Αυτό δεν είναι ένα blog που ψάχνει την επισκεψιμότητα. Είναι ένα προσωπικό σημειωματάριο, ένας τρόπος να ξεφορτώνομαι τους θυμούς μου και να μοιράζομαι τις χαρές μου. Είναι καλύτερο από το να μουρμουρίζω ή να γελάω μόνος μου.
Εδώ όλο και κάποιος ακούει…


Μην ξεχνάτε...

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Ψυχιατρική εξέταση…

...χρειάζονται οι άνθρωποι που παίρνουν αποφάσεις για την καθημερινότητα της χώρας. Πιθανότατα είναι τρελοί και μάλιστα για δέσιμο.
Καινούριο ενδεικτικό στοιχείο αποτελούν τα νέα τέλη κυκλοφορίας. Πέρα από το ότι δείχνει έλλειψη σοβαρότητας κάθε χρόνο να αλλάζεις νόμους για τις κάθε λογής φορολογικές ρυθμίσεις, αυτό το τελευταίο δείχνει παράνοια.
Ενώ πέρυσι τα νέας τεχνολογίας αυτοκίνητα είχαν μειωμένα τέλη κυκλοφορίας και τα παλαιάς ακριβότερα, από 1/1/2011 το πράγμα αλλάζει. Αύξηση στα αυτοκίνητα πενταετίας, μειώσεις στα παλαιότερα. Και κάποιος που αγοράζει τον Δεκέμβριο ένα αυτοκίνητο χαμηλών ρύπων, με ποια λογική θα πληρώσει ακριβότερα τέλη από κάποιον που θα αγοράσει το ίδιο αυτοκίνητο 2-3 βδομάδες αργότερα; Και πως 2 ίδια αυτοκίνητα με την ίδια εκπομπή ρύπων θα τυγχάνουν διαφορετικής αντιμετώπισης;
Και αυτό το τελευταίο με το κάπνισμα στο αυτοκίνητό ΣΟΥ, (
εφ’ όσον, λέει, υπάρχουν παιδιά) είναι ενισχυτικό για παραπομπή προς ψυχιατρική εξέταση. Να δω ομάδες Ζήτα και ΔΙΑΣ να κυνηγάνε αυτοκίνητα που ο οδηγός τους καπνίζει και τι στον κόσμο!
Το επόμενο βήμα είναι κάμερες μέσα στα σπίτια (για την προστασία των παιδιών).
Στο μεταξύ η αυστηρή κυβέρνηση που επίταξε τα ΔΧ φορτηγά, έχει πάρει τα ηρεμιστικά της και παρακολουθεί τον χαμό με απάθεια…

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Ο Έλληνας μαχαλόμαγκας*

*Αυτός δηλαδή που στη γειτονιά κάνει ότι θέλει, λογαριασμό δεν δίνει, μπροστά του δεν μετράει κανένας, όλοι οι άλλοι είναι παρακατιανοί.
Γι αυτό και στην γειτονιά Θεσσαλονίκης Χαλκιδικής, βρέθηκαν 1600 πισίνες αλλά μόνο 73 ήταν δηλωμένες! 1527 μαχαλόμαγκες είπαν «σιγά μη την δηλώσω…λαλάκας είμαι;»
Πάμε και στην μεγαλύτερη γειτονιά
Οι παρακάτω απέκτησαν τη μαγκιά τους, είτε από πλούσιο γάμο, είτε ασχολούμενοι με το ευγενές σπορ της πολιτικής.
Βουλγαράκης
(μετά της συζύγου βεβαίως) 39 ακίνητα σε Λυκαβηττό Κολωνάκι Κρήτη Λαύριο, ποσοστά σε 13 ακίνητα στο Ηράκλειο και 12 διαμερίσματα για τα παιδιά του στο Ηράκλειο.
Νταλάρα (μετά του συζύγου παρ’ όλο που ο τελευταίος έδωσε τόσες συναυλίες «αφιλοκερδώς») σπίτι στη Φιλοθέη (582 τ.μ) και στη Σύρο, οικόπεδο 715 τ.μ. στο Ψυχικό, διαμέρισμα στην Αγ. Παρασκευή (93 τ.μ.) στου Παπάγου (184 τ.μ.) και άλλα…
Λιάπης
. 26 ακίνητα, σπίτι στην Κηφισιά και 2 διαμερίσματα για τα παιδιά του στο Χαλάνδρι.
Αλογοσκούφης (μετά της συζύγου) 24 ακίνητα σε Αττική Εύβοια Πάρο.
Παπαθανασίου 12 αγροτεμάχια στην Κηφισιά, 17 καταστήματα στο κέντρο της Αθήνας, 6 σπίτια.
Τι σημασία έχουν όλα αυτά;
Καμία, εφ’ όσον αυτοί και πάρα πολλοί άλλοι σαν αυτούς που το σύνολο των ακινήτων τους ανέρχεται σε 15.568στρ. εξακολουθούν να εκλέγονται αντιπρόσωποί σας.

