Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Με πρήξατε!

Οι δυό σας και τα ΜΜΕ που σας αβαντάρουν προεξάρχοντος του γραφείου τύπου και των δύο, το ΜΕΓΚΑλο κανάλι, που ανήγαγαν το θέμα του ντιμπέιτ σε κυρίαρχο. Όλα τα πραγματικά σοβαρά θέματα πήγαν στο περιθώριο, οι άνεργοι, οι νεόπτωχοι, οι μισθοί και οι συντάξεις, η υγεία, η παιδεία, η άμυνα, οι ληστρικοί φόροι, η αδυναμία της μέσης οικογένειας να συντηρηθεί, οι ολοένα και χειρότερες συνθήκες εργασίας (για τους τυχερούς που έχουν ακόμα δουλειά) και χίλια δυό άλλα, και βαλθήκατε να μας πείσετε ότι το σημαντικότερο είναι το αν θα καθήσετε σ’ ένα τραπέζι απέναντι στους ΔΙΚΟΥΣ σας εκλεκτούς δημοσιογράφους και οι απαντήσεις που θα δώσετε σε προκαθορισμένες και εγκεκριμένες ερωτήσεις, με παράλληλους μονολόγους, με μεγαλοστομίες και αοριστολογίες. Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι οι Τρεμοκαψοπρετεντέρηδες θα αναφερθούν σε θέματα που καίνε; Σε ότι και να πείτε στο στημένο παιγνίδι, μια απάντηση έχει ήδη δοθεί. Από τον ΟΟΣΑ που ανακοίνωσε ότι οι Έλληνες έχουν χάσει τον τελευταίο χρόνο το 23,1% του εισοδήματός τους, που αν ληφθεί υπ’ όψη και ο πληθωρισμός, το ποσοστό ξεπερνάει το 25%. Αυτό και μόνο είναι αρκετό να καταδείξει τα αποτελέσματα της δικομματικής λεηλασίας. Όμως παρ’ όλ’ αυτά, τα απολύτως ευδιάκριτα αλλά και κατανοητά, η αλητεία εξακολουθεί να περισσεύει μασκαρεμένη με τα φτιασίδια της πολιτικής. Κι ακούς στην ΕΤ3 τον Καρτάλη του ΠΑΣΟΚ να εφορμά (κατά το επίθετό του) εναντίον της Αριστεράς που κατά την προσφιλή τους προπαγάνδα, θέλει να οδηγήσει τη χώρα όχι στη δραχμή, αλλά στο γρόσι. Ξέρει βέβαια ο αλητήριος ότι το γρόσι πια δεν υφίσταται, αλλά έχει άλλη σημειολογία, προκαλεί άλλα συναισθήματα και κυρίως τον φόβο πάνω στον οποίο αυτός ο ελεεινός και το κόμμα του (αλλά και το άλλο κόμμα) έχουν επενδύσει πολλά – τι πολλά; - τα πάντα. Και η Αλέκα από την άλλη, δεν δέχεται καμιά συνεργασία με κανέναν γιατί το ΚΚΕ είναι κάτι ξεχωριστό ενώ οι άλλοι «δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι τι είναι». Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κι αν ακόμα δεχτεί το κόμμα διερευνητική εντολή, θα την επιστρέψει αμέσως. Κι από την επομένη «θα βρίσκεται πάλι στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την ανατροπή». Θα αρκείται δηλαδή στην ικανοποίηση ότι οι συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ θα είναι μεγαλύτερες των άλλων, ενώ μια ιστορική ευκαιρία για την Αριστερά θα έχει χαθεί. Αλλά ξέχασα, το ΚΚΕ δεν είναι Αριστερά.

