάρες κάνουμε και πέμπτο! Από την άλλη βέβαια, αυξάνονται και τα όρια συνταξιοδότησης, αυτά που ΔΕΝ θα αυξηθούν, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η ανεργία αφού δεν "χηρεύουν" θέσεις.
Ενδεχομένως να σας χάλασα σαββατιάτικα, αν ναί, λυπάμαι στ' αλήθεια.
Καλό Σαββατοκύριακο

ΥΓ. Και ευτυχώς δεν περιμένω βοήθεια απ' τα παιδιά μου, ξέρετε πόσοι νέοι έχουν να νοιαστούν και για τους "γέρους" τους;