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Απλά πράγματα και έξυπνα...

Ο λεβέντης βουλευτής της ΝΔ Μ. Βαρβιτσιώτης, αγόρασε ένα διαμέρισμα στην Βούλα, 203 τ.μ. με αποθήκη 7,5 τ.μ. και πάρκινγκ 20,8 τ.μ. έναντι 550.000 ευρώ!!! (κελεπούρι που ο καθένας μας μπορεί να βρεί). Επειδή όμως τα εισοδήματα που δήλωνε και δηλώνει δεν μπορούσαν να δικαιολογήσουν τέτοια αγορά, έβαλε στο πόθεν έσχες του και μια γονική παροχή 190.000 ευρώ.
Απλά πράγματα…και έξυπνα.
Όπως και η διαφήμιση που βλέπετε.

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Πάγκαλος και πάλι (ο γνωστός)

Στο σημερινό «MEGA Σαββατοκύριακο» ο κ. Θ. Πάγκαλος μιλώντας για τα «πόθεν έσχες» των πολιτικών, εξέφρασε και μια απορία (με το γνωστό του ύφος)
«Δηλαδή ο λαός πρέπει να κυβερνάται από πένητες; Ποιος το λέει αυτό;»
Να σας την λύσουμε την απορία κύριε αντιπρόεδρε.
Ο λαός πρέπει να κυβερνάται από ανθρώπους που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση μ’ αυτόν, έτσι ώστε να αντιλαμβάνονται έγκαιρα τα προβλήματά του και να τα λύνουν προς όφελός του. Κατανοητό;
Στη συνέχεια αντιμετώπισε απαξιωτικά τον πρόεδρο των εργαζομένων στον ΟΠΕΠ (Οργανισμός Προώθησης Ελληνικού Πολιτισμού) ο οποίος κλείνει, αφήνοντας 250 εργαζόμενους χωρίς δουλειά. Οι άνθρωποι αυτοί λειτουργούν τα αναψυκτήρια και τα καταστήματα αναμνηστικών στους αρχαιολογικούς χώρους.
«Τι επαγγέλλεσθε; Α! υπάλληλος γραφείου…» και κατόπιν χαρακτήρισε την αγωνία του ανθρώπου για την δουλειά του σαν «πολιτική υποβολιμαία επίθεση» και διέκοψε την συζήτηση μαζί του παραπέμποντάς τον στον αρμόδιο υπουργό.
Αυτά.

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Ποδηλάτες και ποδηλατόδρομοι

Στην νέα παραλία έχει διαγραμμιστεί πάνω στο πλακόστρωτο μια λωρίδα αποκλειστικά για ποδηλάτες, λωρίδα που οι πεζοί την σέβονται κι όταν ακόμα δεν υπάρχουν ποδηλάτες.
Έλα όμως που δεν λήφθηκαν υπ’ όψη οι προτιμήσεις και οι ανάγκες του κάθε ποδηλάτη χωριστά.
Π.χ. επειδή ο ποδηλατόδρομος είναι κοντά στη θάλασσα, η υγρασία χαλάει την κόμμωση, όπως και το αεράκι που είναι πιο αισθητό απ’ όσο στο πεζοδρόμιο, άσε που δεν υπάρχουν δέντρα να κάνουν σκιά όπως στο πεζοδρόμιο.



Έτσι λοιπόν κάποιοι/ες αδιαφορούν για τους περιπατητές και κινούνται ανάμεσά τους συχνά με ταχύτητα. Αδιαφορούν για το αν τους τρομάζουν έτσι όπως περνούν ξαφνικά δίπλα τους, όπως θα αδιαφορήσω κι εγώ αν το σκυλί μου τρομάξει κι αρπάξει κάποιον/α τους.