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Εγώ είμαι με την "ακυβερνησία"


Φοβούνται, λέει, οι πολιτικές δυνάμεις που συνήθισαν να αρμέγουν τη χώρα, το ενδεχόμενο να μην προκύψει σταθερή κυβέρνηση από τις εκλογές, να μην συγκεντρώσει δηλαδή κανείς τους το απαραίτητο ποσοστό για αυτοδυναμία, αλλά ούτε και οι δύο μαζί αθροιζόμενοι να μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση που θα πάρει την ψήφο εμπιστοσύνης της νέας βουλής. Και ο φόβος τους, ισχυρίζονται, δεν έχει να κάνει με την ενδεχόμενη απώλεια της εξουσίας και όσων αυτή συνεπάγεται, αλλά το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να μην οδηγηθεί η χώρα σε ακυβερνησία, κατάσταση που θα συνοδευτεί από δεινά που περιγράφονται ολημερίς στα δελτία των ειδήσεων, στον φιλικό τους Τύπο, στις τηλεοπτικές συζητήσεις, στις ομιλίες τους. Αυτή η θλιβερή μειοψηφία που οι εναλλαγές της στην εξουσία οδήγησαν τον τόπο στο σημερινό του χάλι, προσπαθεί να πείσει ότι αυτήν τη φορά θα τα καταφέρει. Θα μπορέσει να φέρει άλλο αποτέλεσμα με τον ίδιο τρόπο, τον μόνο που ξέρει. Ούτε φιλοσοφία άλλαξε, ούτε έμαθε από τα τραγικά της λάθη, ούτε οι οδηγίες που εφαρμόζει έχουν αλλάξει, αλλά «η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί». Από ποιους; Από κάποιον από τους δύο ή και τους δύο μαζί, γιατί όλοι οι άλλοι δεν έχουν σχέδιο, θα οδηγήσουν τη χώρα στην έξοδο από την ευρωζώνη και το ευρώ, θα γυρίσουμε στη δραχμή, ίσως και στον φοίνικα, ακόμα και στον οβολό μπορεί, δεν θα υπάρχουν μισθοί και συντάξεις, ούτε σχολεία και νοσοκομεία, ούτε γάμοι – άρα και βαφτίσια. Στην «ακυβέρνητη χώρα» θα χαθούν οι 6.500 (!!!) θέσεις εργασίας που υποσχέθηκε ο Βενιζέλος, ούτε θα μπορέσει ο Σαμαράς να αποκαταστήσει τις αδικίες σε βάρος των χαμηλοσυνταξιούχων. Η ζωή θα πρέπει ν’ αρχίσει από το μηδέν και μιας και δεν θα υπάρχουν οι πρόθυμοι εταίροι να μας δανείζουν θα παραμείνουμε στο μηδέν και δεν θα μπορέσουμε να ξαναβγούμε στις αγορές ούτε το 2040. Η φτώχεια θα είναι γενική, ούτε καν τα μαϊμού προϊόντα θα μπορούν να αγοραστούν και οι μαυρούληδες θα φύγουν γι άλλες χώρες. Οι λαθρομετανάστες θα θαλασσοπνίγονται προσπαθώντας να γυρίσουν στις πατρίδες τους και οι χώροι «φιλοξενίας» τους θα κατακλύζονται από απελπισμένους ιθαγενείς. Η συμμετοχή μας στην Eurovision θα ματαιωθεί, η Εθνική μας δεν θα πάει στο EURO και κανένας αθλητής μας δεν θα συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου. Ο τουρισμός μας θα δεχτεί μεγάλο πλήγμα αφού μόνο κάποιοι φιλάνθρωποι τουρίστες θα έρχονται σε μια Ελλάδα που θα ‘ναι πια χωρίς τζατζίκια, σουβλάκια, μουσακάδες κλπ, άσε που μπορεί κι ο ήλιος μας να χλωμιάσει και οι θάλασσές μας να χάσουν το χρώμα τους. Οι νοικοκυρές θα φυλάνε τα λιγοστά τρόφιμα στο «φανάρι» αφού χωρίς ρεύμα τα ψυγεία θα είναι άχρηστα, το λιτό φαγητό θα μαγειρεύεται σε γκαζιέρα και θα κουβαλάμε με στάμνες νερό από τους πυροσβεστικούς κρουνούς όσο ακόμα θα έχουν. Το μάθημα που θα μας δοθεί από την διεθνή συμμορία θα είναι σκληρό, ΛΕΝΕ. ΟΜΩΣ τίποτα απ’ όλα αυτά δεν πρόκειται να συμβεί. Ο μόνος δικαιολογημένα υπαρκτός φόβος είναι ο δικός τους για το τι μπορεί να αντιμετωπίσουν αν χάσουν την εξουσία. Την Κυριακή 6 Μαΐου τελειώστε την αγωνία τους, πραγματοποιήστε τους φόβους τους δώστε σάρκα και οστά στους εφιάλτες τους. Από κει και πέρα η κάθε επόμενη μέρα θα είναι καλύτερη.