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Όλοι μαζί τα φάγαμε…

…είπε ο ογκόλιθος της πολιτικής με το γνωστό θάρρος του λόγου.
Και φυσικά στο «μαζί» περιέλαβε κι εσένα.
Εσένα που ζητούσες δουλειά, καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, καλύτερη περίθαλψη, καλύτερη παιδεία. Επέμενες κι όλας, κι αυτοί τι να κάνουν;
Ενέδιδαν στις πιέσεις σου και σκορπούσαν το δημόσιο χρήμα.
Αυτά είπε κι αυτά εννοούσε ο μέγας…

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Τρίτη βράδυ

Ανάμεσα Κασσάνδρα και Πήλιο, δύο μαχητικά κυνηγιούνται σε άσκηση αναχαίτισης.
Σκέφτηκα τα παλληκαράκια εκεί πάνω, τι να πρωτοκάνουν, μέσα στο νυχτερινό ουρανό που να πρωτοεστιάσεις την προσοχή; Στον πραγματικό ορίζοντα, στον τεχνητό, στο ραντάρ, στα όργανα, σ’ αυτόν που κυνηγάς ή σ’ αυτόν που σε κυνηγάει μέσα σ’ έναν καταιγισμό «G», να μιλάς στη βάση να χειρίζεσαι τα οπλικά σου συστήματα; Τρελοκομείο!
Γιατί τα γράφω αυτά;
Γιατί την ίδια ώρα κάποιοι βουλευτές στα τηλεοπτικά παράθυρα τσακώνονταν για το ποιοι υπηρετούν καλύτερα τον τόπο. Και τα παιδιά εκεί πάνω να παίρνουν ούτε το 1/4 απ’ όσα παίρνουν αυτοί οι αγύρτες της πολιτικής.

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Συμπεράσματα και ερωτήματα

Αυτή η προσβλητική για κάθε ερμηνεία της λέξης «Δημοκρατία» διαδικασία του κατ’ ευφημισμό «πόθεν έσχες» των πολιτικών (αφού το κρίσιμο «πόθεν» δεν το μαθαίνουμε), έχει κάποια αξία, περιλαμβάνει κάποια στοιχεία που είναι χρήσιμα.
Η πολύ μεγάλη πλειοψηφία τους δηλώνει εισόδημα από το βουλευτιλίκι από 100.000 και πάνω, οι καταθέσεις τους (πάντα μετά των συζύγων) είναι από 100.000 μέχρι 3.000.000, διαθέτουν σπίτια και σπίτια τα οποία αγόρασαν σε τιμές που άλλος δεν μπορεί να βρεί, ομόλογα και μετοχές, και το καινούριο φασούλι, τα βοσκοτόπια. Κάποιοι μάλιστα δήλωσαν και 2-3 ο καθένας, βοσκοτόπια που βέβαια δεν θα μάθουμε πότε θα μετατραπούν σε οικιστικές περιοχές και οικόπεδα. Αλλά το ερώτημα που μπαίνει είναι ένα.
Είναι δυνατό αυτοί οι άνθρωποι να εκπροσωπούν τον λαό; Να συνεδριάζουν και να παίρνουν αποφάσεις που αφορούν εκατομμύρια πολιτών που το εισόδημά τους αν φτάνει τα 20 χιλιάρικα λένε «δόξα τω Θεώ»; Είναι δυνατό να νοιάζονται για αηδίες τύπου «ανεργία» «βασικός» «13ος και 14ος»; Στον «πρωινό καφέ» -που τον πληρώνουμε εμείς- και στις επιτροπές είναι δυνατό να συζητάνε για το πόσο κοστίζει ο καφές στον συνταξιούχο και πόσο παίρνει ο εργαζόμενος με μερική ή εποχική απασχόληση;
Όχι δεν είναι.
Όλοι αυτοί δεν εκπροσωπούν εσένα κι εμένα παρ’ όλο που εγώ κι εσύ τους στείλαμε εκεί μέσα στα πλαίσια των «δημοκρατικών διαδικασιών».
Κλείνω επαναλαμβάνοντας μια παλιά μου θέση.
Είναι ύποπτοι όσοι θεωρούν ότι είναι ικανότεροι από εσένα και τους αξίζει να σε κυβερνούν. Έχουν ένα αίσθημα ανωτερότητας ισχυρό τόσο όσο και το αίσθημα κατωτερότητας που έχουν για τους άλλους.
Για εμάς δηλαδή.