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Ο έξυπνος και ο άλλος...

Καλά, ο Βενιζέλος λέγεται ότι είναι έξυπνος, εσύ βρε Πύρρο; Τι ήταν αυτό που δέχθηκες να κάνεις; Του δάνεισες τα μετάλλια της δόξας σου να τα βγάλει στο προεκλογικό του μπαλκόνι; Το σκέφτηκες; Την εκτίμηση και τον σεβασμό που κέρδισες πανελλήνια με την παλληκαριά, την ψυχική και σωματική σου δύναμη την έδωσες προς εκμετάλλευση στους λαοπλάνους ασχέτως κομματικής τοποθέτησης; Δηλαδή ποια νομίζεις ότι θα είναι η συνεισφορά σου πέρα από κάποια ψηφαλάκια που θα φέρεις στον αρχηγό; Και τι νόημα έχει η συμπαράταξή σου μαζί του; Εγκρίνεις τα πεπραγμένα του; Συμφωνείς με όσα έγιναν σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού; Ξέρεις το πρόγραμμά του; Σ’ αρέσει το ύφος του; Έγραψες μια ένδοξη προσωπική Ιστορία και τώρα την ευτελίζεις κατεβάζοντάς την στην αρένα του κομματικού ανταγωνισμού, στον ύποπτο αγώνα για εξουσία. Ξέρεις, και με τους άλλους να πήγαινες πάλι τα ίδια θα σου ‘λεγα: Στους 100 ανθρώπους που θα συναντούσες στον δρόμο όλοι θα ‘θελαν να σου σφίξουν το χέρι.
Τώρα βρε Πύρρο;

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Κάρπαθος

Εντυπώσεις από ένα δεκαήμερο στο νησί στο οποίο βρέθηκα για οικογενειακούς λόγους.
Όμορφος τόπος και σχεδόν παρθένος, με την έννοια κάθε δέντρο εκεί που φύτρωσε, κάθε πέτρα εκεί που κύλησε. Ωραίες παραλίες, άλλες μεγάλες άλλες μικρές, πολλές βραχώδεις ακτές για πιο τολμηρούς, όμορφα χωριά. Το οδικό δίκτυο με σχετικά καλή άσφαλτο, αλλά η οδήγηση θέλει προσοχή γιατί οι στροφές είναι πολλές και συνεχείς. Είδα αμόλυβδη 2,028 €! Η ξενοδοχειακή υποδομή είναι καλή και με μεγάλη επιλογή ενοικιαζομένων δωματίων. Επίσης τα αυτοκίνητα και μηχανάκια προς ενοικίαση είναι επαρκή. Στο νησί μπορείς να βρεις τα πάντα εκτός από έντονη νυχτερινή ζωή. Τα τρόφιμα και τα κάθε λογής αναγκαία έρχονται από την Κρήτη (κυρίως) και την Ρόδο, αν και βλέπει κανείς πάρα πολλά χωράφια που όμως είναι ακαλλιέργητα. Σε ερώτησή μου στον Γιώργο, ιδιοκτήτη μπαρ-ουζερί, «τι παράγει ο τόπος» η απάντηση ήταν «δολάρια αμερικάνικα και αυστραλέζικα». Η συμβολή των αποδήμων στην οικονομία του νησιού φαίνεται και από την ονομασία κεντρικού δρόμου στην πρωτεύουσα Πηγάδια «οδός αποδήμων Καρπαθίων». Στο νησί φυσάει πάντα, από αεράκι μέχρι να σε πάρει και να σε σηκώσει, κατάσταση που σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί να υπάρχουν μόνο 5 ανεμογεννήτριες. Όπως μου είπανε, σε σχετική συζήτηση, το νησί θα μπορούσε να καλύπτει όχι μόνο τις δικές του ανάγκες αλλά και της Ρόδου μαζί. Αλλά, πρόσθεσαν, η μονάδα που παράγει ρεύμα με πετρέλαιο, θα ‘πρεπε τότε να κλείσει… Μεγάλο πρόβλημα, όπως και σε άλλα νησιά μας, είναι η ιατρική περίθαλψη. Για οτιδήποτε κάπως σοβαρό, θα πρέπει να πάει κανείς στη Ρόδο. Έπεσα μάλιστα σε μια μέρα που οι κάτοικοι είχαν οργανώσει διαμαρτυρία γι αυτό το θέμα, ζητώντας την αναβάθμιση του κέντρου υγείας και την επαναλειτουργία του νοσοκομείου που λειτουργούσε παλιότερα. Εσωτερική συγκοινωνία δεν υπάρχει (εκτός τουριστικής σεζόν) κι έτσι αν φτάνοντας στο αεροδρόμιο δεν προλάβεις ν’ αρπάξεις κάποιο ταξί, είσαι υποχρεωμένος να περιμένεις καμιά ώρα μέχρι να έρθει κάποιο αφού τηλεφωνήσεις. Στο νησί επικρατούν ιδανικές συνθήκες για wind surfing και πριν από 3-4 χρόνια είχε διεξαχθεί παγκόσμιο πρωτάθλημα. Το φαΐ είναι καλό με ενδιαφέρουσες ντόπιες ποικιλίες (εξαιρετικό φαγάδικο το «Ελληνικόν» στα Πηγάδια) και πολλές ταβέρνες στις παραλίες και στα ορεινά χωριά, χωριά γραφικά με ιδιαίτερο χρώμα. Ψάρι φρέσκο σε ποικιλία και με καλές τιμές. Το νησί συνδέει αεροπορικά όλο τον χρόνο η Ολυμπιακή με Αθήνα, Ρόδο, Κάσο και Σητεία, και τσάρτερ εταιρίες φέρνουν τουρίστες το καλοκαίρι. Υπάρχει βέβαια και ακτοπλοϊκή σύνδεση με Πειραιά, Κρήτη και Ρόδο.

Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Βρε καλώς τους!

Καλώς τους και μας λείψανε!
Κι αναρωτιόμουν τι είχε γίνει εκείνο το «θείον βρέφος» κι εκείνος ο αποκαλούμενος και στρατηγός, και να ‘τοι, αφού εμφανίστηκαν στην εσωκομματική ψηφοφορία, ακούγεται τώρα ότι δραστηριοποιούνται και πάλι στον κομματικό μηχανισμό. Κι όσον αφορά τον πρώτο, σκεφτόμουν πώς άραγε την έβγαζε τόσο καιρό εκτός κυβερνητικών και βουλευτικών εδράνων. Τι δουλειά έκανε, πως βιοποριζόταν; Σύνταξη δεν δικαιούται ακόμα. Και η μόνη απάντηση που βρίσκω είναι ότι σαν προνοητικός άνθρωπος που έβλεπε πάντα μακριά, έβαζε κάτι στην άκρη και στα δύσκολα έτρωγε απ’ τα έτοιμα. Από την άλλη είναι προς τιμή του βέβαια ότι με δεδομένο ότι ενώ είχε διαχειριστεί 4,3 τρις δραχμές δηλαδή 12,6 δις ευρώ, όσος ήταν ο προϋπολογισμός της Εγνατία, θυμάμαι ότι έβγαζε το πατρικό του στο σφυρί μιας και είχε χάσει το δικαστήριο με τον Μητσοτάκη και δεν είχε να πληρώσει την αποζημίωση που επιδικάστηκε. Ήταν βέβαια και το κτηματολόγιο που μας κόστισε έναν σκασμό λεφτά και δεν έγινε τίποτα, αλλά το παλληκάρι μάλλον θα φυτοζωούσε. Για τον άλλο δε, τον «στρατηγό» του «εκσυγχρονιστή», ακόμα να μάθουμε που πήγαν τελικά εκείνα τα ρημάδια τα μάρκα, όπως δεν μάθαμε και για πολλά άλλα. Ας είναι καλά οι «εξεταστικές επιτροπές» και η διαφάνεια…
Και σαν παρένθεση, να θυμηθώ κι εκείνα τα εκατομμύρια που κουβαλούσε σε σακούλες σκουπιδιών ο γλοιώδης τηλεαστέρας και εκδότης και δημοσιογράφος. Τίνος ήταν, πού πηγαίνανε, για ποιο σκοπό…

Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Απαλλαγή...