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Από ένα βιβλίο (ΙΙ)

Δεύτερο απόσπασμα από το βιβλίο του Χ. Α. Χωμενίδη "Το σπίτι και το κελλί" εκδόσεις Πατάκη 2005 (το πρώτο απόσπασμα αναρτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου.
Ο επιχειρηματίας (που είχε αποκτήσει επαφή με μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης "Εταιρία", μετά από μία ακόμα συνάντησή μαζί του)...
...Οδηγώντας προς το σπίτι του έπεσε σε τρομερό μποτιλιάρισμα. Η ανισόπεδη διάβαση που κατασκευαζόταν στο ύψος του Χαλανδρίου είχε αφήσει ελεύθερη για την κυκλοφορία μόνο μια λωρίδα της λεωφόρου Κηφησίας.
«Έστω ότι ξέρω»
συλλογίστηκε, «πως το συγκεκριμένο έργο έχει κοστολογηθεί στο διπλάσιο της αξίας του και ότι το επί πλέον ποσό έχει μοιραστεί ανάμεσα σε έναν μεγαλοεργολάβο και σε έναν υπουργό ο οποίος ξόδεψε σχεδόν μισό δις για την τελευταία μονάχα προεκλογική εκστρατεία του. Και έστω ότι έχω καταδικαστεί από τις συνθήκες να ξεροσταλιάζω εδώ πρωί απόγευμα πήγαινε κι έλα σε μια δουλειά που δεν μου αρέσει και που μου δίνει το βασικό μισθό, άντε και κάτι παραπάνω. Κι έστω ότι δεν διαφαίνεται στο ορατό μέλλον καμιά απολύτως προοπτική βελτίωσης της ζωής μου.
Προσχωρώ, έτσι και μου παρουσιαστεί η ευκαιρία στην «Εταιρία»;
Βγάζω το άχτι μου πυροβολώντας αυτά τα δύο γουρούνια;»

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Ο γιατρός κ. Στρος Καν

Μας έφερε ένα πολύ ωραίο παράδειγμα για τον γιατρό που δίνει στον ασθενή φάρμακα, «εμείς δίνουμε λεφτά» είπε, και παράλληλα του συστήνει να αλλάξει κάποια από τα χούγια του αλλιώς η θεραπεία δεν θα πετύχει.
Όμως, απέφυγε να πει (χαζός δεν είναι) ότι υπάρχουν γιατροί και γιατροί. Υπάρχει για παράδειγμα ο γιατρός που θα σκύψει με συμπάθεια στο πρόβλημα του ασθενούς και θα φροντίσει να του δώσει την κατάλληλη θεραπεία.
Υπάρχει και ο άλλος, που -από συναδελφική αλληλεγγύη- θα σε στείλει σε τρεις τέσσερις άλλους ειδικούς, θα σε βάλει να κάνεις ένα σωρό εξετάσεις, αιματολογικές, ουρολογικές, αξονικές τομογραφίες, καρδιογραφήματα, υπέρηχους, τεστ κοπώσεως, σπινθηρογραφήματα, οι περισσότερες αχρείαστες, μπορεί να σου βάλει και κανένα βηματοδότη έτσι για να βρίσκεται, και στο τέλος θα σου συστήσει την ίδια θεραπεία με τον πρώτο.
Και οι δύο γιατροί είναι, αλλά ο ένας σε αντιμετωπίζει σαν ασθενή και ο άλλος σαν θύμα.
Κι απ’ ότι βλέπω ο κ. Στρος Καν μας αντιμετωπίζει σαν θύματα.

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Παράνομοι εναντίον νομίμων σημειώσατε «1»

Όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις θα περαιωθούν -λέει- με ευνοϊκές ρυθμίσεις που θα φτάνουν στο -80% των προστίμων και προσαυξήσεων. Δηλαδή τα 32 δις βεβαιωμένων οφειλών που η κρατική ανεπάρκεια δεν μπόρεσε να εισπράξει, καθώς και τα άλλα 30 δις που είναι στα δικαστήρια, θα τύχουν ευνοϊκών ρυθμίσεων. Που σημαίνει οτι θα πάνε δηλαδή οι οφειλέτες, θα κάνουν τη ρύθμιση (σε 60 ας πούμε δόσεις) θα πληρώσουν την πρώτη, άντε και την δεύτερη, και μετά θα περιμένουν πότε θα ‘ρθει μια άλλη κυβέρνηση να ξανακάνει ρυθμίσεις. Τουτέστιν, εσύ που φρόντιζες να είσαι εν τάξει με τις υποχρεώσεις σου , είσαι ο μαλάκας της ιστορίας και μάλιστα με κρατική βεβαίωση.
Το ίδιο είσαι κι εσύ που δεν έχτισες ένα αυθαίρετο το οποίο μετά θα το «έσωνες» καταβάλλοντας ένα σχετικά μικρό ποσό-πρόστιμο στα άδεια ταμεία του κράτους. Όπως το ίδιο είμαι κι εγώ που αγόρασα ένα διαμερισματάκι 40 τ.μ. χωρίς να έχω τελειώσει πολυτεχνείο. Όταν το πήρα ήταν στα τούβλα. Δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, όλα κανονικά όλα πληρωμένα, και τώρα βγήκε μια βρώμα ότι όλα τα διαμερίσματα της οικοδομής έχουν ημιυπαίθριους που κλείστηκαν χωρίς κανείς μας να έχει ιδέα (σοβαρά μιλάμε).
Αντί το κράτος να πιάσει τους εργολάβους και τους υπαλλήλους της πολεοδομίας που έβαλαν την υπογραφή τους στα σχέδια και υποτίθεται ότι έκαναν και τον σχετικό έλεγχο, κυνηγάνε τους ιδιοκτήτες. Πιάσε και τον συμβολαιογράφο που στο συμβόλαιο δεν αναφέρει τίποτα περί ημιυπαιθρίων παρά μόνο περιγράφει το διαμέρισμα «σύμφωνα με το υπ’ εμέ κατατεθέν σχέδιο της οικοδομής» και κούρεψέ τους όλους. Εμένα τι με τραβάς; Αλλά είπαμε ανήκω στην κατηγορία με Μ κεφαλαίο.

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Άντε τώρα να δώσεις βάση...

...και να στηριχθείς σε όλα (ή έστω κάποια από) τα "δεν" και "θα".
Τίποτα απ' όσα λέχθηκαν τόσο σαν ερωτήσεις όσο και σαν απαντήσεις δεν έχουν την παραμικρή αξία. Ερωτήσεις αβανταδόρικες από τους μεν, αντιπολιτευτικές από τους δε χωρίς ίχνος σχέσης με τα ουσιαστικά ερωτήματα. Μόνο του "Ριζοσπάστη" η ερώτηση ήταν καίρια, αλλά η απάντηση ήταν άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε. Για μένα, μια και μόνο ερώτηση μπορούσε να ολοκληρώσει την συνέντευξη, αλλά βέβαια δεν έγινε ποτέ.
"Πέρσι τέτοιο καιρό περιλάβατε στην ομιλία σας τόσα "θα" όσα και "δεν".
Πρώτον, τι σας έκανε να τα πείτε και στη συνέχεια να μην τα τηρήσετε; και
δεύτερο, τι σας κάνει να πιστεύετε οτι πρέπει φέτος να σας πιστέψουμε;"
Χαίρετε και καλό ταξίδι!

Οι μα....κες Ισλανδοί

Άκου πράγματα αδελφέ μου.
Και στην Ισλανδία κάνουν κοινοβουλευτικές επιτροπές και διερευνούν θέματα και υποθέσεις, αλλά εκεί ρε παιδάκι μου το παρατραβάν το σκοινί. Η αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή λοιπόν αποφάσισε να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη ο συντρηρητικός πρώην πρωθυπουργός της χώρας Γκέιρ Χάαρντε και τρία μέλη του υπουργικού του συμβουλίου (υπ. Οικονομικών, Εμπορίου, Εξωτερικών) που κατηγορούνται για εξαιρετικά μεγάλες αμέλειες στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008.
Η επιτροπή ζητά "να δικαστούν και να τιμωρηθούν καταλλήλως από το Ανώτατο Δικαστήριο".

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Πόλη μπ…….λο

Τρείς δρόμους (Τσιμισκή, Μ.Αλεξάνδρου, Εγνατία) έχει όλους κι όλους η «φτωχομάνα» η «πρωτεύουσα των προσφύγων» η «ερωτική πόλη» η (λέμε τώρα) «συμπρωτεύουσα» και κάθε φορά που έχουμε εγκαίνια της Έκθεσης και κουβαλιέται όλο το σκυλολόι εδώ πάνω να δείξει τάχα το ενδιαφέρον του και να πουλήσει τα παραμύθια του, κλείνουν τους δύο, συχνά και τους τρείς, για να διέλθουν ανενόχλητες οι πομπές των ΕΚΑΣΤΟΤΕ κυβερνητικών και βλαστημάς την ώρα και τη στιγμή. Αυτοκίνητα ακίνητα, χιλιάδες λίτρα καυσίμου σπαταλημένα, τόνοι ρύπων στον αέρα, αστικά να αλλάζουν διαδρομές και οι ταλαίπωροι στις στάσεις να μην ξέρουν από πού και τι ώρα θα περάσουν, τροχονόμοι να σφυρίζουν, αφιονισμένοι οδηγοί να κορνάρουν, απίστευτα μπινελίκια… Είχα πει ότι θα μείνω Χαλκιδική σήμερα αλλά είναι και η μάνα μου στη μέση που κάτι ήθελε, κι άντε τώρα να της εξηγήσεις…