από sibilla-gr-sibilla.blogspot.com
για να μην λέμε ότι να 'ναι...

Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Ενδιαφέρουσα προειδοποίηση!

Έγραφα στον υπολογιστή μου όταν ξαφνικά στην οθόνη εμφανίστηκε ένα μήνυμα σε μορφή καρτέλας.
Επάνω επάνω υπήρχε το λογότυπο και το σήμα της ΕΛ.ΑΣ. και στο κείμενο με ενημέρωνε οτι ο υπολογιστής μου μπλοκάρεται επειδή είχα παραβεί σειρά νόμων της ελληνικής νομοθεσίας, μεταξύ των οποίων διακίνηση πορνογραφικού υλικού, παιδικής πορνογραφίας, κτηνοβασίας, βίας κατά ανηλίκων, καθώς και οτι απέστειλα spam mail με τρομοκρατικό περιεχόμενο. Για τους παραπάνω λόγους ο υπολογιστής θα παρέμενε μπλοκαρισμένος μέχρι να πληρώσω το επιβληθέν πρόστιμο των 100 ευρώ μέσω των καρτών προπληρωμένων τελών που πουλιούνται στα περίπτερα και συμπληρώσω σε ειδική θέση που υπήρχε στην καρτέλα το 19ψήφιο κωδικό. Όσες φορές κι αν έσβησα και ξανάναψα τον υπολογιστή, το μήνυμα ήταν εκεί φάτσα κάρτα. Επικοινώνησα με την υπηρεσία προστασίας τηλεπικοινωνιών της Αστυνομίας για να καταγγείλω την υπόθεση, και με διαβεβαίωσαν οτι πρόκειται περί απάτης και το μήνυμα αυτό στέλνεται σε πολλούς. Ο υπολογιστής μου έμεινε μπλοκαρισμένος για 30 ώρες περίπου και επανήλθε στα κανονικά του χωρίς άλλες ενέργειες.
Έχετέ το υπ' όψη.
Χρόνια πολλά!

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Τι να πεις;


Και σε ποιόν;
Τι να πεις που να μην έχει ειπωθεί και σε ποιόν που να μην τα ‘χει ακούσει… Μόνο μια συνεχής προσπάθεια να μην ξεχαστεί τίποτα, να μην ρετουσαριστεί το προφίλ κανενός, να μην αμβλυνθεί καμιά αντιπαράθεση. Καμιά επικαιρότητα να μην επισκιάσει τις συνέπειες του εγκλήματος διαρκείας που έφερε τη χώρα στην εντατική. Ούτε απεργίες, ούτε επισκέψεις στην Κύπρο και συζητήσεις για ΑΟΖ, ούτε μέτρα για το μεταναστευτικό, ούτε φήμες και διαδόσεις, τίποτα δεν πρέπει να αποσπάσει την προσοχή σας από εκείνο το μεγάλο κουτί με την σχισμή επάνω. Εκεί μέσα να βάλετε όλο το είναι σας, το τώρα και το αύριο το δικό σας και των παιδιών σας. Εκεί μέσα πρέπει να πέσει το τεφτέρι που κράτησε ο καθένας, με γραμμένα όλα και για όλους. Για τους ανίκανους και τους δόλιους, τους άβουλους με τους χειραγωγούς τους, τους «ηγέτες» με τα τσιράκια τους, τα κόμματα με τους εργολάβους τους, τους λαθρεμπόρους τους, τους μεσάζοντές τους, τους συνδικαλιστές τους, τους προδότες και τους μειοδότες, τους προσκυνημένους, τους επωφελούμενους, τους λαοπλάνους, τους τυχοδιώκτες, τους οφσορατζήδες, τους φοροφυγάδες και φοροκλέφτες, τους μετακομίσαντες τις επιχειρήσεις τους, τους «Ελβετούς»… Όλοι μπορούν να περιληφθούν σ’ έναν χαρακτηρισμό. Δικομματισμός (άντε και τρι)… Μην επηρεάζεστε από δημοσκοπήσεις, όλες γίνονται επειδή κάποιοι τις παραγγέλλουν κι αυτοί οι κάποιοι δεν είστε εσείς. Μην ακούτε τους εκπροσώπους του παγκόσμιου κεφαλαίου για το τι πρέπει να βγάλει η κάλπη, ή για το τι θα γίνει αν δεν προκύψει η κυβέρνηση που επιθυμούν, μην ανεχθείτε άλλους εκβιασμούς, μην ακολουθείτε τις εξελίξεις, καθορίστε τις. Οι εκλογές αυτές δεν είναι πολιτικές, είναι ΤΑΞΙΚΙΕΣ.
Αλλά πώς να πείσεις τον μισθωτό, τον συνταξιούχο, τον άνεργο, τον μεροκαματιάρη ότι δεν μπορεί να στηρίζει εκείνους που καμιά σχέση δεν έχουν, ούτε είχαν ποτέ, με τα προβλήματα της καθημερινότητάς του; Πώς να πείσεις εκείνα τα τιμημένα γερατειά που έσπευσαν να ψηφίσουν τον Βενιζέλο για αρχηγό, ότι το χάλι που τους οδήγησε έχει και συνέχεια που φέρει την υπογραφή του;

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Η πόλη αλλάζει…

Έλειψα για λίγο καιρό και γυρνώντας διαπίστωσα ότι κάτι κινείται στην πόλη.
Η δυναμική του δημάρχου άρχισε να αποδίδει.
Είχα δημοσιεύσει πριν λίγο καιρό μια φωτογραφία που έδειχνε 5 ιστούς στην διασταύρωση Ανθέων και Μαρίας Κάλλας, που στις κορυφές τριών από αυτούς ανέμιζαν κουρέλια και οι άλλοι δύο ήταν σκέτοι.Τώρα πιά, οι ιστοί είναι 4, στον έναν δεν υπάρχει σημαία για λόγους οικονομίας προφανώς,, στους άλλους 2 κυματίζουν περήφανα μια Ελληνική και μια σημαία του Δήμου και στον τέταρτο έχουν αφήσει να κυματίζει το παλιό θλιβερό κουρέλι, έτσι για να είναι χτυπητή η διαφορά του χθες με το σήμερα, του πρώην και του νυν άρχοντα της πόλης.

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Χυδαίοι...

Η εξουσία που σφετερίστηκαν τρέχοντας πίσω από τον απατεώνα αρχηγό τους, έχει αποκαλύψει το πραγματικό ποιόν τους. Μπεγλίτης κυρίες και κύριοι, Πάνος Μπεγλίτης! Ο λεχρίτης που χωρίς ίχνος συστολής και σεβασμού απέναντι στην τραγωδία αναρωτήθηκε αν ο απελπισμένος συμπολίτης μας "τα έφαγε αυτός ή αν τα έφαγαν τα παιδιά του". Καμιά ανθρωπιά, καμιά συμπόνοια, καμιά συνείδηση. Μόνο αλητεία.
Κι ο άλλος, ο Πάρις Κουκουλόπουλος, θεώρησε οτι ο Δημήτρης Χριστούλας θα προσέφερε υπηρεσίες στον τόπο αν βοηθούσε, σαν φαρμακοποιός που ήταν,να απαντηθεί το ερώτημα πως εκτοξεύτηκαν οι φαρμακευτικές δαπάνες από τα 4 στα 9 δις. Άθλιο υπονοούμενο από ένα άθλιο αγύρτη που θα μπορούσε κάλλιστα να θέσει το ερώτημα στην δική του γυναίκα που κι αυτή είναι φαρμακοποιός.
Φτύστε τους ! Και στον δρόμο και στην κάλπη και στον τάφο τους...