Ευχές και απορίες

Νίκο Κωνσταντόπουλε
Καλή συνέχεια στην πορεία σου και… ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ!
Γιάννη Μπουτάρη
Σα να μην πέρασε καιρός που σ’ έβλεπα στο ίδιο πάνελ με τον Μάνο κι έναν άλλο εξ ίσου αποτυχημένο να ανακοινώνετε την ίδρυση πολιτικού φορέα. Και τώρα ξανά υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης με την στήριξη του ΠΑΣΟΚ. Τελικά φαίνεται πως η επιθυμία προβολής και δημοσιότητας είναι ισχυρότερη της σοβαρότητας και της σταθερής προσήλωσης σε αρχές και ιδανικά.
Πού είναι;
Κι αναρωτιέται κανείς, που είναι τα φωτεινά μυαλά αυτού του τόπου; Που είναι οι άνθρωποι του πνεύματος, της διανόησης και του πολιτισμού; Γιατί δεν σηκώνουν το ανάστημά τους να υπερασπιστούν τα δίκαια του λαού; Γιατί δεν παίρνουν θέση ατομικά και συλλογικά απέναντι σ’ αυτούς που διαγράφουν τους αγώνες και τις κατακτήσεις των προηγούμενων γενιών, σ’ αυτούς που περιορίζουν τους ορίζοντες των ονείρων των γενεών που έρχονται; Των γενεών που θα ρωτήσουν κάποτε γιατί δεν αντιδράσαμε όταν οι αγύρτες πολιτικοί έβγαζαν στο σφυρί «αυτό το χώμα που είναι δικό τους και δικό μας».

Συγκοινωνίες και ΟΣΕ

Κοινωνίες μαζί.
Μαζί στον αγώνα σε συμπαράσταση των εργαζομένων στον ΟΣΕ και τις αστικές συγκοινωνίες. Μαζί τους πρέπει να συμπαραταχθούν και τα μετρό και τα τραμ και τα τρόλεϊ και ο ηλεκτρικός Μόνο η συλλογική συγκροτημένη και συνολική αντιμετώπιση μπορεί να σταματήσει τη λαίλαπα των εκποιήσεων.

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Μεγάλη ευκαιρία πλουτισμού

Οι σοφοί της κυβέρνησης βρήκαν ένα τρόπο να τα «οικονομήσετε» και να πάψτε να γκρινιάζετε για περικοπές, φτώχειες και άλλα συγκινητικά.
Βρείτε κάποια εκατομμύρια (έστω 1-2) βρείτε κι ένα τάνκερ (υπάρχουν πολλά έστω και για νοίκιασμα), και μετά αγοράστε πετρέλαιο προς 0,65. Σε τρεις μήνες πουλάτε με 1,10 και διπλασιάζετε (σχεδόν) τα λεφτά σας.
Θα πείτε «και που να τα βρούμε όλα αυτά;»
Ε, τι να γίνει, όλα έτοιμα τα θέλετε… Υπάρχουν συμπολίτες σας που έχουν φροντίσει από παλιά να τα έχουν και τώρα θα απολαύσουν τους καρπούς της πρόνοιάς τους.

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Επάγγελμα: Αισιόδοξος

«Είμαστε κατ’ επάγγελμα αισιόδοξοι»!!!
Αυτή την μεστή και ρεαλιστική δήλωση έκανε το πρωί της Τρίτης του ανασχηματισμού ο Λοβέρδος (το κ. σκοπίμως παραλείπεται). Γιατί να μην είναι αισιόδοξος; Αφού δοξάστηκε στο προηγούμενο πόστο του, τώρα ανέλαβε δράση σε ένα άλλο πεδίο δόξας λαμπρό. Και γι αυτόν και για τον Χρυσοχοΐδη, και για την Μαριλίζα και για άλλους και άλλες. Ξαναβγήκε στο κλαρί η Μιλένα και οι Παπουτσής και κάποιοι άλλοι γίγαντες.
Ο ανασχηματισμός αύξησε τα μέλη της κυβέρνησης κατά 30%, άρα και τα κονδύλια των αμοιβών τους, ανάλογη αύξηση των ανθρώπων της ασφάλειάς τους, για να μην συνυπολογίσουμε τα κόστη από τις αλλαγές στα ονόματα υπουργείων (νέες ταμπέλες, καινούργια επιστολόχαρτα και φάκελοι) κι άλλα αυτοκίνητα, νέα γραφεία και ενδεχομένως νέες διακοσμήσεις, μιας και αρμοδιότητες αναδιανεμήθηκαν, νέα υπουργεία δημιουργήθηκαν ή άλλα, όπως το Ναυτιλίας, επανασυστάθηκαν. 48 υπουργοί, αναπληρωτές, υφυπουργοί, συν σύμβουλοι και παρατρεχάμενοι «ων ουκ έστι αριθμός». Σε 4 υπουργεία συνυπάρχουν υπουργός, αναπληρωτής υπουργός και 2 υφυπουργοί. ΤΟ ΒΟΛΕΜΑ! Μπορεί όμως να σκέφτηκε ο φωστήρας, «δεν μπορεί, από τους 4 κάποιος θα είναι ικανός». Αλλά προς τι όλος αυτός ο τζερτζελές; Αν κάποιοι κρίθηκαν επιτυχημένοι γιατί άλλαξαν υπουργείο; Αν θεωρήθηκαν αποτυχημένοι γιατί τους δόθηκε δεύτερη ευκαιρία και δεν πήγαν σπίτι τους; Και γιατί να θεωρούνται υπεύθυνοι οι υπουργοί; Αυτοί χαράζουν και εφαρμόζουν πολιτική; Δεν ακολουθούν τη γραμμή που τους δίνει ο πρώτος τη τάξει υπάλληλος των επικυρίαρχων; Αξιοσημείωτο είναι ότι η κυβέρνηση έχει πια δύο που σαν μαθητές πρέπει να ήταν «απουσιολόγοι» (ελπίζω να γίνεται αντιληπτό τι εννοώ). Εκτός από τον Πεταλωτή, έχουμε αναβαθμισμένο τον Δρούτσα. Ελπίζω, σαν υπουργός πιά, να είναι λιγότερο δουλικός και γλοιώδης όταν ξανασυναντηθεί με τον Νταβούτογλου.

Η Θεσσαλονίκη ετοιμάζεται…

…να υποδεχθεί τον άρχοντα της ψευτιάς, τον πρίγκηπα της παραπλάνησης (βασιλιάς ήταν άλλος) τον λόρδο της ενδοτικότητας, τον κόμητα της παραχώρησης, τον βαρώνο της εκποίησης, τον φον της ανισότητας.
Καλώς να μας έρθει με τα καθρεφτάκια και τις χαντρούλες, το καλοκάγαθο ύφος και την αυτοπεποίθηση του δεινού παραμυθά.
Και καλώς να τον υποδεχθούν οι χειροκροτητές και οι προσδοκούντες την εύνοιά του. Όσο για μένα, αφού θα είναι αδύνατο να τον πλησιάσω και να του πω δυο λόγια, θα φύγω. Τουλάχιστον δεν θα αναπνέω τον ίδιο αέρα μ’ αυτόν και την κουστωδία του

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Από ένα βιβλίο (Ι)

Αυτές τις σκοτεινές μέρες που ζούμε, κάτι μ’ έσπρωξε να ΞΑΝΑδιαβάσω το βιβλίο του Χ. Α. Χωμενίδη «ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΛΛΙ» (εκδόσεις Πατάκη 2005)
Το βιβλίο περιγράφει τη σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ ενός μέλους τρομοκρατικής οργάνωσης με έναν επιχειρηματία συγγενή θύματός της. Δυο τρία αποσπάσματα θα σας δείξουν γιατί το θυμήθηκα και το ξανάπιασα στα χέρια μου.
Τρομοκράτης: «Εσύ περνιέσαι για κανονικός Δημήτρη; Πόσα χρόνια έχεις να ξεροσταλιάσεις στη στάση κι ύστερα να στριμωχτείς σ’ ένα λεωφορείο που αγκομαχάει, ή να εγκλωβιστείς στην κίνηση μέσα σ’ ένα αυτοκίνητο αγορασμένο με γραμμάτια και καταδικασμένο να ακολουθεί καθημερινά την ίδια διαδρομή σπίτι δουλειά, δουλειά σπίτι; Έχεις ποτέ μετρήσει τα λεφτά σου για να βγάλεις το μήνα; Έχεις αναγκαστεί να μένεις μέσα τα βράδια και να στήνεσαι μπροστά στην τηλεόραση ενώ η γυναίκα σου σιδερώνει, τα παιδιά σου μασουλάνε γαριδάκια και γκρινιάζουν; Έχεις στηθεί σε ουρά δημόσιας υπηρεσίας, έχεις εκλιπαρήσει για ένα κρεβάτι σε δημόσιο νοσοκομείο, έχεις χτυπήσει την πόρτα βουλευτή για να ανταλλάξεις την ψήφο σου μ’ ένα μικρό ρουσφέτι; Έτσι ζει ο κανονικός κόσμος Δημήτρη, παγιδευμένος σ’ ένα πλέγμα πρακτικών προβλημάτων και πεζών αναγκών που βαθμιαία τον αποκτηνώνουν. Αντί να χαίρεται τη σύντομη ύπαρξή του, καταντάει να ψευτοπαρηγοριέται καταναλώνοντας σκουπίδια: μεταλλαγμένα τρόφιμα, βλακώδη μουσική, φτηνά θεάματα… Παθιάζεται με το ποδόσφαιρο, συμπληρώνει μετά μανίας δελτία λότο και προπο, φαντασιώνεται και πιθηκίζει τις ζωές των πλουσίων, των ωραίων και των επιτυχημένων. Ξέρει πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι να ανεβεί κανείς κοινωνικά σεβόμενος τους κανόνες του παιγνιδιού, ανέχεται ωστόσο τις μπαγαποντιές των ισχυρών, εφ όσον και σ’ εκείνον αναλογεί ένα ελάχιστο μερίδιο διαφθοράς. Πώς να κατηγορήσεις τον επιχειρηματία που κερδίζει με σημαδεμένα χαρτιά προμήθειες δισεκατομμυρίων από το δημόσιο, όταν κι εσύ ο υπάλληλος λαδώνεσαι όπου και όσο μπορείς; Πώς να δυναμιτίσεις ένα σύστημα που σ’ έχει πείσει ότι αποτελείς κομμάτι του; Κάνεις το κορόϊδο, επαναπαύεσαι στη μιζέρια σου. Μέσα σου όμως ο θυμός σιγοβράζει, κι όταν κάποιοι παίρνουν για λογαριασμό σου μια έστω και συμβολική εκδίκηση, πλημμυρίζεις από βουβή ικανοποίηση…»
άλλο απόσπασμα προσεχώς

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

Νούμερα και αριθμοί

Τα «νούμερα» που μας κυβερνούν, από τα 32δις (!!!) ανείσπρακτων βεβαιωμένων οφειλών προς το δημόσιο, έχουν καταφέρει να εισπράξουν μόνο 1,2 εκατ.
Το «νούμερο» Λοβέρδος εγγυάται δια τηλεοράσεως ότι τα ασφαλιστικά Ταμεία δεν θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα για το 2010. Αφού περιέκοψαν τις συντάξεις κατά 20% και ακρίβηναν τη ζωή κατά 30% είναι σε θέση να εγγυηθούν μόνο για τους επόμενους 4 μήνες.
Το «νούμερο» ΓΑΠ δήλωσε ευτυχής γιατί με την «πλήρη απαγόρευση του καπνίσματος σε όλους τους δημόσιους χώρους υλοποιείται η κυβερνητική δέσμευση για βιώσιμη Ελλάδα»!!!
Ο ΟΠΑΔ με εγκύκλιό του σταματάει να πληρώνει για μια σειρά εξετάσεων (μικροβιολογικές, αιματολογικές, σπινθηρογραφήματα. Έτσι, ένας μεγάλος αριθμός εξετάσεων με κόστος από 10 μέχρι 270 ευρώ (σπινθηρογράφημα καρδιάς) θα πληρώνονται από τους ασφαλισμένους αφού οι ελεγκτές ιατροί πήραν εντολή να μη τις εγκρίνουν.
Στη Θεσσαλονίκη το υπερσύγχρονο (αλλά τελείως περιττό) συνεδριακό κέντρο δίπλα στο μέγαρο μουσικής, έμπνευση και εκτέλεση προηγούμενων κυβερνήσεων, κόστους 31.000.000 ευρώ, παραμένει ανενεργό τονίζοντας το μεγαλείο της γραφειοκρατίας.